O Koσμάς:

β. ΄Οταν λέμε «ορθή ζωή» εννοούμε την «ασκητική ζωή», που σημαίνει ότι η απόκτηση από κάποιο πιστό μιας αρετής, δεν είναι μιά ξεκομμένη «καλή», ή «ηθική» πράξη. Δεν είναι αποτέλεσμα ευσεβών στοχασμών, σαν αυτούς που παρακινεί ο Θωμάς Κεμπήσιος να κάνουν οι άνθρωποι στο βιβλίου του «Μίμηση Χριστού». Η αρετή είναι το αποτέλεσμα μιας διεργασίας, που προκύπτει από μιά θεραπευτική αγωγή, που ακολουθεί ο πιστός, κάτω από την καθοδήγηση πνευματικού πατέρα, ο οποίος όμως προηγουμένως πρέπει να έχει φτάσει ο ίδιος σε κατάσταση «θεωρίας του Θεού», για να είναι «θεραπευτής». Αλλοιώς, τα «καλά έργα», μοιάζουν με τα έργα του Φαρισαίου της γνωστής παραβολής. Ή, όπως έλεγε ο μακαριστός π. Ιωάννης Ρωμανίδης, αν υπήρχε εδώ στην Ελλάδα ένας Φαρισαίος, οι Ορθόδοξοι θα τον είχαν κάνει Αρχιεπίσκοπο!
Οι ξένοι αντικατέστησαν την «ορθή ζωή», με τα λεγόμενα «καλά έργα», που είναι προϊόντα «ευσεβών στοχασμών». Από τους «ευσεβείς στοχασμούς», προέκυψε ο λεγόμενος «ευσεβισμός», που σημαίνει την απόκτηση «καλών έργων», που δεν είναι καρπός της χάριτος του Αγίου Πνεύματος, που αποκτιέται με την πίστη «εκ θεωρίας», αλλά από τις ευσεβείς σκέψεις του κάθε πιστού. Το φαινόμενο του «ευσεβισμού», μεταφυτεύτηκε από τη Δύση και στην Ελλάδα τον 20ο αιώνα με τη γενόμενη απο-ορθοδοξοποίηση του Ορθόδοξου λαού.

Δεν υπάρχουν σχόλια: