Παναγία η Λιμνιά

Σε μια γραφική παραλία στον βόρειο Ευβοϊκό , όπου το αρχαίο Ελύμνιο, είναι σήμερα χτισμένη η κωμόπολη της Λίμνης. Στον περικαλλή ναό της είναι θησαυρισμένη η θαυματουργή εικόνα της πολιούχου της Παναγίας της Λιμνιάς. 
Στα 1560 , καθώς διασώζει η παράδοση, όταν ήταν σουλτάνος ο Σουλεϊμάν ο μεγαλοπρεπής, ένα τούρκικο πλοίο έπεσε στα μέρη της Κασσάνδρας με κατεύθυνση τη Χαλκίδα. Στο πλήρωμα του καραβιού ήταν κι ένας χριστιανός ναύτης, ο λοστρόμος Δημητρός, άνθρωπος ευλαβής και ηλικιωμένος.
 
Το καράβι πλησίαζε στη Σκιάθο με φουσκωμένα τα πανιά από τον σορόκο. Ξαφνικά ο άνεμος κόπασε. Τότε ο Δημητρός έδωσε εντολή να ρίξουν τις βάρκες στη θάλασσα, για να ρυμουλκήσουν το καράβι.
 
Εκείνη τη στιγμή βλέπει ο λοστρόμος στο πλάι του καραβιού , πάνω στα κύματα, ένα μεγάλο εικόνισμα. Χωρίς να χάσει καιρό, κατεβαίνει σε μια φελούκα, σηκώνει την ιερή εικόνα από το νερό, και προσκυνάει την Παναγία που ήταν ζωγραφισμένη πάνω σε αυτή. Ύστερα ανεβάζει την εικόνα στο κατάστρωμα και την παραδίδει στον πλοίαρχο , στον Τούρκο Μεχμέτ.
 
Αμέσως σηκώνεται δυνατός βοριάς, που κολπώνει τα πανιά. Τα άλμπουρα τριζοβολούν, ενώ η πλώρη σκίζει με ορμή το αφρισμένο κύμα.
 
Παρέκαμψαν τις Σποράδες, μπήκαν στον Ευβοϊκό κι έβαλαν πλώρη για την Χαλκίδα. Μόλις όμως έφθασαν στην περιοχή της Λίμνης, ο άνεμος κόπηκε απότομα και το καράβι ακινητοποιήθηκε. Ρίχτηκαν και πάλι οι βάρκες στη θάλασσα και άρχισαν να το ρυμουλκούν.
 
Ύστερα από ώρες έφθασαν στη βάση του όρους Καντήλι. Εκεί απροσδόκητα ξεσπά καταιγίδα . Τα κύματα σηκώνονται απειλητικά και σπρώχνουν το σκάφος πάλι στη Λίμνη. Μόλις πλησιάζουν εκεί, η τρικυμία σταματά και η θάλασσα πάλι γαληνεύει.
 
Το πλήρωμα κάνει καινούρια προσπάθεια να κατευθύνει το καράβι στον προορισμό του. Ξεσπάει όμως νέα καταιγίδα, πιο απειλητική, και τους σπρώχνει πάλι στη Λίμνη.
 
Ο καπετάνιος και οι ναύτες έχουν απελπιστεί. Δεν μπορούν να διακρίνουν πίσω από τη θαλασσινή περιπέτεια το χέρι της Παναγίας.
 
Τότε φωτίστηκε επιτέλους ο ευλαβής λοστρόμος. Πλησιάζει τον καπετάνιο και του λέει:
 
- Δεν πρόκειται να απαλλαγούμε από αυτήν την ταλαιπωρία , αν δεν βγάλουμε σε αυτήν εδώ τη στεριά την εικόνα της Παναγίας.
 
Ο πλοίαρχος συμφώνησε και ειδοποίησε το χωριό Καστριά- χτισμένο λίγα χιλιόμετρα μακριά από την παραλία- να έρθουν να την παραλάβουν.
 
Δεν άργησε να καταφθάσει ο πιστός λαός, έχοντας επικεφαλείς τους ιερείς, με εξαπτέρυγα, σταυρούς και λαμπάδες. Στην παραλία τους περίμενε ο Δημητρός , που τους παρέδωσε την ιερή εικόνα σαν ατίμητο θησαυρό.
 
Αμέσως φύσηξε φρέσκο αεράκι κι έσπρωξε κατάπρυμνα το ιστιοφόρο με τους ναύτες, κατευθείαν για τον προορισμό τους. Ήταν το « ευχαριστώ » της Παναγίας, η ευαρέσκειά
Tης για τον κόπο τους. 

Δεν υπάρχουν σχόλια: