Ο μοναχός Θεόκλητος Διονυσιάτης, ο οποίος έγραψε το 1965:

«Από το 1920 έχομεν συρροήν «βλασφημιών», δια του καινοτόμου Μεταξάκη, και του Ωριγενιστού Βασιλείου, αι οποίαι απεκορυφόθησαν δια του νυν Πατριάρχου κ. Αθηναγόρου. Οποίαι και οπόσαι βλασφημίαι!
Από το 1949 μέχρι σήμερον και τι δεν ηκούσαμεν από του στόματός του! Προς τι να τας επαναλάβωμεν; Προς τι να είπωμεν δια την «φιλτάτην του πατρίδα, την Τουρκίαν δια τας άνευ ανάγκης γλοιώδεις κολακείας προς το Ισλάμ, το ότι «ένα Θεόν πιστεύομεν πάντες» ή «όταν περιέρχωμαι εις αμηχανίαν, στρέφω το βλέμμα μου προς την εικόνα του Ατατούρκ και φωτίζομαι», τας ιδιοτύπους συλλειτουργίας μετά των Αρμενίων, τα τελούμενα μνημόσυνα επί νεκρών Τούρκων, αι συμφωτογραφήσεις μετά ελεεινών γυναικών, η αντικατάστασις του «μέτρου αληθείας ο Θεός», δια του «μέτρου ο άνθρωπος», η σιωπή του επί επιμόνου κατηγορίας ως μασόνου, η κατόπιν τόσου σκανδάλου, απειλήσαντος την ενότητα του Πατριαρχείου, προώθησις του μασόνου Ιακώβου εις Αμερικήν;
Προς τι να υπομνήσωμεν τα τόσον γνωστά γεγονότα των τελευταίων χρόνων;
Ποίος ποτέ Πατριάρχης Κ/πόλεως εδέχθη να γίνη όργανον μεγάλης εγκοσμίου δυνάμεως, δια να επιτύχη μίαν ψευδένωσιν των Εκκλησιών εις βάρος της Ορθοδόξου Πίστεως; Ποίος ελάλησε τόσον φιλελεύθερα και αντορθόδοξα, ως ούτος ο άνθρωπος;…. Ποίος άλλος είπε, ότι «μεταξύ Ορθοδόξων και Λατίνων δεν υπάρχουν διαφοραί»; Ποίος άλλος ετραυμάτισε την εθνικήν μας φιλοτιμίαν με τον νοσηρόν  φιλοτουρκισμόν του; Ποίος προσέφερε «γην και ύδωρ» εις τον πάπαν;
Ποίος εδίχασε το πλήρωμα της Ορθοδόξου Ελληνικής Εκκλησίας, εις ενωτικούς και ανθενωτικούς;
Ποίος περιήγαγεν εις τόσον ταπεινωτικήν θέσιν το κύρος του Οικουμενικού Πατριαρχείου, δια μιάς αχρείου Ορθοδόξως και φιλολατινικής πολιτικής;

Διατί, λοιπόν, όλα αυτά δεν αποτελούν «βλασφημίας κατά του αγίου Πνεύματος» και τα δεινά τα οποία υπέστη το Πατριαρχείον μας και ο εις την Τουρκίαν λαός μας δεν αποτελούν «ένδικον μισθαποδοσίαν» υπό του Θεού μη φειδομένου και προ αυτού εκ του ολοκληρωτικού εκ της βασιλίδος «ξεριζώματος»;

1 σχόλιο:

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ είπε...

ΔΕΝ ΠΗΓΑΝ ΣΤΗΝ ΚΟΛΑΣΗ ΜΟΝΟ ΟΙ ΑΙΡΕΤΙΚΟΙ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΟΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ΠΟΥ ΕΙΧΑΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ.
Τα παραπάνω λόγια είναι του Αγίου Θεόδωρου του Στουδίτου απο την Πατρολογία P.G. 99. Ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος θεωρεί εχθρούς του Χριστού όχι μόνο τους αιρετικούς αλλά και όσους κοινωνούν μαζί τους. Ο Άγιος Μάρκος ο Ευγενικός λέει ξεκάθαρα φεύγετε από το μνημόσυνο των αμνημονεύτων και από την κοινωνία των ακοινωνήτων, και ο μέγας Αθανασιος προτρέπει τους πιστούς να
απέχουν από πρεσβύτερους και επισκόπους που σκανδαλίζουν με τα αιρετικά τους φρονίματα και να μην συμπροσεύχονται με αυτούς για να μην πάνε στην κόλαση μαζί με τον Άννα και τον Καϊάφα. Πολλές φορές βλέπουμε θεοφόρους Πατέρες να ζητούν την διακοπή της εκκλησιαστικής κοινωνίας των πιστών από κακόδοξους ποιμένες προτού να γίνει συνοδική καταδική, άλλωστε μόνο αυτοί που αποτειχίζονταν σύμφωνα με τα κανονικά μέτρα από τους κακοδόξους ήταν αυτοί που συγκαλούσαν και προκαλούσαν Αγία Τοπική και Οικουμενική Σύνοδο. Δεν μπορεί κάποιος να μιλάει για συνοδική κρίση από την στιγμή που δεν έχει αποτειχιστεί γιατί αλλιώς πρέπει πρώτα να καταδικάσει τον εαυτό του αφού παραμένει σε κοινωνία με τους κακόδοξους. Πολλοί αναρωτιούνται και λένε αφού τα μυστήρια είναι έγκυρα προ συνοδικής καταδίκης όπως στην περίπτωση της οικουμενιστικής αιρέσεως πως γίνεται κάποιος να πάει στην κόλαση. Αν κάποιος δεν γνωρίζει πως λειτουργεί το κανονικό εκκλησιαστικό δίκαιο και η πράξη της Εκκλησίας καλύπτεται πιστεύουμε από τον Θεό. Αλλά τόσοι Επίσκοποι, θεολόγοι, καθηγητές, λόγιοι γέροντες και πνευματικοί δεν δικαιολογούνται να μην ξέρουν ότι η εκκλησιαστική κοινωνία με τους αιρετικούς και προ συνοδικής διαγνώσεως, δηλαδή με έγκυρα μυστήρια, πάει κάποιον στην κόλαση. Η αποτείχιση των Ορθοδόξων γίνεται από αιρετικούς που λέγονται προ συνοδικής καταδίκης δυνάμει αιρετικοί με έγκυρα τα μυστήρια που ενεργούν, μετά από συνοδική καταδίκη Αγίας Πανορθόδοξου Συνόδου οι αιρετικοί λέγονται εν ενεργεία με άκυρα τώρα τα μυστήρια που ενεργούν. Τα ίδια ισχύουν για την περίπτωση σχίσματος και παρασυναγωγής. Στην περίπτωση του αντίχριστου οικουμενισμού εάν κάνουμε υπακοή στις κανονικές διατάξεις της ιεράς παραδόσεως της Ορθοδόξου ανατολικής εκκλησίας, τότε βρισκόμαστε αυτομάτως στο ακαινοτόμητο πλήρωμα της.