ΟΤΙ ΗΓΑΠΗΣΕ ΠΟΛΥ (Α΄) - Αλεξανδρεύς

Ό,τι ξέρετε από τη ζωή μου κράτησε λίγες στιγμές. 
Για ό,τι προηγήθηκε κάνετε απλές υποθέσεις.
 
Το τι ακολούθησε μοιάζει συχνά να μη σας ενδιαφέρει καν.
 
Μοιάζετε σαν τα μικρά εκείνα παιδιά που κρατιούνται σ΄όλη τη διάρκεια του παραμυθιού από τη βεβαιότητα του “έζησαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα”.
 
Σ' όλες τις δυσκολίες του ήρωα, σ' όλα τα βάσανα και τις κακοτυχιές του, σ' όλα τα λάθη και τις πτώσεις του σφιχταγκαλιάζετε την σιγουριά της αγαθής έκβασης των πραγμάτων (αρχιτεκτόνημα κάθε καλού παραμυθά) και διώχνετε σαν ενοχλητική λεπτομέρεια όσα διαμείφθηκαν ενδιαμέσως. Μακάρι να μπορούσα να κάνω κι εγώ το ίδιο.
 
Μα τα υλικά της ζωής μου δύσκολα με έπειθαν πως η συνταγή της θα οδηγούσε σε αγαθή έκβαση.
 

Σε μια κοινωνία κλειστή και συντηρητική το να είσαι πόρνη σε οδηγούσε πάντα στη σκέψη πως η ιστορία σου δεν θα μπορούσε να έχει καλό τέλος.
 
Εντάξει, η παρουσία των Ρωμαίων έδινε την ανακούφιση της σύγκρισης με τα δικά τους ήθη, ωστόσο εγώ δεν ανήκα σε εκείνους.
 
Είχα το “χάρισμα” και την κατάρα να ανήκω στον εκλεκτό λαό του Θεού.
 
Ξεχώριζα.
 
Εμείς οι πόρνες και οι τελώνες έχουμε το προσόν να αισθητοποιούμε μέσα στο σώμα της κοινωνίας την αμαρτία.
 
Εκείνοι με την παμφάγα, ακόρεστη πλεονεξία, εμείς με την σωματική ηδονή.
 
Εκείνοι με τα χέρια, εμείς με το υπόλοιπο κορμί.
 
Είναι χρήσιμο σε μια κοινωνία να μπορεί να εξεικονίζει την αμαρτία σε συγκεκριμένα επαγγέλματα, σε συγκεκριμένα πρόσωπα.
 
Επιτρέπει εύκολα σε όλους τους υπόλοιπους να ζουν τη βεβαιότητα της αναμαρτησίας τους.
 
Δε θέλω απόψε να σας μιλήσω για το τι προηγήθηκε, για το πώς έγινα η Πόρνη.
 

Η ιστορία μου δεν περιέχει τίποτε εξόχως συγκλονιστικό, αφήστε που κάθε φορά πρέπει να ακροβατώ στην παρουσίαση των γεγονότων, στην ερμηνεία τους που με προφανή ή αδιόρατο τρόπο θα σας υποβάλω έτσι που να επιτρέψω να φανεί ή να εξαφανίσω πλήρως την προσωπική μου ευθύνη. Ξέρω, από τις συζητήσεις μου με τις συναδέλφους μου αλλά φαντάζομαι κι όλας, πως η ιστορία μου είναι παράλληλη με κάθε μιας άλλης πόρνης.
 
Εντάξει, διαφορές υπάρχουν, ωστόσο πάνω-κάτω οι ιστορίες είναι ίδιες.
 

Τώρα, μετά από τόσα χρόνια μπορώ άνετα να παραδεχτώ πως η συνταγή είχε κι απ΄ τα δυο συστατικά: και προσωπική ευθύνη και κοινωνικό εξαναγκασμό.
 

Κείνο που καίγομαι να σας πω είναι τι έγινε μετά.
 

Όταν το μύρο τέλειωσε.
 

Όταν τα μαλλιά μου ξαναδέθηκαν, όταν η συζήτηση του Ραββί με τον Ιούδα έλαβε τέλος.
 

(Αλήθεια εκείνος ο Ιούδας πολύ μου θύμιζε τα πρόσωπα κάποιων από τους Φαρισαίους δασκάλους μας. Κάθε φορά που μίλαγαν για τους φτωχούς και την ανάγκη να τους βοηθήσουμε αποδεκατώντας τα υπάρχοντά μας σύμφωνα με το Νόμο του Μωυσή, το βλέμμα τους ήταν περίεργο και μερικές φορές είχα την αίσθηση πως θέλουν να χαϊδέψουν τις χοντρές κοιλιές τους. Κάτι από το βλέμμα τους μου θύμιζε το βλέμμα των αντρών που με πλησίαζαν στο πορνικό μου κρεββάτι).
 

Όλοι έφυγαν κι εγώ απέμεινα σε μια γωνιά. Δεν είχα πια πού να πάω. Τριγύριζα στους δρόμους. Μια δυο φορές κινδύνεψα από τη ρωμαϊκή περίπολο. Με έσωσε ο επικεφαλής που με ήξερε καλά.
 

Δεν είχα από πού να πιαστώ κείνο το βράδυ.
 

Η ζωή μου, το “σπίτι” μου, το κρεββάτι μου, δεν με κρατούσαν πια.
 

Ήξερα πως είχα πουλήσει τη σιγουριά της ρουτίνας.
 

Εκείνο το βράδυ είχα απολέσει τη δυνατότητα να μείνω όπως ήμουν.
 

Έτρεμα όταν τον συνάντησα.
 
Οι δάσκαλοι σε τούτον τον τόπο, σε τούτο το λαό πιάνουν τα άκρα. Συνήθως τα άκρα της απόλυτης αυστηρότητας.
 
Μα τούτος ήταν γλυκύς και πράος.
 
Είχα ακούσει πως μίλησε καλά για μας, τις πόρνες.
 
Το σχολίαζαν κοροϊδευτικά δύο πελάτες μου που περίμεναν στην αίθουσα αναμονής.
 
(Συνήθως οι πελάτες μου περιμένουν αμίλητοι και νευρικοί σαν τύχει να συναντηθούν.
 
Μα κείνοι είχαν χάσει κάθε αίσθηση ηθικής και ξένοιαστοι για το τι περίμεναν να κάνουν σχολίαζαν την φράση του Ραββί:
 

”Οι τελώνες κι οι πόρνες τραβάνε πρώτοι, οδηγοί για τη βασιλεία των Ουρανών”.
 

Πέταξαν ένα-δυό υπονοούμενα για το ποιόν ενός τέτοιου δασκάλου.
 

Ο ένας έκοβε κι ο άλλος έραβε.
 

Μίλησαν και για έναν τελώνη που ο δάσκαλος πήγε σπίτι του κι έφαγε.
 

“Ωρα να τον δούμε και σε δημόσιο χώρο με καμμιά πόρνη ”απάντησε ο άλλος.
 

Τούτη τη φράση την άκουσα καθαρά, μιας κι εκείνη ακριβώς την ώρα άνοιξα την πόρτα μου για να δεχθώ τον ένα απ΄ αυτούς.)
 

Έτσι μου μπήκε η ιδέα να πάω να τον συναντήσω.
 

Είχα σκοπό να μετρήσω την αντοχή του.
 

Εννοούσε όσα έλεγε ή ήταν απλώς λόγια;
 

Η “δουλειά” μου με είχε κάνει να μην πιστεύω τα λόγια των ανθρώπων.
 

Άκουσα πως θα έτρωγε στο σπίτι ενός Φαρισαίου.
 
Κόσμος πολύς είχε μαζευτεί απέξω.
 

Είχαν μάθει για την ανάσταση του Λαζάρου και το γεγονός είχε εξάψει τη φαντασία τους.
 

Άλλοι έβλεπαν στο πρόσωπό του το βασιλιά που θα διώξει τους μισητούς Ρωμαίους άλλοι τον γιατρό που νικά τον έσχατο εχθρό, το θάνατο.
 
Ζωηρές συζητήσεις είχαν ανάψει στον περίβολο.
 
Εγώ περπατούσα βιαστικά και ταυτόχρονα προσεκτικά.
 

Κρατούσα στα χέρια μου το δώρο μου.
 
Η αλήθεια ήταν πως η ιδέα δεν ήταν δική μου.
 

Πριν τέσσερις ημέρες η Μαρία, η αδελφή του αναστημένου Λαζάρου αγόρασε μύρο και του το έχυσε στο κεφάλι. Σκέφτηκα να κάνω κι εγώ το ίδιο. Βέβαια εκείνη ήταν η αδελφή του φίλου του.
 
Μια καθωσπρέπει γυναίκα με άμεμπτη συμπεριφορά που μάλιστα καθώς άκουσα την είχε ο ίδιος επαινέσει.
 

Ενώ εγώ;
 

Θα δεχόταν μύρο από εμένα;
 

Εγώ ήμουν πόρνη.
 

“Πώς μπορείς και συγκρίνεις τον εαυτό σου με τη Μαρία;” άκουγα μια φωνή μέσα μου.
 

“Τι κοινό έχετε εσείς οι δυο; Εκείνη είχε κάθε δικαίωμα να το κάνει. Στο κάτω κάτω ανέστησε τον αδερφό της.
 
Εσύ τι δικαιολογία έχεις;
 
Για ποιο λόγο να του προσφέρεις μύρο;
 
Ύστερα λες πώς τον εκτιμάς.
 
Δεν καταλαβαίνεις σε τι δύσκολη θέση θα τον φέρεις;
 
Τον εκθέτεις.
 

Τι θα σκεφτεί ο κόσμος; Θα σας θεωρήσουν... Κάποιοι το λένε κιόλας ανοικτά.
 
Μην πας, δε χωράς εκεί.
 
Κι έπειτα τι θα κάνεις αν σε αποπάρει;
 
Αν σου φερθεί σκληρά; Θα το αντέξεις;
 
Σε μια Χαναναία γυναίκα μίλησε πολύ σκληρά κάποτε.
 
Κι εκείνη τι ζητούσε; Τη γιατρειά της κόρης της.
 
Ενώ εσύ ... Αλήθεια τι ζητάς εσύ; Τι ακριβώς θέλεις από το Ραββί;”
 

Τούτη η τελευταία ερώτηση με ζάλισε περισσότερο από όλες.
 
Τι θέλω;
 
Γιατί πηγαίνω εκεί; παραλίγο να με σταματήσει.
 

Μα τότε ήταν που την έκανα στην άκρη και όρμησα.
 
Σαν τρελή πήρα το κομπόδεμά μου, το χρήμα που μάζευα όλα τα χρόνια για τα γερατειά μου, το χρήμα που μάζεψα με αγωνία και αμαρτία, το χρήμα που εισέπραττα πουλώντας το κορμί και την ψυχή μου και όρμηξα στον μυρεψό.
 
Είχα ξαναμπεί εκεί πολλές φορές μα τούτη τη φορά πήγα στο μέρος που είχε τα ακριβά αρώματα, στο βάθος του μαγαζιού.
 
Προσπέρασα τα φτηνά αρώματα που συνήθως ψώνιζα για τις καθημερινές μου ανάγκες οι άνθρωποι -οι πελάτες μου θέλουν να μυρίζω ωραία για να ξεχνούν την κάθε είδους δυσωδία της ψυχής τους- και πλησίασα στο άρωμα της νάρδου.
 
Έπειτα έκανα μεταβολή και γύρισα στη βιτρίνα του μαγαζιού.
 
Εκεί βρίσκονταν δοχεία, αληθινά κομψοτεχνήματα.
 
Τα έβαζαν στη βιτρίνα οι μυρεψοί για να τραβούν το μάτι. Τα αρώματα δεν ελκύουν σ' όποια βιτρίνα κι αν τα τοποθετήσεις.
 
Διάλεξα το ωραιότερο, αλάβαστρο.
 
Πέρναγε από μέσα του το φως κι άφηνε τις ραβδώσεις του να αντιφεγγίζουν.
 
Ο μυρεψός κόντεψε να πεθάνει από το φόβο του όταν με είδε να το πιάνω.
 
Του το δωσα και του 'πα να το γεμίσει νάρδο ολοκάθαρη.
 
Με κοίταξε με το βλέμμα που κοιτούν έναν τρελό.
 
Έμεινε για λίγο ακίνητος κι αμίλητος κι ύστερα είπε:
 

“Σ' όλες τις δουλειές ο έρωτας τυφλώνει, μα στη δική σου είναι ολέθριος”.
 

Με κοίταξε ξανά σαν να ήθελε να με αποτρέψει.
 
Μέσα του πάλευαν το εμπορικό του δαιμόνιο με τη λύπηση για κάποιον που σε μια στιγμή ξεπούλαγε τη ζωή του.
 
Το δικό μου βλέμμα ήταν τόσο αποφασιστικό που ξανάγινε ο απλός έμπορος.
 
“΄Εχεις να το πληρώσεις” ρώτησε, με στεγνή φωνή τώρα. “Κοστίζει μια περιουσία”.
 
Τράβηξα το πουγγί μου και το άνοιξα. Το άδειασα επάνω στον μαρμάρινο πάγκο του.
 

Τα χρυσά νομίσματα κάνουν ένα μουντό θόρυβο, καθόλου χαρούμενο ή καμπανιστό.
 
Ίσως να φταίει το αίμα που 'χει χυθεί για το χρυσάφι.
 
Δεν τα άγγιξε. Τα μέτρησε με τα μάτια. Γιατί άραγε; Τα λεφτά τα χρειαζόταν, σε δυο μέρες ήταν Πάσχα.
 
Μου γέμισε το δοχείο κι έφυγα.
 

Τα ρέστα τού τα χάρισα.
 

Σε μια τέτοια σπατάλη, το να πάρει κανείς ρέστα καταντούσε σχεδόν αναίδεια.
 

Τα ρέστα της ζωής μου.
 

Μπήκα αμίλητη στο σπίτι. Ένιωσα όλα τα βλέμματα να με καρφώνουν. Δεν έλειψαν ούτε τα βλέμματα των μαθητών του. Είχαν καθήσει δεξιά και αριστερά του και με κοιτούσαν.
 

Δεν σήκωσα τα μάτια παρά για να κοιτάξω Εκείνον.
 

Τον είχα ξαναδεί πίσω από το μισόκλειστο παράθυρό μου, καιρό πριν, να περπατά στο δρόμο.
 
Μα τώρα τον έβλεπα πρόσωπο με πρόσωπο.
 
Ήθελα να κατεβάσω το βλέμμα γρήγορα, μην πάρει την ενέργειά μου για αναίδεια, μα κάτι μέσα στο δικό του βλέμμα με εμψύχωσε.
 

Ένιωσα πως το να κοιτάζω εκείνο το σταθερό, ήρεμο βλέμμα θα μπορούσε να αποτελέσει το ευτυχές υπόλοιπο της ζωής μου.
 

Τι λέω;
 

Το να τον κοιτάζω, έφτανε για να γεμίσει μια αιωνιότητα.
 

Ένας σεισμός με συντάραξε.
 

Μέσα σε μια στιγμή μονάχα ένιωσα να περνάει εμπρός στα μάτια μου όλη η ζωή μου.
 

Ένιωσα πως εκεί μπροστά του μπορούσα να την ξαναπαίξω.
 

Να την ξανακερδίσω ή να την χάσω για πάντα.
 

Δεν ήξερα γιατί, δεν ήξερα πώς, ήξερα μόνο ότι γινόταν.
 

Τα όσα ακολούθησαν τα ξέρετε.
 
Τα ξέρουν όλοι εδώ στα Ιεροσόλυμα. Φορές φορές νιώθω πως τα ξέρει όλος ο κόσμος.
 

Σαν να πραγματοποιήθηκαν τα λόγια Του πως τούτη η πράξη μου θα μολογιέται στους αιώνες.
 

Τα πόδια μου λίγησαν, τα δάχτυλά μου έλυσαν τα μαλιά μου, με ένα απαλό ήχο, σαν το αυγό που σπάει, ο αλάβαστρος άνοιξε και γέμισε το σπίτι από τη μυρωδιά.
 

Δεν ξέρω αν ήταν η μυρωδιά που έκανε το κορμί μου να θέλει να λιποθυμίσει.
 

Δεν τόλμησα να αγγίξω σαν τη Μαρία την κεφαλή του.
 

Στα πόδια Του το 'χυσα ...
 

Αλεξανδρεύς
 
Αναρτήθηκε από Αναστάσιος στις 11:35 μ.μ.
 
Ετικέτες Αλεξανδρεύς
 

Εκκλησιαστικά νέα

Η χορωδία του ιερού Ναού Αγίου Βασιλείου Πειραιώς θα παρουσιάσει σήμερα Σάββατο του Λαζάρου ( 12/4) στις 7:00 μ.μ. πολυφωνικό πανόραμα ύμνων ενόψει της Μεγάλης Εβδομάδας των Παθών του Κυρίου. Το πρόγραμμα περιλαμβάνει μέλη για τετράφωνη μικτή χορωδία από τη ρωσική και ελληνική ορθόδοξη Παράδοση. Η εκδήλωση θα γίνει εντός του Ναού και η είσοδος είναι ελεύθερη για όλους.

Σήμερα Σάββατο στις 7:00 το απόγευμα στην αίθουσα «Επάλξεις» (Ζήνωνος 3, Πλ. Ομονοίας) θα πραγματοποιηθεί βραδινό προετοιμασίας για τα πάθη του Κυρίου με ύμνους της Μεγάλης Εβδομάδος και ομιλία από τον Θεολόγο – Κοινωνιολόγο Βασίλειο Τσούπρα.

Στον Ιερό Ναό Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης στον Πειραιά αύριο Κυριακή 13/4 το πρωί θα τελεσθούν δύο Θείες Λειτουργίες, στις 7:00 και στις 10:30 το πρωί.
Επίσης, δύο Ακολουθίες του Νυμφίου θα τελούνται στο Ναό έως την Μ. Τετάρτη . Η πρώτη θα αρχίζει στις 7:00 το απόγευμα και η δεύτερη στις 9:15 το βράδυ .

Στη σύναξη νέων που θα πραγματοποιηθεί σήμερα Σάββατο 12/4 στις 7:00 μ.μ. στο παρεκκλήσιο Αγίων Κυρίλλου και Μεθοδίου του Μητροπολιτικού Ιερού Ναού Αγίας Τριάδος Πειραιώς, θα μιλήσει ο Αρχιμ. Δανιήλ Ψωίνος με θέμα «Επίκαιρα πασχαλινά» .

Επί τη εορτή του Αγίου Λαζάρου, πανηγυρίζει σήμερα Σάββατο 12/4 ο Ιερός Ναός Αγίας Τριάδος Βύρωνος.
Σήμερα Σάββατο 12/4 το πρωί θα τελεσθούν ο Όρθρος και η Θεία Λειτουργία ιερουργούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Καισαριανής κ.Δανιήλ.

Η μνήμη του Αγίου Αντίπα, Επισκόπου Περγάμου θα εορτασθεί στον φερώνυμο Ιερό Ναό που βρίσκεται έναντι του Νοσοκομείου Παίδων στο Γουδί. Ο πανηγυρικός εσπερινός θα ψαλεί σήμερα Σάββατο 12/4 στις 7:00 μ.μ. και την Κυριακή 13/4 το πρωί θα τελεσθεί η Θεία Λειτουργία.

Με αφορμή τη συμπλήρωση, το 2013, πενήντα πέντε χρόνων συνεχούς κυκλοφορίας της εφημερίδας «Μικρασιατική Ηχώ», η Ένωση Σμυρναίων, σε συνεργασία με την ιστορική και Εθνολογική Εταιρεία της Ελλάδος, διοργανώνουν έκθεση για τον ελληνικό τύπο της Σμύρνης από το 1831 έως το 1922.Η έκθεση λειτουργεί στο Μέγαρο της Παλαιάς Βουλής και θα είναι ανοικτή έως τις 12 Απριλίου.

Στο πλαίσιο του Κοινωνικού της έργου, η Ιερά Μητρόπολις Πειραιώς δημιούργησε Συμβουλευτικό Κοινωνικό Ιατρείο. Στεγάζεται στο Πνευματικό Κέντρο του Ιερού Ναού Ευαγγελιστρίας Πειραιώς και περιλαμβάνει τις ειδικότητες Παθολογία, Καρδιολογία και Ψυχιατρική.
Για πληροφορίες και ραντεβού μπορείτε να τηλεφωνείτε   στο 210 4125619.

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πειραιώς κ. Σεραφείμ αυτήν την Κυριακή 13/4 –των Βαΐων-το πρωί θα τελέσει τη Θεία Λειτουργία στον Ιερό Ναό Αγίου Δημητρίου Νέου Φαλήρου. Στις 7:00 μ.μ. θα χοροστατήσει στην Ακολουθία του Νυμφίου που θα τελεσθεί στον Ιερό Ναό Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης στον Πειραιά.

Οι Ιερές Ακολουθίες θα μεταδοθούν απευθείας από τον Ραδιοφωνικό Σταθμό «Πειραϊκή Εκκλησία».

Δεν υπάρχει εισαγγελέας να συλλάβει αυτόν τον χριστέμπορα απατεώνα;;










  

Αγαπητοί μου εν Χριστώ αδελφοί!

Σχεδόν σάν σήμερα, 7η πρός 8η Απριλίου, με το Νέο Ημερολόγιο και 25ηπρός 26η Μαρτίου με το Παλαιό Εορτολόγιο, Σάββατο πρός Κυριακή μεσάνυκτα, του Σωτήριου έτους 2018 (κατά την ημέρα εκείνη θα έχουμε ΔΙΠΛΗ ΠΑΣΧΑΛΙΑ, δηλαδή Ευαγγελισμό και Πάσχα μαζί)  πρόκειται να γίνει η Δεύτερη Παρουσία του Κυρίου μας, σύμφωνα με την Αγία Γραφή, αλλά και με πάρα πολλές μαρτυρίες των Αγίων και θεοφόρων Πατέρων μας, που αναφέρονται εκτενώς και αναλυτικά μέσα στα ταπεινά μου βιβλία («Ο ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΣ ΗΛΘΕΝ» και «2018 ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ-Η ΔΕΥΤΕΡΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑ») και που ΚΑΝΕΙΣ μέχρι σήμερα δεν έχει αντικρούσει ή αναιρέσει!

SIMONOPETRA - PSALM 110.


O Συναξαριστής της ημέρας.

Σάββατο, 12 Απριλίου 2014

ΤΟΥ ΛΑΖΑΡΟΥ. Βασιλείου του ομολογητού, επισκόπου Παρίου, Ανθούσης οσίας, Αρτέμωνος ιερομάρτυρος, Ακακίου οσιομάρτυρος του νέου (1730).


Ὁ Ἅγιος Βασίλειος ἔζησε κατὰ τὴν ἐποχὴ τῶν ἀσεβῶν εἰκονομάχων. Ἐπειδὴ ἀγάπησε τὸν Θεὸ ἀπὸ βρέφος καὶ ἄσκησε κάθε ἀρετή, χειροτονήθηκε Ἐπίσκοπος Παρίου. Αὐτός, σύμφωνα καὶ μὲ ὅσα ἔχουν γραφεῖ ἀπὸ τὸν Παῦλο, τὸν θεῖο καὶ μεγάλο Ἀπόστολο τοῦ Χριστοῦ, δὲν πείσθηκε νὰ συνδεθεῖ μὲ τὴν ἀσεβὴ αἵρεση ὅσων ἀθετοῦσαν τὴν πάνσεπτη εἰκόνα τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου καὶ ὅλων τῶν Ἁγίων. Καὶ ἐπειδὴ δὲν θέλησε νὰ ὑπογράψει στὸν ἄδικο τόμο γιὰ τὴν κατάλυση τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως, πέρασε ὅλη του τὴ ζωὴ μὲ διωγμοὺς καὶ πειρασμοὺς καὶ θλίψεις καὶ στεναχώριες, μεταβαίνοντας ἀπὸ τόπο σὲ τόπο καὶ μετακινούμενος συνεχῶς. Ἀναφέρεται δὲ ὅτι κατὰ τοὺς χρόνους τῆς βασιλείας τοῦ Μιχαὴλ τοῦ Τραυλοῦ (820 – 829 μ.Χ.) καὶ τοῦ Θεοφίλου (829 – 842 μ.Χ.) διέμενε ἐξόριστος σὲ κάποιο μικρὸ νησὶ πρὸ τῆς Κωνσταντινουπόλεως. Καὶ μὲ αὐτὸ τὸν τρόπο, ἀφοῦ ὑπεράσπισε τὰ πατρικὰ δόγματα καὶ μισώντας μέχρι τέλους τὶς διδασκαλίες τῶν κακόδοξων, κοιμήθηκε μὲ εἰρήνη.
Ὁ Ἅγιος Βασίλειος χειροτόνησε διάκονο καὶ πρεσβύτερο τὸν μετέπειτα Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Ἅγιο Ἰγνάτιο
 A’ († 
23 Ὀκτωβρίου).