Ιερομόναχος Ευθύμιος Τρικαμηνάς. ερμηνεία του 15ου Κανόνος από το νέο βιβλίο του, που μόλις κυκλοφόρησε.

Εναι θαυμάσια καί καταλυτική διδασκαλία το Μ. θανασίου ες τό θέμα τς πικοινωνίας κκλησιαστικς με αρετικούς, μή καταδικασθέντες πό Συνόδου. λόγος πού γράφη πιστολή το ξς: πρχαν κάποιοι προφανς κληρικοί, ο ποοι εχαν τά φρονήματα το ρείου καί περιήρχοντο τά μοναστήρια λέγοντας τι ρχοντο κ μέρους τν ρθοδόξων καί μέ τόν σκοπό τς ξαπατήσεως θελαν νά πικοινωνήσουν κκλησιαστικς ο μοναχοί μέ ατούς. λλοι πάλι διεβεβαίωναν τι δέν εχαν τό φρόνημα το ρείου, λλά συμπροσηύχοντο μέ τούς ρειανούς χάριν οκονομίας. γιος παγορεύει τήν πικοινωνία μέ λους ατούς, τήν θεωρε δούρειο ππο καί ατία σκανδάλου και προσχώρησι στήν αρεσι. Καί δι’ κείνους πάλι πού ξωτερικά μολογον τήν ρθόδοξο πίστι, λλά πικοινωνον μέ τούς αρετικούς, παραγγέλλει νά μήν χουν κκλησιαστική πικοινωνία, φ’ σον δέν διορθώνονται. Συνοψίζεται δέ διδασκαλία ατή το γίου ες τήν περίφημη φράσι του «ν τό φρόνημα ποστρεφόμεθα, τούτους πό τς κοινωνίας προσήκει φεύγειν».
Εναι ξιον διαιτέρας προσοχς τό τι παντο ο γιοι μιλον γιά τό φρόνημα κάποιου προκειμένου περί κκλησιαστικς κοινωνίας καί χι γιά τήν πόφασι τς Συνόδου. Ατό σημαίνει τι εθύνη ατή πιβαρύνει τον κάθε ρθόδοξο. Φυσικά ν ο μοναχοί ατοί περίμεναν τήν πόφασι τς Συνόδου, χι διά τήν αρεσι λλά διά τούς συγκεκριμένους αρετικούς, καί μάλιστα τήν περίοδο ατή πού πικρατοσε σχεδόν παντο αρεσις, θά εχαν σφαλς μείνει νυχτωμένοι στό σκότος τς αρέσεως. Τό τι γιος δέν περιμένει τήν πόφασι Συνόδου διά νά διακόψη τήν κκλησιαστική πικοινωνία, λλά διδάσκει τι καστος εναι πεύθυνος διά νά κρίνη τό φρόνημα ατν μέ τούς ποίους πικοινωνε κκλησιαστικά φαίνεται και πό τό τέλος τς διδασκαλίας του πρός τούς μοναχούς πού λέγει: «Οτω γάρ διατελοντες καθαράν τήν πίστιν διατηρήσητε». ν μως ο μοναχοί περίμεναν τήν πόφασι τς Συνόδου διά νά ποτειχισθον πό λους ατούς, το μόνο πού θά κατώρθωναν θά ταν τό νά μή διωχθον χάριν τς πίστεως, πλήν μως πίστις των δέν θά το καθαρή, λλά νοθευμένη καί κίβδηλη, ξαιτίας τς κκλησιαστικς κοινωνίας. Τί θά λεγε ραγε στούς σημερινούς μοναχούς καί μάλιστα τούς γιορετες διά τόν Πατριάρχη των, ποος εναι ρχηγός τς αρέσεως καί νυμφαγωγός τς ρθοδοξίας πρός τόν Παπισμόν; Μήπως νά περιμένουν πόφασι Συνόδου, τό λεγόμενο «κοινό ποτήριο», διά νά ποτειχισθον; λα ατά φαίνεται τι εναι σήμερα προφάσεις ν μαρτίαις καί προπέτασμα καπνο, προκειμένου νά μή σηκώσωμε τό βάρος τς μολογίας, τό ποον εναι διωγμός. Στό θέμα τς πομακρύνσεως τν ρθοδόξων πό τούς αρετικούς ποιμένες πρέπει νά τοποθετήσωμε καί την συμφωνία πού κανε Μ. θανάσιος καί ατοκράτωρ Κωνστάντιος. ατοκράτωρ, μετά τήν ποκατάστασι το γίου ες τήν λεξάνδρεια, ζήτησε πό ατόν νά παραχωρήση ες τούς ρειανούς τς λεξανδρείας να ναό, διά νά συγκεντρώνονται ατοί κε καί νά τελον τά μυστήριά των. γιος τότε ποσχέθηκε νά τό κάνη ατό, φ’ σον καί ατοκράτωρ παρέδιδε στήν Κωνσταντινουπολι να ναό, διά νά συγκεντρώνωνται ο ρθόδοξοι κε καί νά
τελον τά ρθόδοξα μυστήρια. Καί πό ατό τό γεγονός καταδεικνύεται τι ο ρθόδοξοι στήν Κωνσταντινουπολι ατήν τήν χρονική περίοδο δέν πικοινωνοσαν μέ τούς αρετικούς πισκόπους και κληρικούς, πρίν ατοί καταδικασθον πό Σύνοδο, καί προτιμοσαν νά μείνουν χωρίς ναό, διότι λους τούς εχαν καταλάβει ο αρετικοί. Ατό, σέ νάλογο περίπτωσι, το ναφέρει ς γεγονός γ. Θεόδωρος Στουδίτης:
«....Παράδειγμα, τό τόν γιον θανάσιον πό Κωνσταντίου το βασιλέως παρακαλούμενον μίαν ταύτην χάριν παρασχέσθαι, το ν λεξανδρεί να ναόν παραδοναι τος ρειανος ες τό συνάγεσθαι,κατανεσαι, νπερ ν Κωνσταντινουπόλει
λήψοιτο κατός τήν ατήν χάριν, το συνάγεσθαι τούς ρθοδόξους ν νί να κατεχομέν πό ρειανν» (Φατορος 549, 833,47).

Δεν υπάρχουν σχόλια: