Οἱ Ἅγιοι Σαράντα Μάρτυρες

Σήμερα, 9 Μαρτίου, ἑορτάζουμε τήν μνήμη τῶν Ἁγίων Τεσσαράκοντα Μαρτύρων. Οἱ Ἅγιοι Σαράντα Μάρτυρες ἔζησαν καὶ ἐμαρτύρησαν ἐπὶ αὐτοκράτορος Λικινίου.

Τὴν ἐποχὴ αὐτὴ στὸ μὲν Δυτικὸ Κράτος ὁ Μέγας Κωνσταντῖνος ἤδη ἀπὸ τὸ 313  μὲ τὸ διάταγμα τῶν Μεδιολάνων εἶχε ἀναγνωρίσει ὡς νόμιμη θρησκεία τὸν  χριστιανισμὸ στὸ δὲ Ἀνατολικὸ τὸ 320, μ.Χ. ὁ Λικίνιος κηρύττει γενικὸ διωγμὸ

ἐναντίον τῶν χριστιανῶν. Οἱ Σαράντα Μάρτυρες τὴν ἐποχὴ αὐτὴ ὑπηρετοῦσαν ὡς στρατιῶτες σ᾽ ἐπίλεκτο τάγμα, ποὺ φρουροῦσε τὰ σύνορα στὴν περιοχὴ τῆς Ἀρμενίας, κοντὰ στὴν πόλη τῆς Σεβάστειας. Καταγόντουσαν ἀπὸ διαφορετικὰ

μέρη καὶ τοὺς ἕνωνε ἡ φιλία καὶ ἡ πίστη στὸν Κύριο.Ὁἔπαρχος τῆς Καππαδοκίας  Ἀγρικόλας ὁρμώμενος ἀπὸ τὸ διάταγμα τοῦ Λικινίου διατάσσει ὅλους τούς στρατιῶτες νὰ θυσιάσουν στὰ εἴδωλα. Ὅταν ἦλθε ἡ σειρὰ τῶν Ἁγίων Σαράντα νὰ

θυσιάσουν, ἀρνήθηκαν δηλώνοντας ὅτι εἶναι χριστιανοί. Ὁ Ἀγρικόλας διατάσσει νὰ μαστιγωθοῦν καὶ νὰ ὁδηγηθοῦν στὸ δεσμωτήριο. Ἐκεῖ περνοῦσαν τὶς ὧρες τους

προσευχόμενοι, ὅπου τούς ἀποκαλύφθηκε ὁ Κύριος, ὡς ὑπερκόσμιο φῶς, γιὰ νὰ τοὺς τονώση καὶ νὰ τοὺς δώση θάρρος. Κατὰ τὴν δίκη, ποὺ ἀκολούθησε, οἱ  μακάριοι καταδικάσθηκαν νὰ ὁδηγηθοῦν γυμνοὶ στὴ παγωμένη λίμνη, ὅπου νὰ

πεθάνουν ἀπὸ τὸ ἀνυπόφορο κρύο. Οἱ δήμιοι, γιὰ νὰ ἐπιτείνουν τὸ μαρτύριο,  ἄναψαν ἐπιδεικτικὰ φωτιὲς στοὺς παρακείμενους λουτρῶνες τῆς πόλεως. Ἀπὸ τοὺς τρομεροὺς καὶ ἀβάστακτους πόνους ἕνας ἀπὸ τοὺς Μάρτυρες λιποψύχησε

καὶ τρέχοντας πρὸς τὶς φωτιὲς νὰ ζεσταθῆ κατέρρευσε καὶ ἔπεσε νεκρός. Ἐκείνη τὴν στιγμὴ ἕνας ἀπὸ τοὺς στρατιῶτες βλέπει ἕνα παράδοξο θέαμα , νὰ κατεβαίνουν ἀπὸ  τὸν οὐρανὸ σαράντα Ἄγγελοι καὶ νὰ στεφανώνουν τοὺς ἀθλητὲς τοῦ Κυρίου καὶ ὁ

ἄγγελος τοῦ μάρτυρος, ποὺ λιποτάκτησε νὰ κρατάη τὸ στεφάνι λυπημένος. Ὁ  στρατιώτης τότε συγκλονισμένος ἀπὸ τὸ ὅραμα πετάει τὰ ροῦχα του καὶ τρέχει πρὸς τοὺς Μάρτυρες φωνάζοντας «Χριστιανὸς εἰμί».Ὁἔπαρχος, γιὰ νὰ κάνη πιὸ ὀδυνηρὸ τὸ θάνατο, διατάσσει νὰ καύσουν τοὺς Μάρτυρες πρὶν πεθάνουν. Μὲ αὐτὸ τὸν τρόπο οἱ Ἅγιοι τοῦ Θεοῦ παρέδωσαν τὸ πνεῦμα τους στὸν Κύριο.