O Πάπας για την Β' Βατικάνειο Σύνοδο:
Η Β΄ Βατικάνειος Σύνοδος «θα προσελκύση τα βλέμματα των αναριθμήτων οπαδών του Χριστού και θα προσελκύση αυτούς να συγκεντρωθώσι πέριξ του «ποιμένος των προβάτων του μεγάλου», ο Οποίος ανέθεσε την αέναον διαφύλαξιν της Ποίμνης Του εις τον Πέτρον και εις τους διαδόχους αυτού»! Ομιλών δε προς τους ηγέτας της «Καθολικής Δράσεως» διεκήρυξε: «Θα επιδείξωμεν την Εκκλησίαν εν όλω αυτής τω μεγαλείω και θα είπωμεν προς όλους εκείνους οίτινες είναι κεχωρισμένοι αφ΄ ημών: Αύτη, αδελφοί, είναι η Εκκλησία του Χριστού, δηλαδή η Καθολική Εκκλησία. Προσέλθετε, προσέλθετε. Αύτη είναι η οδός της επιστροφής. Επανέλθετε, ίνα καταλάβητε τας θέσεις, ας κατείχον οι πρόγονοι υμών» (Ι. Καρμίρη, «Η Εκκλησία της Ρώμης κατά τον Γρηγόριον τον Ναζιανζηνόν…», σελ. 17). Αυτή δ΄ αύτη η διατυμπανισθείσα υπό τινων ανοήτων ημετέρων ως λίαν «φιλελευθέρα» Β΄ Βατικάνειος Σύνοδος διεκήρυξεν ανενδοιάστως: «Η Αγία Σύνοδος υιοθετεί και προτείνει εκ νέου εις την βεβαίαν πίστιν πάντων των πιστών την διδασκαλίαν της συστάσεως, της συνεχείας, της εννοίας και του χαρακτήρος του ιερού πρωτείου του Ρωμαίου Ποντίφηκος…» (Αρχιμ. Σπ. Μπιλάλη, μν. έργον, σελ. 323). Και πάλιν: Ο Πάπας είνε «Τοποτηρητής του Χριστού και Ποιμήν πάσης της Εκκλησίας», «έχει εντός της Εκκλησίας την πλήρη, υπερτάτην και οικουμενικήν εξουσίαν, την οποίαν δύναται να ασκή πάντοτε ελευθέρως…». Ο Πάπας «κατέχει, θείω δικαίω, υπερτάτην και οικουμενικήν εξουσίαν ως προς την ευθύνην των ψυχών…. Αποτελεί εγγύησιν του κοινού καλού της Οικουμενικής Εκκλησίας και του καλού εκάστης Εκκλησίας και κατέχει το πρωτείον της τακτικής εξουσίας επί πασών των Εκκλησιών». Πάντες οι πιστοί «οφείλουν να δεικνύουν θρησκευτικήν υπακοήν της βουλήσεως και του νου, κατά τρόπον μοναδικόν, εις το αυθεντικόν διδακτικόν αξίωμα του Ρωμαίου Ποντίφηκος, και όταν ούτος δεν ομιλή από καθέδρας»!!! (Αρχιμ. Σπ. Μπιλάλη, μν. έργον, σελ. 325-326). Αντί δηλαδή οπισθοχωρήσεως, έχομεν πρόοδον επί τα χείρω!... Αληθώς, «άβυσσος άβυσσον επικαλείται»…
Η Β΄ Βατικάνειος Σύνοδος «θα προσελκύση τα βλέμματα των αναριθμήτων οπαδών του Χριστού και θα προσελκύση αυτούς να συγκεντρωθώσι πέριξ του «ποιμένος των προβάτων του μεγάλου», ο Οποίος ανέθεσε την αέναον διαφύλαξιν της Ποίμνης Του εις τον Πέτρον και εις τους διαδόχους αυτού»! Ομιλών δε προς τους ηγέτας της «Καθολικής Δράσεως» διεκήρυξε: «Θα επιδείξωμεν την Εκκλησίαν εν όλω αυτής τω μεγαλείω και θα είπωμεν προς όλους εκείνους οίτινες είναι κεχωρισμένοι αφ΄ ημών: Αύτη, αδελφοί, είναι η Εκκλησία του Χριστού, δηλαδή η Καθολική Εκκλησία. Προσέλθετε, προσέλθετε. Αύτη είναι η οδός της επιστροφής. Επανέλθετε, ίνα καταλάβητε τας θέσεις, ας κατείχον οι πρόγονοι υμών» (Ι. Καρμίρη, «Η Εκκλησία της Ρώμης κατά τον Γρηγόριον τον Ναζιανζηνόν…», σελ. 17). Αυτή δ΄ αύτη η διατυμπανισθείσα υπό τινων ανοήτων ημετέρων ως λίαν «φιλελευθέρα» Β΄ Βατικάνειος Σύνοδος διεκήρυξεν ανενδοιάστως: «Η Αγία Σύνοδος υιοθετεί και προτείνει εκ νέου εις την βεβαίαν πίστιν πάντων των πιστών την διδασκαλίαν της συστάσεως, της συνεχείας, της εννοίας και του χαρακτήρος του ιερού πρωτείου του Ρωμαίου Ποντίφηκος…» (Αρχιμ. Σπ. Μπιλάλη, μν. έργον, σελ. 323). Και πάλιν: Ο Πάπας είνε «Τοποτηρητής του Χριστού και Ποιμήν πάσης της Εκκλησίας», «έχει εντός της Εκκλησίας την πλήρη, υπερτάτην και οικουμενικήν εξουσίαν, την οποίαν δύναται να ασκή πάντοτε ελευθέρως…». Ο Πάπας «κατέχει, θείω δικαίω, υπερτάτην και οικουμενικήν εξουσίαν ως προς την ευθύνην των ψυχών…. Αποτελεί εγγύησιν του κοινού καλού της Οικουμενικής Εκκλησίας και του καλού εκάστης Εκκλησίας και κατέχει το πρωτείον της τακτικής εξουσίας επί πασών των Εκκλησιών». Πάντες οι πιστοί «οφείλουν να δεικνύουν θρησκευτικήν υπακοήν της βουλήσεως και του νου, κατά τρόπον μοναδικόν, εις το αυθεντικόν διδακτικόν αξίωμα του Ρωμαίου Ποντίφηκος, και όταν ούτος δεν ομιλή από καθέδρας»!!! (Αρχιμ. Σπ. Μπιλάλη, μν. έργον, σελ. 325-326). Αντί δηλαδή οπισθοχωρήσεως, έχομεν πρόοδον επί τα χείρω!... Αληθώς, «άβυσσος άβυσσον επικαλείται»…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου