Σήμερα τιμούνται οι Άγιοι:


Τρίτη 28 Αυγούστου.


Ὁ Ὅσιος Μωυσῆς ἔζησε στὴν Αἴγυπτο καὶ στὴν ἀρχὴ ἦταν ληστής. Ἀλλὰ τὸ φῶς τῆς γνώσης καὶ τῆς μετανοίας δὲν ἄργησε νὰ φωτίσει τὸν δρόμο του. Ἡ μεγάλη ἐπιείκεια ποὺ ἔδειξε πρὸς αὐτὸν κάποιος χριστιανός, ἐνῶ αὐτὸς τὸν εἶχε βλάψει, ἐπέφερε στὸν Μωυσῆ ψυχικὴ ἀνακαίνιση.
Πίστεψε, ἔγινε χριστιανὸς καὶ κατόπιν μοναχός. Ἀγωνίστηκε σκληρὰ μέσα στὴν ἔρημο καὶ ἀπέκτησε μεγάλη πνευματικὴ σύνεση καὶ ἀρετή. Ἡ φήμη του ἔφερνε στὸ ἐρημητήριό του πολλοὺς χριστιανούς, ποὺ ἄκουγαν μὲ δέος τὴ διδασκαλία του κατὰ τῆς ὑπερηφάνειας καὶ τῆς κατάκρισης.
«Εἶμαι», ἔλεγε, «ὁ χειρότερος τῶν ἁμαρτωλῶν. Τὰ περασμένα μας ἁμαρτήματα πρέπει νὰ τὰ ἔχουμε πάντα μπροστά μας καὶ νὰ λυπούμαστε γι’ αὐτά. Αὐτὸ εἶναι ἡ καλύτερη μέθοδος γιὰ νὰ φυλάξουμε τὸν ἑαυτό μας, μὲ τὴν βοήθεια τοῦ Θεοῦ, ἀσφαλή. Ἂν νομίσουμε ὅτι εἴμαστε πνευματικὰ ὄρθιοι, τότε ἀκριβῶς εἶναι ὁ μεγάλος κίνδυνος μήπως πέσουμε. Γιὰ νὰ μὴ φοβόμαστε τὸν Θεό, ὀφείλουμε νὰ φοβόμαστε πολὺ τὸν ἑαυτό μας, δηλαδὴ τὶς ἀδυναμίες καὶ τὰ πάθη μας».
Μὲ τέτοια ἁγία ζωή, ὁ Μωϋσῆς ἔφθασε στὸ 75ο ἔτος τῆς ἡλικίας του. Ὥσπου ξαφνικά, εἰδωλολάτρες ληστὲς εἰσέβαλαν στὸ σπήλαιό του καὶ τὸν σκότωσαν μὲ μαχαίρια. (Σύμφωνα ὅμως μὲ τὴν Συναξαριακὴ πηγὴ τοῦ Ἅγιου Νικόδημου, ὁ Ἅγιος Μωϋσῆς ἀπεβίωσε εἰρηνικά).



Μαρτύρησαν, φο τος θανάτωσαν μ βέλη, δεμένους σ’ ναν πλάτανο.



Ὁ Δίκαιος Βασιλιὰς Ἐζεκίας, ἦταν γιὸς τοῦ ἀποστάτη βασιλιὰ τοῦ Ἰούδα Ἀχαζ, ποὺ ὑποστήριζε μὲ μεγάλη θέρμη τὰ εἴδωλα. Ὁ Ἐζεκίας ὅμως, ἀκολούθησε ἐντελῶς διαφορετικὸ δρόμο ἀπὸ τὸν πατέρα του.
Καταπολέμησε τὴν εἰδωλολατρία, ἔδωσε στὴν γιορτὴ τοῦ Ἰουδαϊκοῦ Πάσχα περισσότερη μεγαλοπρέπεια, καὶ ὑποστήριξε μὲ τὸ προσωπικὸ του παράδειγμα ἀλλὰ καὶ τὸ βασιλικὸ του κύρος, τὸν ἀληθινὸ Θεό. Ἀλλὰ καὶ ὁ Θεὸς τὸν ὑποστήριξε ἀνάλογα.
Ὁ Ἐζεκίας λοιπὸν ὄχι μόνο κατόρθωσε νὰ νικήσει τοὺς Φιλισταίους, ἀλλὰ κατόρθωσε νὰ ξεφύγει καὶ ἀπὸ τὸν ζυγὸ τῶν Ἀσσυρίων, κατατροπώνοντας τὸν Βασιλιά τους, Σεναριχείμ.
Οἱ σύμβουλοι τοῦ Ἐζεκία ἦταν οἱ προφῆτες Ἠσαΐας καὶ Μιχαίας. Ἀκόμα ὑποστήριξε πολὺ τὴν γεωργία καὶ τὸ ἐμπόριο, ὀχύρωσε τὴν Ἱερουσαλὴμ καὶ στόλισε τὸν ναὸ τῆς Ἱερουσαλήμ.
Πέθανε τὸ 696 π.Χ καὶ τάφηκε μὲ μεγάλη πομπή, στὸν ὑψηλότερο τάφο τῶν υἱῶν τοῦ Δαυίδ. Ὑπῆρξε δὲ ἕνας ἀπὸ τοὺς καλύτερους βασιλεῖς τοῦ Ἰούδα.

Προφήτιδα ννα ταν θυγατέρα το Φανουήλ, ποος καταγόταν π τν φυλ το σήρ. φο ζησε μ τν σύζυγό της μόνο πτ χρόνια, γιατί κενος πεβίωσε, πγε κα γκαταστάθηκε στ να κα πρόσφερε τς πηρεσίες της. τσι λάτρευε τν Θε νύχτα κα μέρα, μ προσευχ κα νηστεία. Γι’ ατ κα ξιώθηκε ν δε κα ατ τν Κύριο, τν ποο προσήγαγε στ να Παναγία κα δίκαιος ωσήφ.
Προφήτιδα ννα κοιμήθηκε μ ερήνη. Σύναξή της τελετο, μαζ μ το δικαίου Συμεν στ ποστολεο ακώβου δελφοθέου, πο ταν παρεκκλήσιο το ναο τς Θεοτόκου Εουρανιωτίσσης.



Μαρτύρησαν δι πυρός.

γνωστος στος Συναξαριστς κα τ Μηναα.
μνήμη του ναγράφεται στ Σιναϊτικ Κώδικα 631, που πάρχουν κα δυ Στιχηρ (τροπάρια) στν γιο Δάμωνα.

Ο Σ. Εστρατιάδης στ γιολόγιό του ναφέρει: «Ες τ πομνήματα οδν περ ατν σημειοται, εμ τι δι μαχαίρας τελειώθησαν».

ΑΙΡΕΣΕΙΣ π ΖΗΣΗΣ


Δημοσιεύτηκε στις 27 Αύγ 2012 από 
Εκπομπή Αέναον 30-11-07

Προσοχή να μη χάσωμε τον προσανατολισμό...


Άπασα η δύναμις του σατανά συνίσταται εις τον ερεθισμόν των παθών, είτε παραφθείροντος το δόγμα, δια να εμπέσωμεν εις αιρέσεις, είτε «λειαίνοντος» την ηθικήν, δια να «κενωθή ο λόγος του Σταυρού», πάντως, δια να χάσωμεν τον προσανατολισμόν δια την εύρεσιν του Θεού και της αιωνίου ζωής.

Τα άσφαιρα πυρά....

Στό χῶρο της τοπικής Εκκλησίας της Ελλάδος ἀκούγονται κάπου κάπου καί μερικές φωνές κατά τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, κατά τοῦ Παπισμοῦ κατά τοῦ κ. Βαρθολομαίου καί τῶν σύν αὐτῷ, ἀπό συντηρητικούς θεολόγους, κληρικούς καί ἄλλα πρόσωπα. Τά πυρά ὅμως  αυτών πού φωνάζουν κατά τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, τοῦ Παπισμοῦ, τοῦ κ.  Βαρθολομαίου καί τῶν ἄλλων ἀξιωματούχων της Εκκλησίας της Ελλάδος, εἶναι ἄσφαιρα! Γιατί αὐτούς, τούς ὁποίους καταγγέλλουν 
ὡς κακόδοξους, ταυτόχρονα τούς μνημονεύουν στίς ἐκκλησίες τους ὡς Ὀρθόδοξους. Καί «κοινωνοῦν» μαζί τους! Τό γεγονός 
αὐτό, τούς καθιστᾶ ἀνακόλουθους καί ἀναξιόπιστους.


π. Θεόδωρος Ζήσης. (IΒ' Ματ.) Ανάλυση Απ. αναγνώσματος

Δημοσιεύτηκε στις 26 Αύγ 2012 από 

Άγιος Ιουστίνος (Πόποβιτς) : Άνθρωπος και Θεάνθρωπος.


Είναι Ευαγγέλιον, παναληθινόν Ευαγγέλιον—όχι ιδικόν μου, αλλά των αγίων του Θεού—ότι, ο άνθρωπος είναι ένα μεγάλον μυστήριον, ιερόν μυστήριον του Θεού. Τόσον μεγάλον και τόσον ιερόν, ώστε ο ίδιος ο Θεός έγινεν άνθρωπος, δια να μας ερμηνεύση όλον το βάθος του ανθρωπίνου μυστηρίου. Η αλήθεια του Ευαγγελίου, η παναλήθεια είναι ότι ο Θεός έγινεν άνθρωπος δια να κάμη τον άνθρωπον θεόν κατά χάριν. Αυτήν την παναλήθειαν ευαγγελίζονται βροντόφωνα οι αρχιστράτηγοι του Ευαγγελίου του Θεανθρώπου: ο άγιος Αθανάσιος ο Μέγας, ο Χρυσόστομος ο Παμμέγιστος, ο άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος, ο άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής, ο άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός, ο άγιος Συμεών ο Νέος Θεολόγος, ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς. Αυτούς ακολουθούν και όλοι οι άλλοι άγιοι ευαγγελισταί, όλη η Εκκλησία του Χριστού. Ο Κύριος και Θεός και Σωτήρ μας Ιησούς Χριστός, γενόμενος εξ αμέτρου φιλανθρωπίας άνθρωπος, ηγίασε τον άνθρωπον, τον εχριστοποίησε, τον εθέωσε. Πολέμησε και ενίκησε εν αυτώ και δι΄ αυτόν κάθε τι άθεον και αντίθεον: την αμαρτίαν, τον θάνατον και τον διάβολον, και ανύψωσε τον άνθρωπον υπεράνω όλων των ουρανών, μέχρι του Τριαδικού Θεού.                                                                         
Όλα αυτά ποίοι τα μαρτυρούν; Όλοι οι άγιοι από τον πρώτον μέχρι του τελευταίου. Καθένας απ΄ αυτούς, με ολόκληρον την ζωήν του μαρτυρεί δι΄ αυτήν την αλήθειαν: ότι μέσα εις την αγίαν του Χριστού Εκκλησίαν ο άνθρωπος δια των αγίων μυστηρίων και των αγίων αρετών μεταμορφώνεται εις «θεόν κατά χάριν», εις κατά χάριν θεάνθρωπον.                                
Η μεταμόρφωσις του ανθρώπου εις θεάνθρωπον κατά χάριν δια του Θεανθρώπου Χριστού, η μετάπλασίς του εις θεόν κατά χάριν, είναι, κατά την διδασκαλίαν των αγίων Πατέρων, τέχνη τεχνών, επιστήμη επιστημών, φιλοσοφία φιλοσοφιών. Δι΄ αυτό οι άγιοι Διδάσκαλοί μας την κατά το Ευαγγέλιον ζωήν ονομάζουν αληθινήν φιλοσοφίαν, αληθινήν σοφίαν. Ο δε άγιος Μακάριος ο Μέγας ονομάζει τους αγίους «φιλοσόφους του Αγίου Πνεύματος».      

   Συνεχίζεται.