Διάβασα το κείμενο του "Μητρ." Προύσης Ελπιδοφόρου Λαμπρινιάδη στην διαμάχη τους με την Τρίτη Ρώμη, και κράτησα τα εξής:

α) διαλεκτικ σχέσις μεταξ Πρώτου κα συνόδου τν ποίαν διατυπώνει 34ος ποστολικς κανών (λλ κα 9ος κα 16ος τς ντιοχείας κατ τος ποίους σύνοδος νευ πρώτου θεωρεται τελής) …

β) Ο ερο κανόνες (ς 3ος τς Β´ Οκουμενικς Συνόδου, 28ος τς Δ’ κα 36ος τς Πενθέκτης) εραρχον …

γ) Ες τν μακρόχρονον στορίαν τς κκλησίας πρτος εναι πίσκοπος Ρώμης.


σ.σ. Το α) και το β) δείχνουν ότι όταν πρόκειται για τα σατανικά  πρωτεία εξουσίας, γνωρίζουν την ύπαρξη των Ιερών Κανόνων τους οποίους Ιερούς Κανόνες αποκαλούν «τείχη του αίσχους» («ΕΠΙΣΚΕΨΙΣ» αρ.423, 15/7/1989, σ.6-7), όταν κοινωνούν με τους αιρετικούς!

Το γ) δείχνει καθαρά τον Ουνιτισμό της Ορθόδοξης "Εκκλησίας" με αρχηγό της παγκόσμιας "Εκκλησίας" τον αντίχριστο Πάπα! Για να γίνει αυτό πραγματικότητα χρειάζεται η εξής ομολογία:

...Αποκαλεί ο Παναγιώτατος τους Παπικούς «τίμια Αντιπροσωπεία της Εκκλησίας της Ρώμης» και «τιμιώτατους εκπροσώπους της Αυτού Αγιότητος του αδελφού Πάπα Ρώμης Φραγκίσκου». Τον πάπα «πεφιλημένο αδελφό» και το Βατικανό «σεβασμία και προσφιλή Εκκλησία της Πρεσβυτέρας Ρώμης».Τους προσφωνεί, δηλαδή όπως θα προσφωνούσε την αντιπροσωπεία κάποιου Ορθοδόξου Πατριαρχείου, ωσάν ο Παπισμός να μην αποτελεί αίρεση, ωσὰν να ήσαν μέλη της Μιας, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Ορθοδόξου Εκκλησίας. 

Ο Καθηγούμενος Αρχιμ. Κύριλλος Μελισσοχωρίου :


...Κυριολεκτικά ισοπεδώθηκαν όλα όσα επί χίλια και πλέον έτη εχώριζαν και χωρίζουν – και θα χωρίζουν – τους αιρετικούς Παπικούς από τους Ορθοδόξους. Μόνο προσχηματικά και τυπικά δεν υπήρξε και το «κοινόν Ποτήριον» ακόμη. Αυτό γίνεται σταδιακά και μεμονωμένα προς το παρόν. Αλλ’ όμως ήδη από το 1965, μετά την αντικανονική και μονομερή «άρση των αναθεμάτων», το όνομα του αιρεσιάρχου Πάπα έχει αναγραφή στα Δίπτυχα του Πατριαρχείου και μνημονεύεται «σιωπηρώς» ως ομόπιστος Πατριάρχης Ρώμης και μάλιστα ως πρώτος τη τάξει!

2 σχόλια:

Κυπριανός Χριστοδουλίδης είπε...

"Ἡ διαλεκτικὴ σχέσις μεταξὺ Πρώτου καὶ συνόδου τὴν ὁποίαν διατυπώνει ὁ 34ος Ἀποστολικὸς κανών ... κλπ.,κλπ.

κυπριανός χ
Εγώ κρατώ το "διαλεκτική σχέση". Ο Αριστοτέλης τους τα φέρνει δύσκολα, τους μπλέκει. Πώς να συμβιβάσουν τη θέση αντίθεση μέσω σχέσης; Το ένα αναιρεί το άλλο και η σύνθεση, άρα και η σχέση, γίνονται αποσύνθεση και φυσικά απόσχιση (ή απόσχεση).

Όταν ο πρώτος γυμνή κεφαλή είναι κήρυκας αίρεσης, τι σύνθεση να κάνουν οι άλλοι; Ο πρώτος απουσιάζει - δεν έχει άλλωστε κανένα λόγο να είναι παρών - και οι άλλοι, όσοι δεν ακολουθούν τον πρώτο, μένουν με το στόμα ανοιχτό. Η λύση ; Μα ποια άλλη ; Να υποταχθούν κι αυτοί στην αίρεση με την ελπίδα ότι θα τους αλλάξουν τα μυαλά.
Κάπως έτσι έρχεται η αποσύνθεση και ο χορός καλά κρατεί, με την αποτείχιση εντός καινοτομίας να σχεδιάζεται επί χάρτου.

Αν ο Σεραφείμ και άλλοι τολμήσουν να καταγγείλουν το άθεσμο της πράξης του 1924 θα τους πουν "αιρετικούς", αν αποτειχισθούν όντας καινοτόμοι "σχισματικούς". Μπρός γκρεμός και πίσω ρέμα. Αιρετικοί και σχισματικοί είναι μόνο οι παλαιοημερολογίτες και ουδείς άλλος.

Πρόσθες αυτοίς κακά, Κύριε, πρόσθες αυτοίς κακά, τοις ενδόξοις της γης.

Τόσα χρόνια οι ένδοξοι της Ορθοδοξίας ήταν όλοι οι της καινοτομίας, τώρα να δούμε τι θα κάνουν. Να τους σώσουν οι Πορφύριοι και οι Παΐσιοι και οι Σωφρόνιοι και οι της Αριζόνας χλωμό το βλέπω. Θα βουλιάξουν ακόμη βαθύτερα στην αίρεση.

Silver είπε...

@Να τους σώσουν οι Πορφύριοι και οι Παΐσιοι και οι Σωφρόνιοι και οι της Αριζόνας χλωμό το βλέπω.


Σου διέφυγε ο "Γέροντας" Ιωσήφ ο Ησυχαστής που εγκατέλειψε τους Ζηλωτάς του Φλωρίνης Χρυσοστόμου Καβουρίδη, το Μάρτιο του ΄50 για να ενταχθεί στους μνημονευτάς του "Μεγάλου" Αθηναγόρα.
Λίαν συντόμως, αν δεν γνωρίζεις, επίκειται η "αγιοκατάταξή" του.