Χρέος να ευχαριστούμε!

"Πρώτον χρέος κάθε πιστού είναι να ευχαριστή, μας λέγει ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης στο θαυμάσιο "Εορτοδρόμιον", όπου αναφέρει: "Όσον ο Θεός ευεργετεί τους ανθρώπους, τόσον και οι άνθρωποι έχουν χρέος να ευχαριστούν τον ευεργέτην αυτών Θεόν. Αχάριστος γάρ ομολογουμένως και είναι και λέγεται όστις ευεργετούμενος απο τον Θεόν δεν προσφέρει αυτώ κάν τας δια λόγων ευχαριστίας". Άς ευχαριστούμε λοιπόν τον Θεόν, έστω και "δια λόγων", αφού όλοι μας έχουμε ευεργετηθή και συνεχώς ευεργετούμεθα από τον Θεόν με πολλές και απερίγραπτες ευεργεσίες.

Πρωτοπρ. Νικόλαος Μανώλης, Κυριακή της Κρίσεως (+Μητρ. Σερβίων και Κοζάνης Διονυσίου)

Ὁ Παρακλητικὸς Κανὼν εἰς τὸν Ἰησοῦν Χριστόν


O Συναξαριστής της ημέρας.

Σάββατο, 1 Μαρτίου 2014

Ευδοκίας οσιομάρτυρος, Δαμνίνης οσίας,
Μαρκέλλου και Αντωνίνης μαρτύρων.

Ἡ Ἁγία Μάρτυς Εὐδοκία καταγόταν ἀπὸ τὴν Ἠλιούπολη, τῆς ἐπαρχίας Λιβανησίας Φοινίκης καὶ ἔζησε κατὰ τοὺς χρόνους τοῦ αὐτοκράτορος Τραϊανοῦ (98 – 117 μ.Χ.). Στὸν πρότερό της βίο ζοῦσε ζωὴ ἀκόλαστη μέσα στὰ πάθη καὶ τὴν ἁμαρτία. Ὅμως ἡ Χάρη τοῦ Θεοῦ φώτισε τὴν καρδιά της καὶ μὲ τὶς νουθεσίες κάποιου γέροντος μοναχοῦ, ποὺ ὀνομαζόταν Γερμανός, μετανόησε. Στὴν συνέχεια, ἀφοῦ εἶδε ὀπτασία, προσῆλθε στὸν Ἐπίσκοπο Θεόδοτο καὶ βαπτίσθηκε. Ἡ ὀπτασία ἦταν ἡ ἑξῆς: Παρατηροῦσε Ἄγγελο Θεοῦ νὰ ὁδηγεῖ αὐτὴν πρὸς τὸν οὐρανὸ καὶ ἄλλους Ἀγγέλους νὰ τὴ συγχαίρουν, ἐνῷ τὴν ἴδια στιγμὴ κάποιος μαῦρος οὔρλιαζε καὶ ἔλεγε ὅτι ἀδικεῖται πάρα πολύ, ἐπειδὴ ἡ Εὐδοκία ἔγινε Χριστιανή.
Μετὰ τὴν πνευματικὴ ἀναγέννησή της καὶ τὴν καλὴ ἀλλοίωσή της, διαμοίρασε τὰ πλούτη της στοὺς πτωχοὺς καὶ κατέφυγε σὲ μοναστήρι, ὅπου ἐσχόλαζε στὰ ἔργα τῆς ἀρετῆς.

Ὅμως κατηγορήθηκε ἀπὸ τοὺς πρώην ἐραστές της ὡς Χριστιανὴ καὶ συνελήφθη. Ὁδηγήθηκε στὸ βασιλέα Αὐρηλιανό, ἐνώπιον τοῦ ὁποίου ὁμολόγησε τὴν πίστη της στὸν Χριστὸ καὶ τιμωρήθηκε. Ἀλλὰ ἀφοῦ ἀνέστησε μὲ τὴν προσευχή της τὸν υἱὸ τοῦ βασιλέως, ποὺ εἶχε πεθάνει, τὸν ἔπεισε νὰ πιστέψει στὸν Κύριο. Καὶ τότε ἀπελευθερώθηκε. Ἀργότερα ὅμως συνελήφθη ἀπὸ τὸν ἄρχοντα τῆς Ἡλιουπόλεως Βικέντιο καὶ ἀποκεφαλίσθηκε.
Ἔτσι ἡ Ἁγία Μάρτυς Εὐδοκία ἔλαβε τὸν ἀμάραντο στέφανο τῆς δόξας καὶ εἰσῆλθε στὴ χαρὰ τοῦ Κυρίου της.

ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ ΣΕΙΡΑ Α


«Μη θησαυρίζετε υμίν θησαυρούς επί της γης, όπου σής και βρώσις αφανίζει»

ΚΥΡΙΑΚΗ 2 ΜΑΡΤΙΟΥ 2014 – ΤΗΣ ΤΥΡΙΝΗΣ
Πνευματικές αναβάσεις
          
Η Μεγάλη Τεσσαρακοστή που είναι η κατανυκτικότερη περίοδος του εκκλησιαστικού έτους και της οποίας το κατώφλι δρασκελίζουμε, συνιστά μοναδική ευκαιρία την οποία καλείται ο κάθε πιστός να αδράξει σε μια πρόκληση πνευματικών αναβάσεων. Στο αποστολικό ανάγνωσμα της ημέρας ο Απ. Παύλος κάνει λόγο για «καιρό ευπρόσδεκτο, καιρό μετανοίας», στον οποίο μας προτρέπει: «αποθώμεθα τα έργα του σκότους και ενδυσώμεθα τα όπλα του φωτός…». Ευπρόσδεκτος καιρός σημαίνει τον καιρό της χάριτος. Είναι ο χρόνος κατά τον οποίο ο άνθρωπος μπορεί ν’ αποκτήσει αντοχές για να διεξάγει τον αγώνα τον καλό. Αν ολόκληρο το χρόνο οι πιστοί  προσβλέπουν στον αγώνα της πίστεως, πολύ περισσότερο οφείλουν να εντείνουν την προσπάθεια τους αυτή την ευλογημένη περίοδο. Αν πάντοτε έχουν χρέος να εργάζονται τη σωτηρία τους, ακόμη περισσότερο και με πολύ μεγαλύτερο ζήλο επιβάλλεται να το πράττουν τώρα κατά την περίοδο της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, στην οποία εισερχόμαστε. Αυτό ακριβώς μάς συμβουλεύει και η μητέρα μας Εκκλησία, όταν μας λέει: «Το στάδιον των αρετών ηνέωκται, οι βουλόμενοι αθλήσαι εισέλθετε, αναζωσάμενοι τον καλόν της νηστείας αγώνα. Οι γαρ νομίμως αθλούντες, δικαίως στεφανούνται…».

Ο Άγιος Εφραίμ ο Σύρος, μας λέγει:

ΑΝ ΘΕΛΗΣ ΝΑ ΣΩΘΗΣ.
                                                             
«Εφ᾽ όσον αγωνίζεσαι και υπομένεις να δουλεύης στον
Κύριον, τόσον και η διάνοιά σου καθαρίζεται. Μόνον να θέλης ειλικρινώς την σωτηρία σου, αυτό είναι αρκετόν. Διότι ο Κύριος, ως ισχυρός συνεργός, βοηθεί όσους εναγωνίως επιζητούν την σωτηρίαν της ψυχής τους». 

Τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου π. Θεοδώρου Ζήση : Η ΚΑΘΑΡΟΤΗΣ ΚΑΙ ΑΓΝΟΤΗΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΩΣ ΠΡΟΤΥΠΟΝ ΖΩΗΣ ΤΩΝ ΝΕΩΝ

Κατὰ τὸν προγραμματισμὸ τοῦ ἐφετινοῦ νέου ἐκκλησιαστικοῦ ἔτους, ποὺ ἄρχισε τὴν προηγούμενη Κυριακή (1η Σεπτεμβρίου), τὰ κηρύγματα στὸν ναὸ θὰ ἑρμηνεύουν καὶ θὰ ἀναλύουν τὶς εὐαγγελικὲς περικοπὲς τῶν Κυριακῶν. Αὐτὸ τὸ κάναμε καὶ σὲ προηγούμενα ἔτη μὲ ἕνα ἐπαναλαμβανόμενο κύκλο: α) Εὐαγγελι κὲς περικοπές, β) ἀποστολικὲς περικοπές,    γ) βίοι ἑορταζομένων τὶς Κυριακὲς Ἁγίων καὶ δ) θέματα θεολογικὰ καὶ ἠθικὰ ἀπὸ τὰ ἁγιογραφικὰ ἀναγνώσματα. Θὰ ξαναρχίσουμε, λοιπόν, πάλιν αὐτὸν τὸν κύκλο μὲ τὶς  εὐαγγελικὲς περικοπές. Σήμερα ὅμως ποὺ ἑορτάζουμε τὸ Γενέθλιο, τὴν Γέννηση τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, θὰ κάνουμε ἐξαίρεση, καὶ δὲν θὰ ἀναλύσουμε τὴν εὐαγγελικὴ περικοπὴ τῆς Κυριακῆς πρὸ τῆς Ὑψώσεως (Ἰω. 3, 13-17), ἀλλὰ τὸ θέμα τῆς Ὁμιλίας θὰ ἀναφέρεται   στὴν Παναγία καὶ σὲ σύγχρονες πτυχὲς τῆς ἐκκλησιαστικῆς ζωῆς, ποὺ ἔχουν σχέση μὲ τὴν Παναγία. Ἄλλωστε καὶ ἡ Ἐκκλησία, τιμώντας καὶ μὲ τὶς διατάξεις τοῦ Τυπικοῦ τὴν Ὑπεραγία Θεοτόκο, ἄλλαξε σήμερα τὴν συνήθη κυριακάτικη ἀκολουθία καί, ὅπως θὰ προσέξατε, στὸν ὄρθρο δὲν διαβάστηκε ἑωθινὸ ἀναστάσιμο εὐαγγέλιο, ἀλλὰ τὸ γνωστὸ θεομητορικὸ   εὐαγγέλιο τῆς ἐπίσκεψης τῆς Παναγίας στὴν συγγενῆ της Ἐλισάβετ, ὅπου ἡ ἴδια ἡ Παναγία εἶπε τὴν θεόπνευστη γνωστὴ θ´ ὠδή «Μεγαλύνει ἡ ψυχή μου τὸν Κύριον καὶ ἠγαλλίασε τὸ πνεῦμα μου ἐπὶ τῷ Θεῷ τῷ σωτῆρι μου». Σ᾽ αὐτὸν λοιπὸν τὸν ἐξαίρετο ὕμνο, ποὺ ἡ ἴδια ἡ Παναγία συνέθεσε καὶ τοῦ ὁποίου ἡ ἀξία εἶναι τόση ὥστε νὰ ξεπερνᾶ ὅλους τοὺς ἄλλους ὕμνους καὶ νὰ καθιστᾶ καὶ τὴν Θεοτόκο ποιήτρια, προφητεύει ὅτι ἐξ αἰτίας τοῦ ὅτι θὰ γεννήσει τὸν Θεό, τὸν Θεάνθρωπο Χριστό, ὅπως τῆς ἀνήγγειλε ὁ ἀρχάγγελος Γαβριὴλ κατὰ τὸν Εὐαγγελισμό, θὰ Τὴν ἐγκωμιάζουν καὶ θὰ Τὴν μακαρίζουν ὅλες οἱ μετέπειτα γε νεές:        «Ἰδοὺ γὰρ ἀπὸ τοῦ νῦν μακαριοῦσιμε πᾶσαι αἱ γενεαί».

Γενέθλια ημέρα του στρατού!

http://www.katixitiko.gr/

stra3[1]

Παρουσία του Αρχηγού του Γενικού Επιτελείου Στρατού κ. Χρίστου Μανωλά εορτάστηκε η γενέθλιος ημέρα της 1ης Στρατιάς, η οποία συμπλήρωσε 67 χρόνια ζωντανής και ενεργής παρουσίας. Στον χαιρετισμό του ο Διοικητής-Στρατηγός της 1ης Στρατιάς κ.Βασίλειος Τελλίδης αναφέρθηκε στο χρονικό ζωής του ανώτατου στρατιωτικού σχηματισμού της χώρας μας και επικαλέστηκε τις πρεσβείες της Υπερμάχου Στρατηγού ώστε να ενισχύει και να ενδυναμώνει όλη την Ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων και την Ιεραρχία της 1ης Στρατιάς. Ακολούθησε επίδειξη ασκήσεων από το Σώμα των Πεζοναύτων.

Εγκυμονούν καταστροφή τα διχαστικά διλήμματα!

Σάββας Καλεντερίδης

Η πατρίδα μας έχει ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό. Σε κρίσιμες στιγμές για το έθνος οι πολιτικές ηγεσίες, αντί να επιδιώκουν τη συναίνεση και τη συγκρότηση εθνικού μετώπου, καταφεύγουν σε λαϊκισμούς και καιροσκοπισμούς, παρασέρνοντας με τον τρόπο αυτό και τον λαό και εκθέτοντας την πατρίδα σε πλείστους όσους κινδύνους. Φυσικά, εδώ προκύπτει και μια άρρηκτη αμφίδρομη σχέση ηγεσίας και λαού, αφού ο λαός κάθε φορά ακολουθεί και παίρνει με χαρακτηριστική ευκολία το μονοπάτι του διχασμού που του ανοίγουν οι εκάστοτε ηγεσίες.

Το θρίλερ του διχασμού το είδαμε να εκτυλίσσεται σε εθνικό επίπεδο την τριετία 1914-1917, τότε που ο βασιλιάς ήθελε να μείνει ουδέτερη η Ελλάδα στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο και ο Βενιζέλος τη συμμετοχή μας με τις δυνάμεις της Αντάντ. Τα αποτελέσματα του διχασμού ήταν καταστροφικά.

Διαστρεβλωταὶ καὶ φωτοσβέσται

Τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου π. Διονυσίου Τάτση
ΔΕΝ λείπουν καὶ στὴν ἐποχή μας οἱ κληρικοὶ καὶ οἱ λαϊκοὶ θεολόγοι, οἱ ὁποῖοι στὴν προσπάθειά τους νὰ ἐμφανιστοῦν σύγχρονοι καὶ μοντέρνοι, αὐθαιρετοῦν σὲ θέματα πίστεως καὶ χριστιανικῆς διδασκαλίας. Ἀφαιροῦν ὅ,τι δὲν τοὺς ἀρέσει ἢ ἔρχεται σὲ ἀντίθεση μὲ τὴ σύγχρονη νοοτροπία τῶν κοσμικῶν ἀνθρώπων καὶ προσθέτουν ὅ,τι δικαιολογεῖ τὴ χαλάρωση τῶν ἠθικῶν ἀρχῶν, ἰδίως σὲ θέματα σαρκικῶν ἀπολαύσεων καὶ φιληδονίας. Τοὺς βλέπεις νὰ συζητοῦν δημοσίως, ἀκόμα καὶ στὴν τηλεόραση καὶ νὰ διατυπώνουν ἀπαράδεκτες θεωρίες, οἱ ὁποῖες στηρίζονται σὲ ἐπιστημονικὰ δεδομένα καὶ ὄχι στὸ λόγο τοῦ Εὐαγγελίου. Νομίζει κανεὶς ὅτι ντρέπονται νὰ μιλήσουν γιὰ ἁγνότητα, ἐγκράτεια, ἠθικὴ ζωή, ἄσκηση κ.λπ. Διατυπώνουν ὑψηλὲς θεωρίες, ποὺ δὲν ἔχουν καμία σχέση μὲ τὶς δυνατότητες τῶν ἀνθρώπων. Μιλοῦν γιὰ ὑπερβάσεις, γιὰ θέωση καὶ συγχρόνως ἀνέχονται φοβερὰ ἁμαρτήματα, ὅπως τὴν πορνεία, τὴν ὁμοφιλοφυλία, τὴ φιλοχρηματία, τὴν ὑπερηφάνεια κ.ἄ. Δηλαδή, φτάνουν στὸν οὐρανὸ χωρὶς πνευματικὰ φτερά!

Πρωτοπρεσβύτερος Θεόδωρος Ζήσης - Καθηγητὴς Θεολογικῆς Σχολῆς Α.Π.Θ:

..."Ὑπενθυμίζουμε ἁπλῶς ἐδῶ ἐνδεικτικὰ τὴν γνώμη τοῦ μεγάλου ἀγωνιστοῦ τῆς Ὀρθοδοξίας ἐναντίον τῆς αἱρέσεως τοῦ Ἀρειανισμοῦ, τοῦ Μ. Ἀθανασίου. Γράφει ὅτι στὴν περίπτωση ποὺ ὁ ἐπίσκοπος ἢ ὁ πρεσβύτερος, οἱ ὀφθαλμοὶ τῆς Ἐκκλησίας, συμπεριφέρονται κακῶς καὶ σκανδαλίζουν τὸν λαό, πρέπει νὰ ἐκδιώκονται, ἔστω καὶ ἂν ὑπάρχῃ κίνδυνος νὰ μείνουν οἱ πιστοὶ χωρὶς ποιμένα. Εἶναι καλύτερα, συμφέρει, χωρὶς ἐπισκόπους καὶ ἱερεῖς νὰ γίνονται οἱ συνάξεις στοὺς ναούς, παρὰ νὰ ριφθοῦν οἱ πιστοὶ μαζὶ μὲ τὸν ἐπίσκοπο καὶ τοὺς ἱερεῖς στὴν κόλαση, ὅπου πῆγαν οἱ Ἑβραῖοι τῆς ἐποχῆς τοῦ Χριστοῦ μαζὶ μὲ τοὺς ἀρχιερεῖς τους Ἄννα καὶ Καϊάφα: «Συμφέρον γὰρ ἄνευ αὐτῶν συναθροίζεσθαι εἰς εὐκτήριον οἶκον ἢ μετ᾿ αὐτῶν ἐμβληθῆναι, ὡς μετὰ Ἄννα καὶ Καϊάφα, εἰς τὴν γέενναν τοῦ πυρός» . 
Αὐτὸ ἔπραξε στὶς ἡμέρες μας ὁ Ἁγιορείτης Ἱερομόναχος Γαβριὴλ καὶ μὲ μία ὀλιγόλογη καὶ θαρραλέα Δήλωση καὶ Ὁμολογία διέκοψε τὸ μνημόσυνο τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου, μετὰ τὶς συμπροσευχὲς καὶ τὶς κοινὲς δηλώσεις μὲ τὸν προηγούμενο πάπα, ποὺ ἔγιναν πρὶν ἀπὸ δυὸ ἔτη κατὰ τὴν θρονικὴ ἑορτὴ τῆς Ρώμης στὶς 29 Ἰουνίου τοῦ 2004 καὶ τὴν τελετὴν τῶν θυρανοιξίων ὀρθοδόξου ἱεροῦ ναοῦ τὴν 1ην Ἰουλίου τοῦ αὐτοῦ ἔτους. Στὸ ἑξῆς, γράφει, γιὰ νὰ μὴ θεωρηθῇ ὅτι μὲ τὴν σιωπή μου συμφωνῶ μὲ ὅσα γίνονται, δὲν θὰ συμμετέχω στὶς ἀκολουθίες ποὺ μνημονεύεται τὸ ὄνομα τοῦ οἰκουμενικοῦ πατριάρχου, ἀλλὰ θὰ παραμένω εἰς τὸ κελλάκι μου «κάμνων τὴν κανονικὴν καὶ καθωρισμένην μοναχικὴν ἀκολουθίαν μου κατὰ μόνας εἰς ἔνδειξιν διαμαρτυρίας καὶ ἕως ὅτου λάβη σαφῆ καὶ συγκεκριμένην θέσιν ἡ Ἱ. Κοινότης τοῦ Ἁγίου Ὄρους περὶ τῶν συμβάντων γεγονότων τῶν ὡς ἄνω ἡμερῶν»..."

ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΙΑ ΤΟΥ «ΔΙΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΠΑΥΛΟΣ» ΚΑΙ ΤΟΥ «ΙΔΡΥΜΑΤΟΣ ΠΡΟΑΣΠΙΣΕΩΣ ΗΘΙΚΩΝ ΚΑΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΩΝ ΑΞΙΩΝ» ΑΝΤΙΚΡΟΥΣΙΣ ΑΙΣΧΡΟΤΑΤΩΝ ΔΙΑΒΟΛΩΝ ΚΑΙ ΛΑΣΠΟΛΟΓΙΩΝ


                                     28.2.2014
Επειδή διάφοροι δημοσιογράφοι, όπως π.χ. ο κ. Πρετεντέρης (τηλεοπτική εκπομπή «ΑΝΑΤΡΟΠΗ»-MEGA CHANNEL 24.2.2014), είναι ημιμαθείς ή κακοήθεις και ενδιαφέρονται μόνο για θεαματικότητα, παίρνοντας, προφανώς, ποσοστά, κακοποιώντας βάναυσα την αλήθεια, και σπιλώνουν την αξιοπρέπεια, την εντιμότητα, την αρίστη φήμη ανιδιοτελών ιδεολόγων που πασχίζουν να υπάρχει απόλυτη διαφάνεια και να αξιοποιείται και η τελευταία δεκάρα – ο οβολός της χήρας για τους δεινοπαθούντες συνανθρώπους μας, προς δόξα Θεού,
αναγκαζόμαστε να παρουσιάσουμε την όλη αλήθεια και να καταρρίψουμε τις αισχρότατες διαστρεβλώσεις αυτών των δοκησίσοφων διαβολέων μας.
Προσπαθήσαμε να συνοψίσουμε την όλη ιστορία για να την μελετήσουν οι αγαθοπροαίρετοι και να μη κλονίζωνται από τις σατανικές αυτές διαδόσεις.

Παρακαλούμε διαδώστε την ιστοσελίδα μας www.fotgrammi.gr

 παντού, για να διαφωτισθούν ακόμη και οι παρασυρθέντες και να συμβάλλουν εμμέσως να αποκατασταθούν οι άριστες φήμες των φορέων μας «Διορθόδοξος Σύνδεσμος Ο Απόστολος Παύλος» «Σωματείο Οι Φίλοι του Τάματος του Έθνους» και «Ιδρυμα Προασπίσεως Ηθικών και Πνευματικών Αξιών»

πρωτ. Βασίλειος Ε. Βολουδάκης : Θά εἶναι μεγάλο κρῖμα, ἄν πάει χαμένη καί ἡ φετεινή ἐπέτειος τῆς 25ης Μαρτίου 1821, μέ ἕναν ἑορτασμό ρουτίνας ἤ μᾶλλον μέ μιά σειρά ἀπό ἀνιαρές ἐκδηλώσεις πού μᾶς ὁδηγοῦν σιγά-σιγά στήν κατάργηση τῆς ἑορτῆς.

Εἶναι πολύ νωπές οἱ ἀπόπειρες πού ἔγιναν ἀπό πολιτικά πρόσωπα
γιά νά δοκιμασθῆ ὁ βαθμός πνευματικῆς ἀναισθησίας τοῦ λαοῦ
μας, ἄν, δηλαδή, ἔχει ἀκόμη ἤ δέν ἔχει δυνάμεις ἀντιστάσεως
στήν παραχάραξη τῆς Ἱστορίας του. Αὐτοῦ τοῦ εἴδους οἱ δοκιμές
γίνονται γιά νά παραποιοῦνται συστηματικά τά Γεγονότα, ἡ Ἱστορική
Πραγματικότητα, καί τότε, ἄν ἀκυρωθοῦν τά Γεγονότα, εἶναι
προφανές ὅτι ἡ κατάργηση τοῦ ἑορτασμοῦ τους θά εἶναι αὐτονόητη!
Ἡ κατάργηση τῶν ὑπαρξιακῶν ἐπετείων τοῦ Γένους μας εἶναι
καί τό τελικό ζητούμενο καί ὁ ἐπιδιωκόμενος σκοπός τῶν ξένων
ἀλλά καί τῶν ντόπιων ξενόδουλων ὑποτακτικῶν τους, στήν προκειμένη
δέ περίπτωση, ὡς πρός τήν ἐπέτειο τῆς Παλιγγενεσίας μας,προστίθεται
καί ἕνας ἐπιπλέον λόγος, ἡ ...ἐνόχληση τῶν γειτόνων μας Ὀθωμανῶν,
οἱ ὁποῖοι, σημειωτέον, ἑορτάζουν μέ προκλητικό,
μάλιστα, τρόπο τήν ἐπέτειο τῆς Ἁλώσεως τῆς Πόλης, ὀργανώνοντας
–ἐκτός ἀπό στρατιωτικές παρελάσεις– καί ἀναπαραστάσεις τῶν
τελευταίων στιγμῶν τῆς Βασιλεύουσας!

Χειρίζονται τα σοβούντα και φλέγοντα, εις τον τομέα της Πίστεως, θέματα της Εκκλησίας, ως και τον υπ΄ αυτών διαφημιζόμενον «αντιαιρετικόν αγώνα» κατά το δοκούν και το παντοειδές αυτών συμφέρον!

Εις τα θέματα της Πίστεως, «ου χωρεί οικονομία» κατά σαφεστάτην των Αγίων Πατέρων εντολήν, παρά ταύτα, υπό των σημερινών «αγωνιστών και ομολογητών της Πίστεως», η βασικωτάτη αύτη προϋπόθεσις, ήτις αποτελεί το θεμέλιον της ορθοδόξου υποστάσεως εν τω Σώματι της Εκκλησίας, παραθεωρείται καταφανέστατα υπ΄ αυτών! Ενώ θα έπρεπε πράξει τε και θεωρία, να αποδείξουν εαυτούς αληθείς και γνησίους ομολογητάς της Πίστεως, ως εκ της ιδιότητος και αποστολής των έχουσιν ούτοι ιεράν υποχρέωσιν να πράξουν προς ορθόδοξον ποδηγέτησιν του ευσεβούς Πληρώματος των πιστών, ούτοι, ως μη ώφειλε, νομίζωσι ότι δικαιούνται να ασκήσωσι την τακτικήν της «διακρίσεως και οικονομίας»! Χειρίζονται τα σοβούντα και φλέγοντα, εις τον τομέα της Πίστεως, θέματα της Εκκλησίας, ως και τον υπ΄ αυτών διαφημιζόμενον «αντιαιρετικόν αγώνα» κατά το δοκούν και το παντοειδές αυτών συμφέρον! Εκτός δε πάσης συνεπείας και κανονικότητος όντες, επιτελούν διαβρωτικόν έργον εις βάρος της ευσεβούς συνειδήσεως του πιστού λαού, δια διαφόρων παραπλανητικών και καθησυχαστικών συνθημάτων!

Ο Πειραιώς κ. Σεραφείμ για τον υποψήφιο Περιφεριάρχη Αττικής κ. Γ. Κουμουτσάκο: «ἐμετρήθης, ἐζυγίσθης ἀπερρίφθης»

Πειραιεύς 28 Φεβρουαρίου 2014

Α Ν Α Κ Ο Ι Ν Ω Θ Ε Ν

Ἡ ἐπιλογή τοῦ κ. Γ. Κουμουτσάκου σάν ὑποψηφίου Περιφεριάρχη Ἀττικῆς ἀπό τό κόμμα τῆς Νέας Δημοκρατίας ἀποτελεῖ μία σοβαρή πρόκληση γιά τόν εὐσεβῆ Ὀρθόδοξο Ἑλληνικό λαό διότι γιά τόν ἀξιότιμο κ. Κουμουτσάκο ἔχουν ἤδη ἀκουσθεῖ τά τρία ρήματα τοῦ Θείου λόγου «ἐμετρήθης, ἐζυγίσθης ἀπερρίφθης» κατόπιν τῆς τραγικῆς ψήφου του στό Εὐρωκοινοβούλιο γιά τήν θεσμοθέτηση τῆς ἀνατροπῆς τῆς ἀνθρώπινης ὀντολογίας καί φυσιολογίας μέ τό ἀποτρόπαιο ψήφισμα ὑπό τόν τίτλο: «Χάρτης πορείας τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἕνωσης κατά τῆς ὁμοφοβίας καί τῶν διακρίσεων λόγῳ σεξουαλικοῦ προσανατολισμοῦ καί ταυτότητας φύλου». Γιά νά περάσει στήν Εὐρώπη ὡς φυσική καί φυσιολογική ἡ εἰδεχθής συμπεριφορά καί πρακτική τῆς παραχρήσεως τοῦ ἀνθρωπίνου ὀργανισμοῦ καί τοῦ μεγαλειώδους δώρου τοῦ Θεοῦ πού εἶναι ἡ ἀθρώπινη σεξουαλικότητα, πού ἀποτελεῖ τό ἐφαλτήριο γιά τήν συνδημιουργία μέ τόν πάνσοφο καί ἀπερινόητο Δημιουργό τῆς ζωῆς. Τό ἐπαίσχυντο ψήφισμα μέ τίς σκοταδιστικές ἀπαγορεύσεις καί τό αἴτημα γιά ποινικοποίηση τῆς ἄποψης σέ βάρος τῆς ἔκπτωσης τῆς ἀνθρώπινης σεξουαλικότητος καί τῆς παθογένειας τῆς ψυχοσωματικῆς ὑγιείας φέρει τήν σύμφωνη ψῆφο τοῦ κ. Γ. Κουμουτσάκου πού διεχώρησε τή θέση του ἀπό τό Εὐρωπαϊκό Λαϊκό κόμμα στό ὁποῖο ἀνῆκε μαζί μέ ἄλλους τέσσερις Εὐρωβουλευτές τῆς Νέας Δημοκρατίας. Τό Εὐρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα ἐτάχθη κατά τοῦ ψηφίσματος μέ τίς εὔλογες θέσεις ὅτι τά ἀνθρώπινα δικαιώματα ἀφοροῦν σέ ὅλους τούς πολίτες καί δέν μποροῦν νά διασπῶνται στίς διάφορες ὁμάδες καί τίς ἰδιαιτερότητες τῆς κάθε μιᾶς καί ὅτι τά θέματα τῆς ἀνθρώπινης σεξουαλικότητος ἀφοροῦν στά ἐθνικά κράτη καί δέν μποροῦν νά ἀντιμετωπίζονται σέ Εὐρωπαϊκό ἐπίπεδο. Ὑπέρ τοῦ ψηφίσματος μαζί μέ τόν κ. Κουμουτσάκο τάχθηκαν ὡς ὁμοϊδεάτες τό Εὐρωπαϊκό σοσιαλιστικό κόμμα, ἡ Ἀριστερά, οἱ Πράσινοι καί οἱ Φιλελεύθεροι καί ἀπό Ἑλληνικῆς πλευρᾶς 6 ἀπό τούς Εὐρωβουλευτές τοῦ ΠΑΣΟΚ, ὁ κ. Ν. Χουντῆς τοῦ ΣΥΡΙΖΑ καί ἡ κ. Νίκη Τζαβέλα ἀπό τούς 2 Εὐρωβουλευτές τοῦ ΛΑΟΣ. Ὁ Πρόεδρος τῆς Εὐρωπαϊκῆς Χριστιανικῆς Πολιτικῆς Κίνησης Λέο βάν Ντόεσμπρουγκ δήλωσε ὅτι τό ὅλο ψήφισμα στηρίζεται στήν ἰδεοληψία τοῦ λόμπυ τῶν ὁμοφιλοφύλων καί δέν ἔχει καμμία ἐπιστημονική ἤ ἠθική βάση καί ὁ Πρόεδρος τῆς Ὁμοσπονδίας τῶν ἑνώσεων Χριστιανικῶν οἰκογενειῶν στήν Εὐρώπη Ἀνουάν Ρενάρ τόνισε τήν ἀξία τῆς οἰκογένειας ὡς θεμελίου γιά τήν ψυχική ἰσορροπία καί τήν φυσιολογική ἀνάπτυξη τοῦ ἀνθρώπου καί κατεδίκασε τήν κατασκευή τῆς ἰδεολογίας τοῦ φύλου πού ἐπιδιώκει νά ὑποκαταστήσει τήν φυσική ἀνθρώπινη ὀντολογία καί τήν ἀναντίρρητη πραγματικότητα.
Συμπέρασμα. Ὁ κ. Γ. Κουμουτσάκος ἔχει πλέον μέ τήν μεταφυσική τῶν πράξεων ὡς προσωπική του περιουσία ἀδιαπτώτως τήν συμπόρευσή του μέ τήν ἀνατροπή τῆς ἀνθρώπινης ὀντολογίας καί τόν εὐτελισμό καί τήν γελοιοποίηση τοῦ ἀνθρωπίνου προσώπου καί τῆς θεοσδότου ἀνθρωπίνης σεξουαλικότητος.
Ἐρωτῶνται οἱ εὐσεβεῖς Ὀρθόδοξοι Ἕλληνες τοῦ λεκανοπεδίου τέτοιον Περιφερειάρχη ἐπιθυμοῦν. Ἡ ἀπάντησις θά δοθεῖ στίς κάλπες προσεχῶς...


Ο  ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

+ ὁ Πειραιῶς ΣΕΡΑΦΕΙΜ

Είπε ο αββάς Αντώνιος :

 Ότι θα΄ρθει εποχή, πού οι άνθρωποι θα φέρονται όπως οι παράφρονες. Και όταν θα βλέπουν κάποιον πού δεν θα συμπεριφέρεται ως παράφρων, θα τα βάζουν μαζί του και θα του λένε: “Εσύ είσαι τρελός”, επειδή δεν είναι όμοιος μ΄αυτούς. 

Έχουμε χορτάσει από λόγια...

Δεν συγκινούμεθα πλέον από τις διαμαρτυρίες των Αγιορειτών. Όταν μετά από τόσα χρόνια προδοσίας συνεχίζουν να «απειλούν» αλλά και πάλιν να «εξαιτούν τας θειοτάτας ευχάς», του κακοδόξου ποιμένος των, να εκφράζουν τον πόνον και την ανησυχίαν των δια τα τελούμενα, αλλά και την επιθυμίαν των «να μη αποκοπούν από την Μεγάλην του Χριστού Εκκλησίαν», αγνοούντες ότι ο συνεχιζόμενος σύνδεσμός των με αυτήν τους αποκόπτει από την αληθινήν Εκκλησίαν του Χριστού, από την ομήγυριν των πρωτοτόκων και ομολογητών, πως είναι δυνατόν να προκαλέσουν με τέτοια γραφόμενα ταραχή στις παρατάξεις των κακοδόξων; Οι πιστοί εξ άλλου που τους παρακολουθούμε έχουμε χορτάσει πια από λόγια, πεινούμε για πράξη και συνέπεια. 

Ευλόγει, η ψυχή μου, τον Κύριον - Psalm 102


O Συναξαριστής της ημέρας.

Παρασκευή, 28 Φεβρουαρίου 2014

Βασιλείου ομολογητού, Προτερίου ιερομάρτυρος αρχιεπισκόπου Αλεξανδρείας, Νυμφά και Ευβούλου των αποστόλων, Κύρανας νεομάρτυρος της εκ Βισσώκας (1751).


Ὁ Ὅσιος Βασίλειος ὁ Ὁμολογητὴς ἔζησε καὶ ἔδρασε ἐπὶ τοῦ εἰκονομάχου αὐτοκράτορα Λέοντος Γ’ τοῦ Ἰσαύρου (717 – 741 μ.Χ.). Ἀπὸ νεαρὴ ἡλικία ὁ Ὅσιος ἀφιερώθηκε στὸν ἀσκητικὸ βίο καὶ ἐκάρη μοναχός. Ἔγινε μαθητὴς καὶ ὑποτακτικὸς τοῦ Ὁσίου Προκοπίου τοῦ Δεκαπολίτου († 27 Φεβρουαρίου). Ἀρχικὰ ζοῦσε σὲ κάποιο ἐρημητήριο καὶ ἀφοῦ προηγουμένως καλλιέργησε μὲ ἐπιμέλεια τὴν ἀσκητικὴ ζωή, ἀργότερα, ὅταν ἀνέκυψε ἡ αἵρεση κατὰ τῶν ἱερῶν εἰκόνων, ἀντιστάθηκε μὲ πνευματικὴ ἀνδρεία στοὺς εἰκονομάχους. Γιὰ τὸν λόγο αὐτὸ συνελήφθη, τιμωρήθηκε καὶ ὑπέστη πολλὰ βασανιστήρια. Ὅταν δέ, πέθανε ὁ αὐτοκράτορας, ἀπελευθερώθηκε καὶ ἀφοῦ βγῆκε ἀπὸ τὴ φυλακή, φρόντιζε γιὰ τὴν καλλιέργεια τῆς ἀρχαίας ὑγείας τῆς εὐσέβειας, παρακινώντας πολλοὺς πρὸς τὴν ἀρετὴ καὶ ἐπαναφέροντάς τους πρὸς τὴν ὀρθόδοξη πίστη.
Ἔτσι ἀφοῦ ἀγωνίσθηκε ὁ Ὅσιος Βασίλειος, κοιμήθηκε μὲ εἰρήνη.

Oι Ισλαμιστές της Λιβύης στο έργο τους!

Επτά Αιγύπτιοι "Χριστιανοί" βρέθηκαν δολοφονημένοι κοντά στη Βεγγάζη της ανατολικής Λιβύης τη Δευτέρα, σύμφωνα με αξιωματούχο των λιβυκών αρχών ασφαλείας.

«Οι σοροί επτά Αιγυπτίων βρέθηκαν στην Τζαλούτα, ανατολικά της Βεγγάζης», τόνισε στο Γαλλικό Πρακτορείο ο Ιμπραχίμ Αλ Σαράα.

http://theorthodoxchurch.info/blog/news/2014/02/seven-christians-executed-in-libya/




Raymond Ibrahim – 26/2/14
Libyan authorities came across the slain bodies of seven Christian Copts in the region of Garutha, less than 20 miles west of Benghazi, on Monday afternoon.
According to Libyan authorities, “The slain were killed by gunshots all over their bodies.”
Pictures (reproduced above and below) confirm that the men were killed “execution-style,” including one Copt whose head and face were partially shot off.
The ages of the dead range between 17 and 25.
Since the ouster of the decades-long dictator of Libya, Gaddafi, Christians in general, Copts from neighboring Egypt in particular, have been suffering abuses at the hands of the empowered Islamists — from evicted nuns, to Christians arrested, tortured and killed for “proselytizing,” to the bombing of the few churches in Libya.
This latest atrocity is simply following an increasingly familiar pattern.

Δεν περίμεναν τὴν συγκρότηση κάποιας Συνόδου οι Πατέρες, η οποία θα τους βεβαίωνε για την ύπαρξη κάποιας Συνόδου

Όλο το κείμενο εδώ: http://paterikiparadosi.blogspot.ca/

Ὁ Μητρ. Ναυπάκτου Ἱερόθεος, στὸν δεύτερο τόμο τοῦ βιβλίου του «Ἐμπειρικὴ Δογματική» (σελ. 438-440),δίνει ἀπάντηση σὲ ὅσους (ἰδιαιτέρως τοὺς Ἐπισκόπους) ἔχουν ὀχυρωθεῖ πίσω ἀπὸ τὸ γεγονὸς ὅτι δὲν ἔχει συγκληθεῖ ἀκόμα Οἰκουμενικὴ Σύνοδος, γιὰ νὰ καταδικάσει ἐπίσημα τὸν Οἰκουμενισμό. Ἔχουμε καὶ παλαιότερα γράψει ὅτι ὁ Μητροπ. Καλαβρύτων Ἀμβρόσιος ἔκανε ἐπίσημη, διὰ τοῦ ἠλεκτρονικοῦ τύπου, "ἐρώτηση"-αἴτηση στὴν Σύνοδο καὶ στὸν Ἀρχιεπίσκοπο, νὰ συζητήσουν τὸ θέμα, ἂν ὁ Οἰκουμενισμὸς εἶναι αἵρεση! (Οὔτε αὐτὸ δὲν γνωρίζουν οἱ σύγχρονοι ποιμένες!). Τὴν δὲ ἀνάλογη αἴτηση τοῦ Μητροπ. Πειραιῶς, ὁ ὁποῖος ζητοῦσε τὴν καταδίκη τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ἡ "Ἅγιοι"Ιεράρχες τὴν πέταξαν στὸν κάλαθο τῶν ἀχρήστων!
Στὸ ἀπόσπασμα αὐτὸ τοῦ βιβλίου ἐπεξηγεῖται ἐπαρκῶς ὅτι, ὅλες οἱ αἱρέσεις, καταδικάζονται ἀπὸ τὴντοπικὴ Ἐκκλησία στὴν ὁποία ἐμφανίστηκαν ἢ διαδίδοντο. Κι αὐτὸ ἀρκοῦσε.
Καὶ ἀλοίμονο, γράφει ὁ Ρωμανίδης, ἂν «δὲν ξέρανε οἱ Πατέρες τί ἦταν τὸ αἱρετικό, μέχρις ὅτου ἔρθει ἡ Σύνοδος καὶ καταδικάσει τὴν αἵρεση»! Ἀλοίμονο, ἂν«τότε μαθαίνανε τί εἶναι τὸ αἱρετικό»! Ἀλοίμονο, ἂν«πρὸ τῆς Συνόδου δὲν ξέρανε ὅτι ὁ Ἄρειος εἶναι αἱρετικός»!
Ὁπότε, οἱ σύγχρονοι Πατέρες, Σεβασμιώτατε, ἀφοῦ εἶναι Ὀρθόδοξοι Πατέρες, πρέπει νὰ γνωρίζουν τὴν ὕπαρξη τῆς Παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ. Τὀ ἐρώτημα εἶναι: Καὶ λοιπόν, ξέρουν, ἀλλὰ τί κάνουν;
Δυστυχῶς, συγκαλοῦνται ὡς σῶμα στὴν Ἱεραρχία καὶ μιλοῦν γιὰ χίλια δυὸ δευτερεύοντα θέματα, ἀρνοῦνται ὅμως νὰ καταδικάσουν τὴν αἵρεση. Ἀρνοῦνται νὰ προφυλάξουν τὰ μέλη τῆς Ἐκκλησίας, κατονομάζοντας τοὺς αἱρετικοὺς καὶ προτρέποντας τοὺς πιστοὺς νὰ ἀπομακρύνονται ἀπὸ αὐτούς.

Καὶ συμβαίνει τὸ κωμικοτραγικό, νὰ ὑποδέχονται στὴν πόλη τους οἱ Ἐπίσκοποι τὸν καθοδηγοῦντα τὴν αἵρεση Πατριάρχη Βαρθολομαῖο μὲ ἐπεφημίες:«Εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου»!

Πίσω με τα λόγια, μπροστά με τα έργα

http://kyprianoscy.blogspot.ca/

Εγράφη :

Κάποτε, σέ μιά του ὁμιλία, ὁ ἀείμνηστος Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν Χριστόδουλος εἶχε πεῖ τήν παλιά ἐκείνη καί ἀγωνιστική «κραυγή» «Ὄπισθεν ὁλοταχῶς»!
Γιατί, «ὄπισθεν» ταχύτατα, καί χωρίς καθυστέρηση; Ποιά ἡ μεταφορική της ἔννοια; Ἁπλούστατα! Μέ αὐτογνωσία καί βαθιά μετάνοια νά γυρίσουμε πίσω, χωρίς ἀναβολή, στό δρόμο τοῦ Χριστοῦ, τῶν Πατέρων μας καί τῆς αὐθεντικῆς Χριστιανικῆς μας παράδοσης.
Παρόμοια μέ τόν Ἰσραήλ καί οἱ σύγχρονοιἝλληνες «ποσάκις παρεπίκραναν αὐτόν καί παρώργισαν αὐτόν» (τόν Θεό)! Τόν πίκραναν καί Τόν παρόργισαν μέ τήν ἀπιστία τους, τήν ἀθεΐα τους, τίς ἀποκρυφιστικές καί παγανιστικές ἰδέες τους, τίς βλασφημίες τους, τήν ἐγκληματική καί διεφθαρμένη ζωή τους, τίς παρανομίες καί ἀδικίες τους καί τήν ὅλη ἀποστασία τους. Καί τό τρίς – χειρότερο, τήν ἀμετανοησία τους! Λοιπόν; «Ὄπισθεν ὁλοταχῶς»! «Στήκετε, καί κρατεῖτε τάς παραδόσεις ἅς ἐδιδάχθητε»... (Β´ Θεσ. Β´ 15).
 (*)

και σχολιάζουμε :

κυπριανός χ
Τι να σχολιάσει κανείς εδώ; Τι άλλο, εκτός από αυτό που γράφει ο τίτλος του παρόντος άρθρου : Πίσω με τα λόγια, μπροστά, με τα έργα. Να γυρίσουμε πίσω γρήγορα, να σταθούμε και να κρατήσουμε την Παράδοση των πατέρων, μας καλεί ο αρθρογράφος, αλλά ότι έγινε «λάστιχο» η Παράδοση, προτιμά να το αγνοεί. Όπως την αγνόησε και ο αναφερόμενος από τον αρθρογράφο «αείμνηστος» αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος, συγγράψας διατριβή για το σχίσμα των Παλαιοημερολογιτών. Αυτοί που έκαναν το σχίσμα, αυτοί που ποδοπάτησαν την Παράδοση, έρχονται να μας θυμίσουν το
 
«στήκετε, καί κρατεῖτε τάς παραδόσεις ἅς ἐδιδάχθητε»!
Όντως, πολλές φορές παραπικράναμε και παροργίσαμε τον άγιο Θεό και το χειρότερο, με την υποκρισία μας. Όπισθεν, ναι, αλλά όχι μένοντας συνεπής στην απαράδεκτη καινοτομία του 1924. Είναι, ή δεν είναι αυτό σαφέστατη ένδειξη αμετανοησίας, έλλειψη αυτογνωσίας και το χειρότερο υποκρισίας;

(*) Βλέπε εφημερίδα "Ορθόδοξος Τύπος" 21/02/2014 και ιστολόγια, τα οποία αναδημοσιεύουν το άρθρο με τίτλο "Όπισθεν ολοταχώς" υπό Μ. Μιχαηλίδη. Το σχόλιο δεν απεστάλη στα ιστολόγια ή στην εφημερίδα. Θα ήταν μάταιο τόλμημα, προφανώς, διότι είναι προερχόμενο από σχισματικό παλαιοημερολογίτη. Ο γράφων έχει αποκτήσει την σχετική, με την κρατούσα εκκλησιαστική ορθότητα, εμπειρία.
Ο Κύριος να τους ευλογεί και να τους φωτίζει. Δύσκολα χρόνια μας περιμένουν.

ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ ΣΕΙΡΑ Α


Του αγίου Ιουστίνου (Πόποβιτς) :

«Πάντα ὅσα παρεδόθησαν εἰς τούς Ἀποστόλους ὑπό τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ἀποτελοῦν ἀκριβῶς τήν παράδοσιν, τήν ἁγίαν παράδοσιν, δηλαδή ὅλην τήν διδασκαλίαν τοῦ Σωτῆρος καί ὅλας τάς ζωοποιούσας ἐνεργείας διά τήν πραγμάτωσιν τῆς διδασκαλίας ταύτης εἰς τήν ζωήν τῶν ἀνθρώπων. Μέ μίαν λέξιν, ἡ θεία, ἡ θεανθρωπίνη Παράδοσις εἶναι τό παραδίδειν διά μέσου τῶν αἰώνων καί τῶν γενεῶν αὐτόν τόν Κύριον Ἰησοῦν Χριστόν, μετά πασῶν τῶν θείων ἀληθειῶν καί τῶν ἐντολῶν, τῶν χαρίτων (μυστηρίων) καί τῶν ἀρετῶν Αὐτοῦ, ὡς ζῶντα Θεόν καί Σωτῆρα, ἐν τῇ Ἐκκλησίᾳ καί ὡς Ἐκκλησίαν. Τοῦτο δέ ἀκριβῶς εἶναι ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ ὡς θεανθρώπινον σῶμα Του, δηλαδή ἡ ζῶσα καί παρατεινόμενη διά τῶν αἰώνων Ἱερά Παράδοσις, ὁ ἀεί ζῶν Θεάνθρωπος Χριστός καί πᾶν ὅ,τι Αὐτός ἔχει ἐντός Του καί ὅ,τι φέρει μαζί Του»

Πρωτοπρ. Νικόλαος Μανώλης, Δεν ξέρω τι μυαλό διαθέτουν στην Κεφαλονιά.

Η προδοσία τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως

Μὲ τὸ κείμενο  τῆς Ζ΄ Συνελεύσεως τοῦ Balamand Παπικοὶ καὶ “Ὀρθόδοξοι” Οἰκουμενιστές, κάνοντας ἕνα θεαματικὸ ἅλμα καὶ παρακάμπτοντας πλῆθος αἱρετικῶν διδασκαλιῶν τοῦ Παπισμοῦ, φθάνουν ξαφνικὰ στὸ σημεῖο νὰ ἀναγνωρίσουν ἀλλήλους ὡς πλήρεις καὶ ἀληθεῖς “ἀδελφὲς Ἐκκλησίες”, μὲ ἔγκυρα μυστήρια, μὲ ταυτότητα πίστεως, με  ἀποστολικὴ διαδοχὴ καὶ διὰ τοῦτο “ἀπὸ κοινοῦ ὑπευθύνους διὰ τὴν τήρησιν τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Θεοῦ ἐν τῇ πιστότητι πρὸς τὴν θείαν οἰκονομίαν, ἰδιαίτατα ὡς πρὸς τὴν ἑνότητα”  (παράγρ. 13 καὶ 14), πρᾶγμα ποὺ συνιστᾶ πραγματικὴ προδοσία τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως. Πέραν τούτου ἡ ἐπιτευχθεῖσα καταδίκη τῆς Οὐνίας στὸ Freising τὸ 1990, ἀνατρέπεται μὲ νέες ἀποφάσεις στὸ Balamand, ὅπου πανηγυρικὰ ἀθωώνεται καὶ ἐπὶ πλέον οἱ Οὐνίτες ἀποκτοῦν τὸ δικαίωμα νὰ συμμετέχουν στὸ διάλογο μὲ ἐκπροσώπους της.

Άθεοι προδότες «Έλληνες», κτίστε τζαμιά, για να έχουμε την ίδια τύχη με τους Χριστιανούς της Συρίας. ---- Ισλαμιστές προς Χριστιανούς: έχετε να διαλέξετε 1) την αλλαγή της πίστης σας δεχόμενοι τον Αλλάχ, 2) τους όρους μας, 3) θάνατο με σπαθί!!! Οι 20 αντιπρόσωποι των Χριστιανών δέχθηκαν τους όρους των!!!

Syria crisis: ISIS imposes rules on Christians in Raqqa

 Fighters from the Islamic State of Iraq and the Levant (ISIS) marching in Raqqa, Syria
The statement said the group had met Christian representatives and offered them three choices - they could convert to Islam, accept ISIS' conditions, or reject their control and risk being killed.
"If they reject, they are subject to being legitimate targets, and nothing will remain between them and ISIS other than the sword," the statement said.

A group of 20 Christian leaders chose to accept the new set of rules, ISIS said.
http://www.bbc.com/news/world-middle-east-26366197

Φώτης Κόντογλου: O ΔΡΟΜΟΣ ΤΗΣ ΕΥΤΥΧΙΑΣ

Ο άνθρωπος είναι σε όλα αχόρταγος. Θέλει να απολαύσει πολλά, χωρίς να μπορεί να τα προφτάσει όλα. Και γι' αυτό βασανίζεται.

Οποίος, όμως, φτάσει σε μια κατάσταση, πού να ευχαριστιέται με τα λίγα, και να μη θέλει πολλά έστω και κι αν μπορεί να τα αποκτήσει, εκείνος λοιπόν ε
iναι ευτυχισμένος.

Οι άνθρωποί δεν βρίσκουν πουθενά ευτυχία, γιατί επιχειρούν να ζήσουν χωρίς τον εαυτό τους. Αλλά όποιος χάσει τον εαυτό του, έχει χάσει την ευτυχία. Ευτυχία δεν είναι το ζάλισμα, πού δίνουν οι πολυμέριμνες ηδονές και απολαύσεις, αλλά η ειρήνη της ψυχής και η σιωπηλή αγαλλίαση της καρδιάς. Γι' αυτό είπε ο Χριστός: «Ουκ έρχεται η βασιλεία του Θεού μετά παρατηρήσεως : ουδέ ερούσιν, ιδού ώδε, ή ιδού εκεί. Ιδού γαρ η βασιλεία του Θεού εντός ημών εστί».

Ξέρω καλά, τι είναι η ζωή που ζούνε οι λεγόμενοι κοσμικοί άνθρωποι. Οι άνθρωποι, δηλαδή, πού διασκεδάζουνε, που ταξιδεύουνε, που ξεγελιούνται με λογής- λογής θεάματα, με ασημαντολογίες, με σκάνδαλα, με τις διάφορες ματαιότητες. Όλα αυτά, από μακριά φαντάζουνε για κάποιο πράγμα σπουδαίο και ζηλευτό! Από κοντά, όμως, απορείς για την φτώχεια που έχουνε, και το πόσο κούφιοι είναι οι άνθρωποι που ξεγελιούνται με αυτά τα γιατροσόφια της ευτυχίας. Βλέπεις δυστυχισμένους ανθρώπους, που κάνουνε τον ευτυχισμένο! Κατάδικους, πού κάνουνε τον ελεύθερο! Άδειοι από κάθε ουσία! Τρισδυστυχισμένοι! Πεθαμένη η ψυχή τους!
K
αι γι' αυτό ανύπαρκτη και η «ευτυχία», τους! Τελείως αποξενωμένοι από την Βασιλεία του Θεού!

Αλλά πώς να γίνει ψωμί, σαν δεν υπάρχει προζύμι; Και πώς να μην είναι όλα άνοστα, αφού δεν υπάρχει αλάτι;

Μη φοβάσαι, αδελφέ μου, να μείνεις μοναχός με τον εαυτό σου! Μη καταγίνεσαι ολοένα με χίλια πράγματα, για να τον ξεχάσεις! Γιατί όποιος έχασε τον εαυτό του, κάθεται με ίσκιους και με φαντάσματα μέσα στην έρημο του θανάτου. Αγάπησε τον Χριστό και το Ευαγγέλιο, περισσότερο από τις πεθαμένες σοφίες των ανθρώπων. Περισσότερο από κάθε τιμή και δόξα ετούτου του κόσμου. Και μοναχά ΄τότε, θα χαίρεσαι σε κάθε ώρα της ζωής σου. Κανένας δρόμος δεν βγάζει στην ειρήνη της καρδιάς, παρά μόνο ο Χριστός, που σε καλεί πονετικά και που σου λέγει: «Εγώ ειμί η οδός».

π. Θεόδωρος Ζήσης : Ἡ εἰκόνα τῆς «ἁγίας οἰκογένειας» προσβάλλει τὴν ἁγνότητα τῆς Θεοτόκου καὶ στέλνει «νεοεποχίτικα» μηνύματα.

Ὑπάρχει καὶ μία ἄλλη ἐπίκαιρη διάσταση στὸ θέμα μὲ τὴν ὁποία θὰ τελειώσω. Ὅσοι εἴτε ἀπὸ ἄγνοια εἴτε ἀπὸ δόλο καὶ ὑπόδειξη τοῦ ἐχθροῦ τῆς σωτηρίας τῶν ἀνθρώπων ἐμπλέκουν τοὺς ἀνθρώπους εἰς τὰ ἐρωτικὰ καὶ σαρκικά, μὲ τὰ ὁποῖα χάνουν τὴν δυνατότητα τῆς σωτηρίας, τῆς ἑνώσεως μὲ τὸν τέλειο καὶ καθαρώτατο Θεό, ἀνακάλυψαν τώρα καὶ ἄλλο τρόπο ὑποστηρίξεως τῆς πλανεμένης διδασκαλίας τους, ποὺ ἀποτελεῖ βλασφημία στὸ πάναγνο, ἄσπιλο καὶ καθαρώτατο πρόσωπο τῆς Θεοτόκου. Τὸν τελευταῖο καιρὸ ἁγιογραφοῦν καὶ διαδίδουν μαζικὰ τὴν εἰκόνα τῆς «ἁγίας οἰκογενείας». Ἡ εἰκόνα αὐτή, ἄγνωστη στὴν βυζαντινὴ  εἰκονο γραφικὴ παράδοση καὶ προερχόμενη ἀπὸ τὴ Δύση, ἀπ᾽ ὅπου προέρχονται καὶ ἄλλες αἱρετικὲς ἀπεικονίσεις, παρουσιάζει ἐναγκαλιζόμενους, σὲ ἀνάρμοστη γιὰ τὴν Παναγία οἰκειότητα, τὸν μνήστορα Ἰωσήφ, τὴν Παναγία καὶ τὸ παιδίον Ἰησοῦ. Σκοπὸς τῶν ἐμπνευστῶν της εἶναι νὰ σπείρουν ἀμφιβολίες γιὰ τὴν σχέση τῆς Θεοτόκου μὲ τὸν Ἰωσήφ, ποὺ δὲν ἦσαν σχέσεις συζύγων, καὶ νὰ ἀμφισβητή σουν ἔτσι τὴν ἁγνότητα καὶ καθαρότητα, τὴν ἀειπαρθενία τῆς Θεοτόκου, μὲ τὰ ἀνάλογα ἠθικὰ μηνύματα καὶ κίνητρα πρὸς τοὺς νέους ἀνθρώπους, συμπληρώνοντας καὶ ἀνανεώνοντας τὶς περὶ ἔρωτος αἱρετικὲς θέσεις τῶν Νεορθοδόξων. Δὲν θὰ ἐπεκταθῶ στὸ θέμα αὐτό, διότι ἑτοιμάζεται  ἤδη βιβλίο ἀπὸ εὐλαβῆ λόγιο μοναχό, γιὰ τὴν ὕποπτη αὐτὴ καὶ βλάσφημη ἀπεικόνιση, τὸ ὁποῖο θὰ παρουσιάσω ἐντὸς τῶν προσεχῶν ἡμερῶν κάτω στὸ Ἀρχονταρίκι.

π. Θεόδωρος Ζήσης:

..Καὶ ὄχι μόνον δὲν ἀντέδρασαν τότε, πρὶν ἀπὸ εἴκοσι χρόνια, ἀλλὰ στὴ συνέχεια ἔλαβαν παρόμοιες ἀποφάσεις στὸ χῶρο τοῦ Παγκοσμίου Συμβουλίου Ἐκκλησιῶν, ὅπως ἔγινε στὴν προηγούμενη 9η Γενικὴ Συνέλευση στὸ Πόρτο Ἀλέγκρε τῆς Βραζιλίας τὸν Φεβρουάριο τοῦ 2006, ὅπου οἱ μετέχοντες ἀντιπρόσωποι τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν, καὶ τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, πλὴν τῶν Ἐκκλησιῶν Γεωργίας καὶ Βουλγαρίας, ἀρνήθηκαν, ὅπως στὸ Balamand, ὅτι ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία εἶναι ἡ Μία Ἁγία, Καθολικὴ καὶ Ἀποστολικὴ Ἐκκλησία. Δέχθηκαν ὅτι λόγῳ τοῦ χωρισμοῦ καὶ τῆς διαιρέσεως καμμία ἐκκλησία δὲν εἶναι καθολική· ὅπως ἐπὶ λέξει γράφει τὸ κείμενο τοῦ Πόρτο Ἀλέγκρε «κάθε ἐκκλησία ἐκπληρώνει τὴν καθολικότητά της, ὅταν εἶναι σὲ κοινωνία μὲ τὶς ἄλλες ἐκκλησίες» (§ 6) καὶ ὅτι «χωρισμένοι ἀπ᾽ ἀλλήλων εἴμαστε πτωχευμένοι». Βάσει αὐτῶν τώρα δέν ὑπάρχει πουθενὰ ἡ Μία, Ἁγία, Καθολικὴ καὶ Ἀποστολικὴ Ἐκκλησία, ἐπειδὴ ὑπάρχουν διαιρέσεις, ἐπειδὴ ἡ Ἐκκλησία εἶναι διηρημένη κατὰ τὴν πρωτοφανῆ ἐκκλησιολογία Μητροπολίτου, ὁ ὁποῖος ἐκπροσωπεῖ τὴν Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος σὲ ὅλες αὐτὲς τὶς συναντήσεις, καὶ τὸ χειρότερο ὅτι εἶναι πτωχὴ ἡ Ἐκκλησία ἐπειδὴ τῆς λείπουν οἱ αἱρετικοί.

Τί εἶναι ἕνα Ἀνάθεμα; ὑπό τοῦ Ἐπισκόπου Θεοφάνους τοῦ Ἐγκλείστου

http://agiooros.org/viewtopic.php?f=4&t=9090

Μέ ἁπλές σκέψεις καί συγκρίσεις ἀπό τήν καθημερινή ζωή καί μέ ἐπίκληση τῆς κοινῆς λογικῆς ὁ ἅγιος Θεοφάνης ὁ Ἔγκλειστος (Ρωσία, 1815-1894) παρουσιάζει ἀποδεικτικῶς τήν πνευματική ὠφέλεια καί ἀναγκαιότητα τῶν ἐπισήμων ἀναθεμάτων τοῦ Συνοδικοῦ τῆς Ὀρθοδοξίας (οἱ τίτλοι κεφαλαίων εἶναι πρόσθετοι, τῆς μεταφράσεως).



Τί εἶναι ἕνα Ἀνάθεμα;
ὑπό τοῦ Ἐπισκόπου Θεοφάνους τοῦ Ἐγκλείστου

Σπανίως τό Συνοδικόν τῆς Ὀρθοδοξίας, τό ὁποῖο τώρα ἐπιτελεῖται, λαμβάνει χώρα ἄνευ ἐπικρίσεων καί ἐπιτιμήσεων ἐκ μέρους κάποιου. Καί ἀνεξαρτήτως ἀπό τό πόσες ὁμιλίες γίνονται ἐξηγώντας ὅτι στό σημεῖο αὐτό ἡ Ἐκκλησία ἐνεργεῖ σοφῶς γιά τή σωτηρία τῶν παιδιῶν της, παρά ταῦτα οἱ δυσαρεστημένοι ἁπλῶς συνεχίζουν νά ἐπαναλαμβάνουν τό στίχο τους. Εἴτε δέν ἀκοῦν τίς ὁμιλίες, εἴτε αὐτές οἱ ὁμιλίες δέν «χτυποῦν κέντρο» ὅσον ἀφορᾷ στίς παρεξηγήσεις τοῦ τελευταίου, ἤ ἴσως ἔχουν διαμορφώσει τή δική τους ἀντίληψη περί τοῦ Συνοδικοῦ αὐτοῦ καί δέν θέλουν νά τήν ἐγκαταλείψουν, ἀνεξαρτήτως ἀπό τό τί τούς λέγεις.Τά ἀναθέματά μας σέ κάποιους ἀνθρώπους φαίνονται ἀπάνθρωπα, σέ ἄλλους περιοριστικά. Τέτοιες κατηγορίες μπορεῖ νά ἰσχύουν σέ ἄλλες περιστάσεις, ἀλλά μέ κανένα τρόπο δέν μποροῦν νά ἐφαρμοσθοῦν στό δικό μας Συνοδικόν τῆς Ὀρθοδοξίας. Θά διευκρινήσω γιά χάρη σας ἐν συντομίᾳ γιατί ἡ Ἐκκλησία ἐνεργεῖ ἔτσι, καί νομίζω ὅτι καί ἐσεῖς οἱ ἴδιοι θά συμφωνήσετε μαζί μου ὅτι ἡ Ἐκκλησία πράττοντας ἔτσι, ἐνεργεῖ μέ σοφό τρόπο.

Theophan the Recluse on "Anathema"

Being it is the Sunday of Orthodoxy, when the service of the
anathemas is read, it seemed fitting to post the following
article by Bishop Theophan the Recluse, "What is an
`Anathema'?" It was translated from the Russian text
published in Pravoslavnaya Rus, #4, 1974.


*************

WHAT IS AN `ANATHEMA'?

Rarely does the Rite of Orthodoxy, which is now being
performed, take place without censures and reproaches on
somebody's part. And no matter how many sermons are given
explaining that the Church here acts wisely for the
salvation of her children -- still the malcontents just keep
repeating their line. Either they do not listen to the
sermons, or these sermons do not strike home as regards the
latters' perplexities, or perhaps they have formed their own
conception of this rite and do not want to abandon it, no
matter what you tell them.

Αββάς Ισαάκ ο Σύρος :

Η γνώση, η οποία προηγείται από την πίστη, είναι γνώση φυσική. Η γνώση όμως, η οποία ακολουθεί την πίστη, είναι γνώση πραγματική. 

ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ


O Συναξαριστής της ημέρας.

Πέμπτη, 27 Φεβρουαρίου 2014

Προκοπίου ομολογητού, του Δεκαπολίτου, Στεφάνου του Γηροκόμου,                                        Γελασίου, Νησίου μαρτύρων, Θεοδώρου νεομάρτυρος (1795).


Ὁ Ὅσιος Προκόπιος ὁ Δεκαπολίτης ἔζησε στὰ χρόνια τοῦ εἰκονομάχου αὐτοκράτορα Λέοντος τοῦ Ἰσαύρου (717 – 741 μ.Χ.) καὶ διακρίθηκε γιὰ τὴν πνευματικὴ γενναιότητά του ὡς ὑπέρμαχος τῆς Ὀρθοδοξίας. Ἂν καὶ ἀπὸ νεαρὴ ἡλικία ἀκολούθησε τὸ μοναχισμό, δὲν ἔμεινε στὴν ἀπομόνωση τοῦ κελιοῦ του, ἀλλὰ ἀγωνίσθηκε σθεναρὰ κατὰ τῶν εἰκονομάχων. Γι’ αὐτὸ ὑπέστη πολλὰ βασανιστήρια, μαστιγώσεις, φυλακὲς καὶ ἐξορίες. Διακρίθηκε, ἐπίσης, στὸν ἀγῶνα τῆς Ἐκκλησίας κατὰ τῶν αἱρετικῶν Μονοφυσιτῶν.
Ὁ Ἅγιος Προκόπιος φαίνεται ὅτι λίγο μετὰ τὴν ἀποφυλάκισή του κοιμήθηκε, ἐνῷ κατ’ ἄλλους ὑπέμεινε μαρτυρικὸ θάνατο.

Η προδοσία τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως

Μὲ τὸ κείμενο  τῆς Ζ΄ Συνελεύσεως τοῦ Balamand Παπικοὶ καὶ “Ὀρθόδοξοι” Οἰκουμενιστές, κάνοντας ἕνα θεαματικὸ ἅλμα καὶ παρακάμπτοντας πλῆθος αἱρετικῶν διδασκαλιῶν τοῦ Παπισμοῦ, φθάνουν ξαφνικὰ στὸ σημεῖο νὰ ἀναγνωρίσουν ἀλλήλους ὡς πλήρεις καὶ ἀληθεῖς “ἀδελφὲς Ἐκκλησίες”, μὲ ἔγκυρα μυστήρια, μὲ ταυτότητα πίστεως, με  ἀποστολικὴ διαδοχὴ καὶ διὰ τοῦτο “ἀπὸ κοινοῦ ὑπευθύνους διὰ τὴν τήρησιν τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Θεοῦ ἐν τῇ πιστότητι πρὸς τὴν θείαν οἰκονομίαν, ἰδιαίτατα ὡς πρὸς τὴν ἑνότητα”  (παράγρ. 13 καὶ 14), πρᾶγμα ποὺ συνιστᾶ πραγματικὴ προδοσία τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως. Πέραν τούτου ἡ ἐπιτευχθεῖσα καταδίκη τῆς Οὐνίας στὸ Freising τὸ 1990, ἀνατρέπεται μὲ νέες ἀποφάσεις στὸ Balamand, ὅπου πανηγυρικὰ ἀθωώνεται καὶ ἐπὶ πλέον οἱ Οὐνίτες ἀποκτοῦν τὸ δικαίωμα νὰ συμμετέχουν στὸ διάλογο μὲ ἐκπροσώπους της.

Ecumenism is heresy

We should define Ecumenism and what it means to be an Ecumenist. 
Ecumenism is a new heresy which has appeared in our days, and Ecumenists are the followers and expounders of this movement. Ecumenism is a fearful and dangerous heresy from which we Orthodox must stand far apart. Indeed, we ought to fight against it by enlightening those Orthodox who are ignorant of Ecumenism and what it entails.

Οί Άγιοι δέν θέλουν να τούς προσκυνούν αιρετικοί...

http://www.kivotoshelp.gr/

AgiosPatapios

Τό ιερό άφθαρτο λείψανο τού Οσίου Παταπίου μέσα στό σπήλαιο τής Μονής. Κι΄απ΄αυτή τήν θέση ο Άγιος έδωσε τήν Ορθόδοξη μαρτυρία του ! Ποιός είπε ότι τα ιερά λείψανα είναι νεκρά, άφωνα, καί κοινά όπως τών άλλων ανθρώπων ;

Μεταστροφή «Καθολικής» που εζήτησε μόνη της να λάβει το Ορθόδοξο Βάπτισμα, έπειτα από απώθηση και έλεγχο του Οσίου, καθώς πλησίαζε να προσκυνήσει την ι. Λάρνακα.

Πρωτ. Θεόδωρος Ζήσης - Συμπληρωματικά σχόλια στο Κήρυγμα της Κυριακής της Κρίσεως.

Μητρ. Πειραιώς κ. Σεραφείμ :

...Αποκαλεί ο Παναγιώτατος τους Παπικούς «τίμια Αντιπροσωπεία της Εκκλησίας της Ρώμης» και «τιμιώτατους εκπροσώπους της Αυτού Αγιότητος του αδελφού Πάπα Ρώμης Φραγκίσκου». Τον πάπα «πεφιλημένο αδελφό» και το Βατικανό «σεβασμία και προσφιλή Εκκλησία της Πρεσβυτέρας Ρώμης».Τους προσφωνεί, δηλαδή όπως θα προσφωνούσε την αντιπροσωπεία κάποιου Ορθοδόξου Πατριαρχείου, ωσάν ο Παπισμός να μην αποτελεί αίρεση, ωσὰν να ήσαν μέλη της Μιας, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Ορθοδόξου Εκκλησίας. Ουδόλως επισημαίνεται το γεγονός, ότι ευρίσκονται εν αιρέσει και πλάνη. Ουδεμία νύξις γίνεται πάνω στις χαώδεις δογματικὲς διαφορὲς πίστεως, οι οποίες μας χωρίζουν απὸ την Παπικὴ παρασυναγωγή, η οποία επιμένει να ονομάζει εαυτὴν ως «Καθολικὴ Εκκλησία» και μάλιστα ως «αυθεντική», ενώ την Ορθόδοξη θεωρεί ως «ελλειμματική»! Και ουδεμία προσπάθεια να τους πείσει, να εγκαταλείψουν την πλάνη του Παπισμού και να προσέλθουν στους κόλπους της Ορθοδοξίας. Το γεγονός δε ότι παρά κάτω κάνει λόγο «διά την από κοινού πορείαν των δύο Εκκλησιών» και ότι «η χάρις του πανοικτίρμονος Θεού», «κατέστησεν ημάς» «των Αγίων Αποστόλων διαδόχους», (αναγνωρίζει δηλαδή αποστολική διαδοχή στους Παπικούς), δεν αφήνει πλέον καμία αμφιβολία, ότι ο Παναγιώτατος δεν θεωρεί τον Παπισμό ως αίρεση αλλά ως πλήρη Ορθοδοξούσα Εκκλησία.

Οι οδυνηρές συνέπειες στις εθνικές υποχωρήσεις

Κωνσταντίνος Χολέβας

Ο Τουρκοκύπριος ψευδοπρόεδρος Ερογλου προσφάτως αποσαφήνισε ότι η λύση, την οποία συζητεί με τον Κύπριο Πρόεδρο Αναστασιάδη, αναφέρεται σε δύο κράτη που θα δημιουργήσουν χαλαρή συνομοσπονδία και δεν προβλέπει αποχώρηση των τουρκικών στρατευμάτων από την Κύπρο. Οι Τούρκοι μάς προσγειώνουν απότομα και μας αναγκάζουν να πάψουμε να τρέφουμε αυταπάτες. Και εκείνοι, βεβαίως, κάνουν τη δουλειά τους και έχουν σταθερούς στόχους 50 και 60 ετών για όλα τα εθνικά τους θέματα.

Έχομεν την βεβαιότητα, η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος θα υιοθετήση την σωστήν διαδικασίαν εκλογής του νέου Μητροπολίτου Κίτρους και Κατερίνης. Δι’ όσους εκ των κληρικών και λαϊκών, τυχόν και δεν την γνωρίζουν, τήν αντιγράφομεν από τον Συναξαριστήν της Ορθοδόξου Εκκλησίας ημών, τόμος ΙΒ σελ.521 :

 Ιδού λοιπόν ο ορθόδοξος τρόπος εκλογής:

 Απολιπών τον βίον ο Αρχιερεύς των  Ιεροσολύμων Ζαχαρίας (609-632), συνηθροίσθη όλον το πλήθος εις την Εκκλησίαν και κλείσαντες τάς πύλας του Ναού και σφραγίσαντες επιμελώς, ανέμενον έξωθεν, ίνα ίδωσι ποίον Αρχιερέα και Ποιμένα θέλει τους εξαποστείλει ο Θεός, διότι τοιαύτην καλήν συνήθειαν είχον οι άνθρωποι εκείνοι. Οπόταν δηλαδή ήθελον να εκλέξουν νέον Αρχιερέα, έκλειον καλώς τας θύρας του Ναού και όστις ήθελε δυνηθή να ανοίξη αυτάς διά προσευχής, εκείνον ευθύς ως άξιον εχειροτονούσαν. Τότε λοιπόν, ως υπό θείας Χάριτος οδηγηθείς ο ιερός Μόδεστος, έφθασεν εις τάς πύλας του Ναού και ευθύς διά της προσευχής του αι θύραι ηνοίχθησαν και ο θείος Μόδεστος Αρχιερεύς του Θεού αποκατεστάθη, διά την απλότητα, την καθαρότητα και την αγάπην την οποίαν είχεν εις τον Θεόν. Χειροτονηθείς δε Αρχιερεύς ο Άγιος και αγωνιζόμενος καθ΄ εκάστην έτι περισσότερον, του εδόθη τοιαύτη Χάρις εκ Θεού και τοιαύτη πλουσιωτάτη δύναμις, ώστε εκτός από τα άλλα θαύματα και τας ιατρείας, τας οποίας έκαμεν εις τους ανθρώπους, εθεράπευε και τα ζώα.


Κατοπτρίσθητε,  «Πατέρες», πού ως λύκοι ωρυόμενοι, με διαπλοκάς και μηχανορραφείας, προσπαθείτε να αλώσετε την Εκκλησία. Μετρήθητε διά του θείου αυτού τρόπου αναδείξεως Ποιμένων. Ζυγίσθητε επί του απαιτουμένου βάρους καθαρότητος των Ποιμένων. Πόσον ελλιπείς θα ευρεθήτε! Ναι! Θα ευρεθήτε τρομακτικώς ελλιπείς και μυστηριώδης τις χείρ θα γράψη και δι’ υμάς  « επί το κονίαμα του τοίχου  του οίκου» υμών ό,τι έγραψε διά τον βασιλέα της Βαβυλώνος Βαλτάσαρ: « Μανή, θεκέλ, φάρες»!

Αγίου Ιουστίνου (Πόποβιτς):

Η διδασκαλία της Ορθοδόξου Εκκλησίας του Θεανθρώπου Χριστού, διατυπωθείσα υπό των αγίων Αποστόλων, υπό των αγίων Πατέρων, υπό των αγίων Συνόδων, περί των αιρετικών είναι η εξής: αι αιρέσεις δεν είναι Εκκλησία, ούτε δύνανται να είναι Εκκλησία. Δια τούτο δεν δύνανται αύται να έχουν τα άγια Μυστήρια, ιδιαιτέρως δε το Μυστήριον της Ευχαριστίας, το Μυστήριον τούτο των μυστηρίων. Διότι ακριβώς η θεία Ευχαριστία είναι το παν και τα πάντα εν τη Εκκλησία: και Αυτός ο Θεάνθρωπος Κύριος Ιησούς και η ιδία η Εκκλησία και γενικώς παν το του Θεανθρώπου. 

Intercommunio, δηλαδή η διακοινωνία με τους αιρετικούς εν τοις αγίοις Μυστηρίοις, ιδιαιτέρως εν τη θεία Ευχαριστία, είναι η πλέον αναίσχυντος προδοσία του Κυρίου Ιησού Χριστού, η προδοσία του Ιούδα. Πρόκειται μάλιστα περί προδοσίας ολοκλήρου της Εκκλησίας του Χριστού, της Εκκλησίας του Θεανθρώπου, της Εκκλησίας της Αποστολικής, της Εκκλησίας της Αγιοπατερικής, της Εκκλησίας της Αγιοπαραδοσιακής, της Εκκλησίας της Μίας και μοναδικής.

Γράφει ο αδελφός μας Νικόλαος Πανταζής :

ΗΠΑ και Βρετανία θέλουν ενιαία Ουκρανία

http://kyprianoscy.blogspot.ca/

Εγράφη : "Με λίγα λόγια το Κρεμλίνο επισημαίνει πώς κάθε προσπάθεια να εξαιρεθούν περιφέρειες, όπως η Κριμαία, όπου το Ρωσικό στοιχείο είναι έντονο, καλά θα κάνουν οι Δυτικοί και το Κίεβο να το ξεχάσουν αν θέλουν ενιαία Ουκρανία, όπως διατυμπανίζει ο Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών Τζόν Κέρι και ο Βρετανός ομόλογος του" και σχολιάζουμε.

κυπριανός χ
Κάτι, ή μάλλον κάποιον, άλλο θυμίζει αυτό το "ενιαία Ουκρανία, διατυμπανίζει ο Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών Τζόν Κέρι και ο Βρετανός ομόλογος του". Τι ακριβώς; Μα, τί άλλο από τη διαλυμένη (πρώην) Γιουγκοσλαβία.

Όταν έπεσε το τείχος του Βερολίνου και άρχισε να πνέει ο άνεμος της νέας δουλείας (και) κατά μεριά Γιουγκοσλαβίας, ο πρώην υπ.εξ. των ΗΠΑ Τζέημς Μπέηκερ είχε δηλώσει σε παγκόσμια τηλεοπτική κάλυψη (σημ. τον είδα και τον άκουσα με τα ίδια μου τα μάτια και τα αυτιά) ότι δεν πρόκειται να αναγνωρίσει η χώρα του κανένα νέο κράτος, που θα προέλθει από τη διάσπαση της Γιουγκοσλαβίας. "Δεν θα δεχθούμε τη διάσπαση της Γιουγκοσλαβίας", ήταν επί λέξει αυτό που είπε. Ήταν κάπου εκεί το 1991. Την ήθελαν κι αυτή ενιαία. Πριν όμως "αλέκτωρ λαλήσει", σε λίγες μέρες δηλαδή, ένας άλλος υπ. εξ., ο περιβόητος
Hans-Dietrich Genscher
(Γκένσερ) της Γερμανίας, έσπευσε πρώτος να αναγνωρίσει την Κροατία. Μετά, ακολούθησαν όσα ακολούθησαν και οι Αμερικανοί όχι μόνο εντελώς αυθαίρετα και παράνομα, σύμφωνα με τον καταστατικό Χάρτη του ΟΗΕ, αναγνώρισαν το Κόσοβο, αλλά έφτιαξαν και τη μεγαλύτερη ευρωπαϊκή στρατιωτική βάση Μπόντστιλ εκεί.

Λοιπόν, τι λέγαμε; Ενιαία Ουκρανία θέλουν ΗΠΑ και Βρετανία; Μάλλον, μας περνούν για ηλίθιους.

"Λαγός την φτέρη έτριβε, κακό της κεφαλής του", λέμε εμείς.

ΑΓΙΑ ΜΕΤΑΛΗΨΗ

Είναι ιδιαιτέρως σωτήριο να τρέφουμε την ψυχή μας με τον Άφθαρτο και Άγιο Άρτο. Αν τύχει να πεθάνει ο άνθρωπος την ημέρα κατά την οποία μετέλαβε των Αχράντων Μυστηρίων, τότε, χάριν της Αγίας Μεταλήψεως, την ψυχή του θα παραλάβουν στα χέρια τους οι άγιοι Άγγελοι, και όλες τις επουράνιες δοκιμασίες θα τις περάσει άνετα.
Όσιος Ανατόλιος.

Κατά το Μυστήριο της μετάνοιας, ή κατά την εξομολόγηση, η οποία είναι ένα και το αυτό, σχίζονται τα γραμμάτια, δηλαδή καταστρέφεται το χειρόγραφο των αμαρτιών μας, και η Μετάληψη του Τιμίου Σώματος και Αίματος του Χριστού μας παρέχει τις δυνάμεις ώστε να αναγεννηθούμε πνευματικά.
Όσιος Βαρσανούφιος.

Ἡ δημοκρατία ἐν κινδύνῳ

Ὁ Ἀβραάμ Λίνκολν τό εἶχε πεῖ: «Δίνοντας ἐλευθερία στούς σκλάβους, διασφαλίζουμε τήν ἐλευθερία τῶν ἐλευθέρων». Σήμερα οἱ περισσότεροι λαοί ἔχουν κατακτήσει –τυπικά τουλάχιστον– τό προνόμιο τῆς ἐλευθερίας. Ὅμως κανένας δέν εἶναι ἀπόλυτα ἐλεύθερος, γιατί ὑπάρχουν καί δοῦλοι τῆς ἀνεξαρτησίας τους. Τό εἶχε εὔστοχα ἐπισημάνει ὁ Πλάτων: «Ἡ ἄγαν ἐλευθερία οὐκ εἰς ἄλλο τι ἤ εἰς ἄγαν δουλείαν μεταβάλλει καί ἰδιώτην καί πόλιν» (=Ἡ ὑπέρμετρη ἐλευθερία ὁδηγεῖ σέ ὑπέρμετρη δουλεία καί τόν πολίτη καί τήν πόλη).
Οἱ σημερινές κοινωνικές καί πολιτικές συνθῆκες κάνουν τόν σκεπτόμενο ἄνθρωπο νά διερωτᾶται: Μήπως αὐτό πού ὀνομάζουμε ἐλευθερία δέν εἶναι τίποτε ἄλλο ἀπό μία διευκόλυνση στήν ἐπιλογή νέων μορφῶν δουλείας; Μήπως ὁ ἄνθρωπος εἶναι ἐλεύθερος μόνο στό νά διαλέξει τόν τύπο τῆς δουλείας του; Ἤ, μήπως ἡ ἐλευθερία τοῦ ἑνός γίνεται προϋπόθεση γιά τή δουλεία τοῦ ἄλλου;

Ορθόδοξος Τύπος :

...Και οι άγιοι Ιερομόναχοι και Μοναχοί του Αγίου Όρους, της Πάτμου, της Κρήτης ας υψώσουν το κέρας της διαμαρτυρίας αυτών έως άνω ουρανού και ας είπουν εις τον Οικουμενικόν Πατριάρχην το ιστορικόν ¨Ουκ έξεστί Σοι» , δηλαδή το μέγα «ΟΧΙ» της Ορθοδοξίας δια τας σαφώς προς το Δόγμα και  τας διαγορεύσεις των Πατέρων και της Ιεράς Παραδόσεως, παραδόξους και αλλοκότους και ασυγχόρδους πράξεις του. Οι Μοναχοί ούτοι δεν δύνανται πλέον  να μετέχουν της κακοφώνου, κακοδόξου και αιρετικής συναυλίας, την οποίαν διευθύνει ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως, μικρόν λογιζόμενος το βαρύ και ένδοξον παρελθόν του οποίου τυγχάνει εφ΄ όρκω συνεχιστής. Θα ευαρεστήσουν  τω Θεώ οι Επιστάται και Μοναχοί του Αγίου Όρους, εάν, συνολικώς παύοντες την μνημόνευσιν του Οικουμενικού, αποτάξωσιν εαυτούς της μερίδος των Νέο-Αιρετικών του Φαναρίου, σώζοντες τας ψυχάς των και περιφυλάσσοντες την Ορθοδοξίαν.

ΟΜΙΛΙΑ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΑΠΟΚΡΕΩ ΚΑΙ ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΤΗΝ ΕΠΙΚΕΙΜΕΝΗ ΕΝΩΣΗ ΜΕΤΑ ΤΩΝ ΑΔΕΛΦΩΝ ΜΑΣ ΕΝΙΣΤΑΜΕΝΩΝ

http://krufo-sxoleio.blogspot.ca/



POLYELEOS: PSALM 135 (Tone V) - Monks of Simono Petra Monastery




O Συναξαριστής της ημέρας.

Τετάρτη, 26 Φεβρουαρίου 2014

Φωτεινής μεγαλομάρτυρος της Σαμαρείτιδος, Πορφυρίου επισκόπου Γάζης, Θεοκλήτου μάρτυρος, επέτειος της εις αρχιεπίσκοπον χειροτονίας Ιωάννου του Χρυσοστόμου.

Ἡ Ἁγία Μεγαλομάρτυς Φωτεινὴ καταγόταν ἀπὸ τὴν Σαμαρειτικὴ πόλη Σιχάρ. Τὶς πρῶτες πληροφορίες γιὰ τὴν Ἁγία τὶς βρίσκουμε στὸ Δ’ κεφάλαιο τοῦ κατὰ Ἰωάννη Εὐαγγελίου.
Κάθε μεσημέρι πήγαινε ἔξω ἀπὸ τὴν πόλη, στὸ πηγάδι τὸ λεγόμενο τοῦ Ἰακώβ, καὶ γέμιζε τὴν στάμνα της. Ἐκεῖ, μία ἡμέρα, συνάντησε τὸν Ἰησοῦ Χριστό, ὁ Ὁποῖος φανέρωσε σὲ αὐτὴν ὅλη τὴ ζωή της. Ὁ Κύριος εἶπε στὴν Ἁγία, ὅτι Αὐτὸς εἶναι «τὸ ὕδωρ τὸ ζῶν», δηλαδὴ ἡ ἀστείρευτη πηγὴ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Αὐτὸ τὸ «πνευμνατικὸ ὕδωρ» ἔδωσε ὁ Κύριος στὴ Σαμαρείτιδα, ἡ ὁποία βαπτίσθηκε Χριστιανὴ μεταξὺ τῶν πρώτων γυναικῶν τῆς Σαμάρειας καὶ ὀνομάσθηκε Φωτεινή.

Ἀπὸ τότε ἀφιέρωσε τὸν ἑαυτό της στὴν διάδοση τοῦ Εὐαγγελίου στὴν Ἀφρικὴ καὶ στὴ Ρώμη. Ἐκεῖ ἔλαβε καὶ μαρτυρικὸ θάνατο ἀπὸ τὸν αὐτοκράτορα Νέρωνα (54 – 68 μ.Χ.), ὅταν αὐτὸς ἔμαθε ὅτι ἡ Ἁγία Φωτεινὴ ἔκανε Χριστιανὲς τὴν θυγατέρα του Δομνίνα καὶ μερικὲς δοῦλες της.
Μαζὶ μὲ τὴν Ἁγία Φωτεινὴ μαρτύρησαν οἱ υἱοί της καὶ οἱ πέντε ἀδελφές της.

Αυτό δεν το γνώριζα. Εσείς το γνωρίζετε;

Η πανσέβαστος εκκλησία της Υπεραγίας Θεοτόκου «εν τοις Κύρου» εκτίσθηκε από τον Κύρο, που ήταν ο διοικητής της Πόλεως επί της βασιλείας Θεοδοσίου Β' του Μικρού (408-450). Είναι η πρώτη εκκλησία που υψώθηκε εις την Κωνσταντινούπολι προς τιμήν της Πανυμνήτου Θεοτόκου.
Εις τον τόπον όπου έκτισαν την εκκλησία, η οποία μάλλον πρέπει να ταυτισθή με το γνωστό σήμερα Καλεντέρ-Χανέ τζαμί, υπήρχε ένα τεράστιο κυπαρίσσι και εκεί κάποιος έβαλε ένα εικόνισμα της Παναγίας. Με τον καιρό η εικόνα λησμονήθηκε και καλύφθηκε από τους κλώνους. Κάποτε, όμως, το δένδρο εφωτίσθηκε και περιελούσθηκε από ουράνιο φως· έτσι ξαναθυμήθηκαν την εικόνα της Παναγίας που ήταν κρεμασμένη εκεί και η οποία έκτοτε τελούσε «μυρία θαυμάσια». Το γεγονός έγινε η αφορμή για να κτισθή η εκκλησία. Κατασκευάσθηκε όλη από πέτρα πελεκητή και πλουσία διακόσμησι, χάρις στα θαύματα της Θεομητορικής εικόνος που εφυλάσσετο εκεί.
Η εκκλησία, και το μοναστήρι που εκτίσθη γύρω της, συνδέεται με μεγάλες μορφές του Βυζαντίου, όπως του Μιχαήλ Ψελλού, που έγραψε στίχους ευγνωμοσύνης προς την ευεργέτιδά του, την Παναγία την Κυριώτισσα. Κυρίως, όμως, συνδέεται με τον άγιο Ρωμανό τον Μελωδό, τον ποιη­τή των Κοντακίων. Ο Άγιος ήταν μοναχός και έμενε εις αυτό το μοναστήρι, αλλά συχνά επήγαινε εις τις καθιερω­μένες αγρυπνίες που ετελούντο εις τον γειτονικό «θείον ναόν των Βλαχερνών», όπου και έλαβε θαυματουργικής υπό της Πανάγνου το χάρισμα της συντάξεως των κοντακίων.

Ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος ἑρμηνεύοντας τοὺς ψαλμοὺς λέγει:

«Τοὺς ἐθνικοὺς δὲν τοὺς πείθουν τόσον τὰ θαύματα, ὅσον τρόπος ζωῆς· τὸν ἐνάρετον δὲ βίον τίποτε δὲν τὸν κάνει νὰ εἶναι τέτοιος, ὅσον ἀγάπη. Διότι τὰ μὲν θαύματα πολλὲς φορὲς ἔγιναν ἀφορμὴ νὰ  χαρακτηρισθοῦν πλάνοι ἐκεῖνοι ποὺ τὰ ἐπετέλεσαν, ἐνῶ τὸν καθαρὸν βίον δὲν θὰ ἠμποροῦσαν νὰ τὸν κατηγορήσουν. Ὅταν δὲν εἶχεν ἀκόμη διαδοθῆ τὸ κήρυγμα, εὔλογα τὰ θαύματα ἐθαυμάζοντο, τώρα ὅμως πρέπει νὰ θαυμάζεται κανεὶς ἀπὸ τὸν τρόπον ζωῆς, διότι τίποτε δὲν μεταβάλλει τόσον τὸ φρόνημα τῶν ἐθνικῶν, ὅσον ἀρετή· τόσον δὲν σκανδαλίζει ὅσον   κακία. Καὶ εἶναι πολὺ φυσικόν, διότι ὅταν ἰδῆ ἐκεῖνον ποὺ ἔλαβεν ἐντολὴν καὶ τοὺς ἐχθρούς του νὰ ἀγαπᾶ, νὰ εἶναι πλεονέκτης, νὰ ἁρπάζη, νὰ συμβουλεύη τὰ ἀντίθετα ἀπὸ ἐκεῖνα ποὺ πράττει καὶ νὰ μεταχειρίζεται τοὺς ὁμοφύλους του ὡσὰν θηρία, θὰ θεωρήση τὰ λεχθέντα μωρίαν, διότι ἡμεῖς εἴμεθα αἴτιοι τοῦ νὰ μείνουν οἱ ἄλλοι εἰς τὴν πλάνην των».