Η διάσωση της Κέρκυρας από τον Άγιο Σπυρίδωνα τον Θαυματουργό την 11η Αυγούστου του 1716


 Το θαύμα του Αγίου Σπυρίδωνα, Επισκόπου Τριμυθούντος της Κύπρου
Στις 11 Αυγούστου εκάστου έτους λιτανεύεται στην Κέρκυρα το σεπτό σκήνωμα του Αγίου Σπυρίδωνος, σε ανάμνηση της θαυματουργικής επέμβασης του Αγίου το 1716 μ. Χ., ο οποίος έδιωξε σε μία νύχτα τις χιλιάδες των Τούρκων εισβολέων και έτσι διέσωσε το νησί της Κέρκυρας.
Το 1716 η Κέρκυρα βρισκόταν στα χέρια των Βενετών, οι οποίοι την κατείχαν από το 1386. Επειδή, λοιπόν, οι Τούρκοι κινούνταν απειλητικά προς την Κέρκυρα, τότε στάλθηκε στο νησί ο Στρατηγός Ιωάννης Ματθίας Σούλεμπουργκ, προκειμένου να παρακολουθεί τις στρατιωτικές κινήσεις των Τούρκων, οι οποίοι από το 1431 επιχειρούσαν, κατά καιρούς, να την καταλάβουν.

H συνέχεια, ‘’κλικ’’ πιο κάτω στο: Read more



Οι Τούρκοι, λοιπόν, την 24η Ιουνίου του 1716, πραγματοποίησαν την πρώτη τους επίθεση με επικεφαλής τον Καπουδάν Χοντζά πασά· «Ο σκληρο οτοι πολιόρκησαν ξαίφνης τν πόλιν δι ξηρς κα δι θαλάσσης. φο δ ρχισεν βαρβαρικς πόλεμος, μ πρ κα μ σίδηρον κατέθλιβον τν πόλιν κα τος πολίτες· κα μετ παρέλευσιν πεντήκοντα μερν, ν ας σφοδρα μάχαι εχον γίνει, ο βάρβαροι βουλεύθησαν ν συγκεντρώσωσι τς δυνάμεις των, κα ν πανέλθωσιν κατ τς πόλεως Κερκύρας», αναφέρει η διήγηση των θαυμάτων του Άγιου Σπυρίδωνος.
Ωστόσο, σύμφωνα με τη διήγηση, ο λαός της Κέρκυρας, αν και είχε μεγάλη αγωνία και ανείπωτο ψυχικό πόνο, δεν απελπίστηκε. «Πάντες δ ο πιστο μ στεναγμος κα δάκρυα ν νυκτ κα μέρ, τν εράρχην κέτευον», και πράγματι, οι προσευχές και οι δεήσεις των κατοίκων του νησιού εισακούστηκαν. «τε δ τ τν γαρηνν στρατεύματα, πανλθον πρς πίθεσιν ες τ κρότειχον τς πόλεως, μετ’ λίγον πολλο ξ ατν κακο κακς φανίσθησαν, κα δι τν πρεσβειν το  εράρχου διεσκορπίσθησαν. Μετ τοτο δ μεγαλυτέραν σκληρότητα κα πάνθρωπον φόνον πνεον ο βάρβαροι παπειλοντες ναντίον τς πόλεως λλην πιδρομν κα πανάλεθρον αχμαλωσίαν κα θάνατον. Α δεήσεις δ κα α προσευχα π τος πιστος δν λειψαν, δι τν ποίων μετ πολλς ελαβείας, πεκαλοντο τν το κοινο Πατρς προστασίαν κα σκέπην· δι κα το σκοπο δν πέτυχον. ν λοιπν ο Κερκυραοι περιέμενον τν κ τν βαρβάρων παντελ πώλειαν, φαίνεται, ρθρου βαθέος, πρς τος χθρος μέγας πατρ μν Σπυρίδων μετ πλήθους στρατις ορανίου κα, πέχων ες τν δεξιν στραπόμορφον ξίφος, δίωκε μ θυμν ατούς. Τοιοτον λοιπν παράδοξον δόντες ο θωμανο στρατιται, εθς τράπησαν ες φυγήν, κα συγκρουόμενοι μεταξύ τν φοβοντο μήπως οράτως πληγωθσιν. φυγον λοιπν κα συνετρίβησαν π φόβον, νευ πολέμου, πυρός, μαχαίρας, λλου τινς διώκοντος, εμ μόνης τς οράτου δυνάμεως το σωτρος μν Θεο, δι τν θερμοτάτων εχν το θαυματουργο Σπυρίδωνος. φο λοιπν νεχώρησαν τ πεζικ κα ππικ τάγματα, πέπλευσε κα στόλος ατν· τσι δ διέμενεν λευθέρα Κέρκυρα. Τ δ πρωΐ ν περιέμενον ο πολται τν συνήθη μάχην, δν εδον οδένα, εμ σιωπν κα συχίαν. Περίεργοι λοιπν πελθόντες ες τς σκηνς τν χθρν, ννόησαν τ θαμα· κα σκιρτντες μετ’ εφροσύνης, γάλλοντο δι τ καινν κα παράδοξον· πειδ χι μόνον τος βλεπον τος σμαηλίτας φεύγοντας, λλ κα τ πάρχοντα ατν λαφυραγώγησαν·  κενοι δ κα ν φευγον, ναφανδν μολόγουν, τι π τινα σεβάσμιον μοναχόν, δηλαδ τν Σπυρίδωνα, ς τις άνεφάνη ες τν αθέρα μ νδοξον στόλον στρατις ορανίου, τράπησαν ες ταχυτάτην φυγήν. δραμον δ πάντες μετ’ ελαβείας, ες τν το γίου ναό ν, δοξάσαντες τν Θεν κα εχαριστοντες τν εράρχην».
Η πολιορκία των Τούρκων, που άρχισε στις 24 Ιουνίου, έληξε τα ξημερώματα της 11ης Αυγούστου του 1716, με θαυματουργική επέμβαση του Αγίου Σπυρίδωνος, αφού, καθόλη τη νύχτα της 10ης Αυγούστου, ο Άγιος, ο οποίος κατάγεται από την πατρίδα μας Κύπρο, με την παρουσία αγγελικών δυνάμεων, κατατρόπωνε τους εχθρούς. Το θαυμαστό αυτό σημείο της Χάρης του Θεού ανάγκασε τους Ενετούς να αναγνωρίσουν τον Άγιο ως ελευθερωτή της Κέρκυρας. Κατόπιν, με απόφαση του Βενετού Γενικού Καπιτάνου Ανδρέου Πιζάνη, καθιερώθηκε όπως κατά την 11η Αυγούστου να γίνεται Λιτανεία του ιερού σκηνώματος του Αγίου Σπυρίδωνος, πολιούχου της Κέρκυρας.
**********************************************************
Ο βίος του Αγίου Σπυρίδωνα

Η παιδική του ηλικία
O Άγιος Σπυρίδωνας γεννήθηκε το 270 μ.Χ. στην κοινότητα Άσσιας, ένα χωριό της κεντρικής Μεσαορίας στην επαρχία Αμμοχώστου. Προερχόταν από αγροτική οικογένεια, η οποία, επειδή είχε την οικονομική ευχέρεια φρόντισε να του μάθει τα στοιχειώδη γράμματα. Αυτό όμως που πλουσιοπάροχα έλαβε από τους γονείς του ήταν η ευλάβεια προς τον Θεάνθρωπο Ιησού Χριστό.
Οικογενειάρχης
Ο Σπυρίδωνας νυμφεύθηκε μία ευσεβή γυναίκα, με την οποία έφερε στον κόσμο παιδιά. Μεταξύ αυτών και την Ειρήνη. Η σύζυγός του, όμως,
 κοιμήθηκε νωρίς, γι'αυτό και ο Άγιος ανέλαβε την ανατροφή των παιδιών του εξολοκλήρου. 
Λειτουργός του Θεού
Μετά το θάνατο της συζύγου οι οικείοι του τον προέτρεψαν να γίνει λειτουργός του Κυρίου. Πράγματι, ο Σπυρίδωνας αποδέχτηκε να χειροτονηθεί ιερέας και από τότε συνέχισε τον πνευματικό του αγώνα, υπηρετώντας το λαό του Θεού. Το μέγεθος της προσωπικότητάς του, και της παρρησίας προς το Θεό, διαφαινόταν από τα χαρίσματά του να θεραπεύει ασθενείς και να εκδιώκει δαιμόνια εν ονόματι του Ιησού Χριστού. Με τον ίδιο ζήλο συνέχισε και όταν ανέλαβε να υπηρετήσει την Εκκλησία ως Επίσκοπος Τριμυθούντος.

Ομολογητής
Κατά τους απηνείς διωγμούς του Μαξιμιανού εξορίστηκε στα καταναγκαστικά έργα της Κιλικίας. Μακριά από την έδρα του παρέμεινε ωσότου ανέλαβε τα ηνία της Αυτοκρατορίας ο Μέγας Κωνσταντίνος.
Συμμετοχή στην Α΄ Οικουμενική Σύνοδο
Η Σύνοδος αυτή συγκλήθηκε στη Νίκαια το 325, για να αντιμετωπίσει την παναίρεση του Αρείου. Η εν λόγω αίρεση συνόψιζε όλα σχεδόν τα μέχρι τότε αντιτριαδικά ρεύματα. Εν συντομία, ο Άρειος ήθελε να διασφαλίσει, στη διδασκαλία του, τη Μοναρχία του Θεού Πατέρα, ουσιαστικά της Μονάδας. Έτσι, λόγω των θεολογικών του προϋποθέσεων, κατασκεύασε μία θεωρία, συμπλέκοντας ένα άτεγκτο μονοθεϊσμό με ένα συγκαλυμμένο πολυθεϊσμό και παράλληλα εισήγαγε μέσα στην Αγία Τριάδα τη χρονικότητα και τη λογικοκρατία. Μοιραία, λοιπόν, κατέληξε να υποστηρίζει ότι μόνο ο Θεός Πατέρας είναι κατά φύση Θεός και άκτιστος, ενώ ο Υιός είναι μεν Θεός, αλλά κτιστός και κατά χάρη.
Σύμφωνα με την Παράδοση, κατά τη διάρκεια της Συνόδου, και ενώ οι αιρεσιάρχες επιχειρούσαν να επιβάλουν τις πλάνες τους, ο άγιος Σπυρίδωνας ύψωσε το ανάστημά του και ενώπιον όλων είπε πως ο εν Τριάδι Θεός (Πατήρ, Υιός και
  Άγιο Πνεύμα) είναι Ένας. Και για να δείξει ότι πραγματικά έτσι είναι, πήρε ένα κεραμίδι και είπε: "Εις το όνομα του Πατρός", και από αυτό προήλθε φωτιά, "και του Υιού", έρευσε νερό, "και του Αγίου Πνεύματος", παρέμεινε στα χέρια του το χώμα. Το σημείο αυτό της Χάρης του Θεού κονιορτοποίησε τις κούφιες ρητορείες και τα ψευδοφιλοσοφήματα των ετεροδόξων, και ταυτόχρονα επικύρωσε την διδασκαλία των αγίων Πατέρων της Συνόδου, όπως π.χ. του Αθανασίου του Μεγάλου, ότι ο Υιός και Λόγος του Θεού -και το Πανάγιο Πνεύμα- είναι πρόσωπο ομοούσιο με τον Πατέρα.

Η κοίμηση της θυγατέρας του Ειρήνης
Η ζωή του αγίου Σπυρίδωνα ήταν γεμάτη από δοκιμασίες. Ο θάνατος της κόρης του Ειρήνης ήταν από τα πιο θλιβερά περιστατικά στη ζωή του. Ωστόσο, ο μεγάλος αυτός Άγιος, υπέμεινε την θλίψη με πίστη και ελπίδα στο Θεό. Λίγο αργότερα, μια γυναίκα ζήτησε από τον Άγιο ένα κόσμημα που είχε δώσει στην Ειρήνη να το φυλάξει. Ο Άγιος, αφού δεν μπόρεσε να το βρει, προσευχήθηκε και έσκυψε πάνω στον τάφο της κόρης του, για να τον πληροφορήσει πού το είχε φυλάξει. Πράγματι, η Ειρήνη του μίλησε και του εξήγησε σε ποιο μέρος του σπιτιού βρισκόταν το κόσμημα. Τότε ο άγιος Σπυρίδωνας αποκρίθηκε στην κόρη του λέγοντάς της να κοιμηθεί ήσυχα μέχρι την ημέρα της κοινής ανάστασης των ανθρώπων.

Η Κοίμηση του – το Άφθαρτο και σεπτό σκήνωμά του.
Ο άγιος Σπυρίδωνας κοιμήθηκε στις 12 Δεκεμβρίου, στα μέσα του 4ου αιώνα. Το σεπτό του σκήνωμα φυλασσόταν στην Τριμυθούντα, μέχρι την εποχή που άρχισαν οι επιδρομές των Σαρακηνών στην Κύπρο, οπότε, το 691, μεταφέρθηκε στην Κωνσταντινούπολη για προστασία. Στην Βασιλεύουσα φυλασσόταν έως την Άλωση. Τότε ο ιερέας Γεώργιος Καλοχαιρέτης μετέφερε το άφθαρτο σκήνωμα του Αγίου Σπυρίδωνος σε μία κοινότητα, πλησίον της Άρτας και από εκεί στην Κέρκυρα, όπου τιμάται ως ο προστάτης και πολιούχος του νησιού.


http://www.churchofcyprus.org.cy/article.php?articleID=1864

Δεν υπάρχουν σχόλια: