+ π. Ιωάννης Σ. Ρωμανίδης
Ούτε μία εκ των δογματικών πρωτοβουλιών των
Φράγκων κατά τον 8ον και 9ον αιώνα υπήρξε το αποτέλεσμα αναζητήσεως πληροφοριών
και επεξηγήσεων από τους Ρωμαίους, των οποίων τας δογματικάς διατυπώσεις
διέστρεφον. Οι Φράγκοι δεν ήσαν εις θέσιν να κάμουν διάλογον, απλώς διότι ήσαν
αμαθείς βάρβαροι, με μίαν απίστευτον αυτοπεποίθησιν, ότι είναι η εκλεκτή φυλή
του Θεού και ότι ο Αυγουστίνος είναι ο καλύτερος οδηγός εις όλα τα ουσιώδη
ζητήματα της πίστεως. Δυστυχώς ο επίσκοπος Ιππώνος δεν είχε κατανοήσει τον
βιβλικόν φωτισμόν και δοξασμόν.
Μερικούς
αιώνας αργότερον ήρχισαν οι Φράγκοι να πληροφορούνται δια τους Πατέρας και τας
Ρωμαϊκάς Οικουμενικάς Συνόδους. Αλλ' απλώς υπέταξαν και αυτάς εις την ιδικήν
των παράδοσιν και ανέδειξαν τον Αυγουστίνον εις το κατ' εξοχήν κλειδί της
ερμηνείας των. Έτσι, οι Φράγκοι ουδέποτε είδον, και οι Λατίνοι ακόμη δεν
βλέπουν, την κάθαρσιν και τον φωτισμόν της καρδίας και τον δοξασμόν ούτε εις
την Π. ούτε εις την Κ. Διαθήκην, ούτε εις τους Πατέρας. Ουδέποτε είδον, και
ούτε ακόμη βλέπουν, την ανάγκην θεραπείας της αναζητούσης την ευδαιμονίαν νόσου
και της μεταμορφώσεως της ιδιοτελούς αγάπης εις αγάπην, ήτις "ου ζητεί τα
εαυτής." Συνεχίζουν να πιστεύουν, ότι η θέα του θεού είναι ο παράδεισος
και η ευδαιμονία, και ότι η έλλειψις της θέας του Θεού είναι η κόλασις. Δηλαδή
απορρίπτουν το θεμέλιον της διδασκαλίας της Αγίας Γραφής και των Πατέρων, ότι
όλοι οι άνθρωποι θα είδουν την δόξαν του Θεού εν Χριστώ, αλλ' όλοι δεν θα
μετάσχουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου