Η εξαπάτηση των πιστών : Η ομολογία αυτή του Αθηναγόρα είναι όντως φοβερή! Ομολογεί τη μνημόνευση στην αγία Πρόθεση και στο άγιο Θυσιαστήριο του ονόματος του αιρετικού πάπα! Αυτό σημαίνει αδιαμφισβήτητα ότι θεωρούσε τον εαυτό του ενωμένο με τον πάπα! Σημαίνει ότι ο Αθηναγόρας θεωρούσε ότι έγινε η ΄Ενωση των Εκκλησιών!

Είναι δυνατόν να έγινε η Ένωση των Εκκλησιών, επειδή ο Αθηναγόρας μνημόνευε τον πάπα; 
Ασφαλώς, ναι!

Ο Αθηναγόρας δεν ήταν ένα απλό άτομο. Δεν ήταν ένα απλό μέλος της Εκκλησίας. Ήταν Πατριάρχης της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Κιʼ όταν ο Προκαθήμενος μιάς Εκκλησίας, όπως είναι το ιστορικό Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως, ενώνεται με τον αιρετικό πάπα, καθίστανται αιρετικοί όχι μόνο οι «περί Αυτόν Ιερώτατοι Μητροπολίται», όπως γράφει, που τον μνημονεύουν και συλλειτουργούν μαζί του, αλλά και όλοι οι Ορθόδοξοι, όπως

• όλοι οι υπʼ αυτόν κληρικοί, που συλλειτουργούν μαζί του ή τον μνημονεύουν.
• όλο το ποίμνιό του, που εξυπηρετείται μυστηριακά από κληρικούς του, που τον μνημονεύουν.
• όλοι οι άλλοι Πατριάρχες και Αρχιεπίσκόποι, που έχει «κοινωνία» μαζί τους.
• όλοι οι άλλοι κληρικοί των λοιπών Πατριαρχείων και Εκκλησιών, οι οποίοι συλλειτουργούν
ή μνημονεύουν τους Πατριάρχες ή Αρχιεπισκόπους τους, που «κοινωνούν» με τον Αθηναγόρα!
• ολόκληρα τα ποίμνια των Πατριαρχείων και Εκκλησιών αυτών, των οποίων οι Προκαθήμενοι Πατριάρχες τους και Αρχιεπίσκοποι «κοινωνούν» με τον Αθηναγόρα!

Δηλαδή, εάν ένας Πατριάρχης μιας οιασδήποτε Ορθόδοξης Εκκλησίας μνημονεύει τον πάπα, αυτό και μόνο το γεγονός καθιστά παπικές όλες τις τοπικές Εκκλησίες, με τις οποίες έχει «κοινωνία»!

δ. Ναι, αλλά ο Αθηναγόρας πέθανε. Μετά τον Αθηναγόρα, τι έγινε; Τι στάση τήρησαν και τηρούν οι διάδοχοί του Δημήτριος και Βαρθολομαίος;
Εξαρτάται, από τον εάν οι διάδοχοι του Αθηναγόρα μνημονεύουν και αυτοί τον Πάπα.
Τον μνημονεύουν;
Εάν είπε την αλήθεια ο καθένας τους, ο Δημήτριος και ο Βαρθολομαίος, όταν είχαν εκλεγεί Πατριάρχες, ότι θα συνέχιζαν νʼ ακολουθούν τη γραμμή του Αθηναγόρα, την οποία ποτέ δεν καταδίκασαν, θα δεχθούμε ότι κιʼ αυτοί μνημονεύουν τον πάπα! Αυτό το έμμεσο συμπέρασμα μπορεί να τεκμηριωθεί με αποδείξεις;
Ασφαλώς, ναι! Δεν έχει κανείς, παρά να παρακολουθήσει τα όσα έγιναν κατά την πρόσφατη, στις 29 Νοεμβρίου 2006 επίσημη επίσκεψη του πάπα Βενεδίκτου 16ου στη Κωνσταντινούπολη. Κατά την διάρκεια της του εσπερινού και της θείας Λειτουργίας, που παρίστατο και ο πάπας αντάλλαξε με τον Βαρθολομαίο λειτουργικούς ασπασμούς, ευλόγησε το περιστασιακό εκκλησίασμα, του έψαλαν «πολυχρονισμούς» και δυο τροπάρια τα οποία συνέθεσαν ειδικά γιʼ αυτόν «αγιορείτες μοναχοί» , τέλος δε ο διάκονος του Βαρθολομαίου έκανε την εξής δέηση:

«Έτι δεόμεθα υπέρ του αγιωτάτου επισκόπου και πάπα Ρώμης Βενεδίκτου και του Αρχιεπισκόπου και Πατριάρχου ημών Βαρθολομαίου και υπέρ του κατευθυνθήναι τα διαβήματα αυτών εις πάν έργον αγαθόν» !!!

Δεν είναι η δέηση αυτή «μνημόνευση επʼ εκκλησίαις» του πάπα;
Είναι δυνατόν να έχει κανείς αντίρρηση σʼ αυτό;
Το μνημόσυνο αυτό του πάπα σημαίνει ΄Ενωση των Εκκλησιών !!!

Στα Ιεροσόλυμα στη Βασιλική του Παναγίου Τάφου : ....εστώς εν τόπω αγίω ο αναγινώσκων νοείτω.

Θα ίσταται σε υψηλό θρόνο, ΜΕ ΑΜΦΙΑ- θα φορεί το ωμόφορό του, θα ανταλλάξει ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΟ ΑΣΠΑΣΜΟ, θα απαγγείλει  το ΠΑΤΕΡ ΗΜΩΝ στη λειτουργία των πιστών το οποίο ΜΟΝΟ ομόπιστοι το λέγουν και στο τέλος θα  ΕΥΛΟΓΗΣΕΙ και θα ακούσει ΠΟΛΥΧΡΟΝΙΣΜΟ του σαν ΠΟΙΜΕΝΑ ΚΑΙ ΠΡΟΕΔΡΟ.

Θα μετέχει της Θ. Λειτουργίας  όπως μετέχουν οι Ορθόδοξοι Αρχιερείς που δεν μεταλαμβάνουν, δηλαδή ως κανονικός συλλειτουργός. 

Δεν έχουμε ενωθεί; Δεν είμαστε Ουνίτες;

Οι οικουμενιστές σαν τερμίτες αλλοιώνουν την δογματική διδασκαλία της Εκκλησίας, και τελικά έχουμε γίνει όλοι ουνίτες χωρίς να το έχουμε πάρει χαμπάρι.

  Απολαμβάνουμε τον βαρούχιο ύπνο, με πίστη στη λανθασμένη διδασκαλία των πνευματικών πατέρων μας, ότι οι ταγοί έρχονται και παρέρχονται, “υπομονή άχρι καιρού»….  αλλά το πουλάκι  έχει πετάξει, όπως έχει πετάξει και για το λαό της παπικής εκκλησίας.

Έτσι έλεγαν στους παπικούς  οι “πνευματικοί πατέρες" των : δεν πειράζει ας λέει ο πάπας τα δικά του, μην κάνετε αποτείχιση από τους ποιμένες σας. Οι πάπες έρχονται και παρέρχονται αλλά η Εκκλησία εδώ θα είναι..... 

Η "Εκκλησία" εκεί είναι, αλλά το Πνεύμα το Άγιο δεν είναι εκεί, να καθαγιάζει τον άρτον και τον οίνο σε Σώμα και Αίμα Χριστού:
 «Ο τρώγων μου την σάρκα και πίνων μου το αίμα έχει ζωήν αιώνιον, και εγώ αναστήσω αυτόν εν τη εσχάτη ημέρα».

 Όταν λέμε Εκκλησία, δεν εννοούμε τα οικοδομήματα...
 «ουκ εν τοίχοις εστίν η Εκκλησία αλλ΄ εν τη των δογμάτων αληθεία» Μ. Βασίλειος.


Ο αείμνηστος Καθηγ. του Πανεπιστημίου Αθηνών Ιωάννης Κορναράκης :

Στν Πατριαρχικ Οκο, τν ρθοδοξία τς Πατερικς παρακαταθήκης διαδέχθηκε «σύγχρονη» ρθοδοξία, μεταλλαγμένη στ μέτρα το οκουμενισμο κα τν θεμελιωδν ρχν τς μετανεωτερικότητος.

Το διαβολικό σχέδιο κατάληψης του Πατριαρχείου της Κωνσταντινουπόλεως από τους Παπικούς. Τότε απέτυχε ενώ τώρα το πέτυχαν οι πράκτορες του Βατικανού Αθηναγόρας και Βαρθολομαίος!

ΜΙΑ  ΣΥΝΩΜΟΣΙΑ ΤΟΥ ΒΑΤΙΚΑΝΟΥ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ

Ο νεοεκλεγείς τον Αύγουστον του 1671 δια την θέσιν του Βαϋλου εν Κων/πόλει, Τζιάκομος Κουϊρίνι, προτιθέμενος να αναχωρήση εκ Βενετίας δια την έδραν του, εδέχθη την επίσκεψιν του Νουντσίου της Αγίας  Έδρας, όστις τω εξέθηκε το κάτωθι  διαβολικόν σχέδιον, το οποίον ο ρηθείς Κουϊρίνι υπέβαλε δι΄ εκθέσεώς του εις την Γερουσίαν.(Μiscellanea CodiciArchivio di Stato,  Τόμος 4.) :


«… εις το Πατριαρχείον της Κων/πόλεως υφίσταται τώρα μέγα σχίσμα, διότι οι υποψήφιοι Πατριάρχαι είνε τέσσαρες: Μεθόδιος, Παρθένιος, Παϊσιος και Διονύσιος. Εξ άλλου, οκτώ Έλληνες  μητροπολίται είνε κρυφά καθολικοί και θερμοί θιασώται της ενώσεως των δύο Εκκλησιών. Ούτοι τρέφουν από καιρού τα αισθήματα ταύτα, αλλ΄ εδίσταζον, εκ φόβου μήπως αποκαλυφθούν, να τα εκδηλώσουν. Τώρα όμως νομίζουν ότι επήλθεν η κατάλληλος ώρα, ίνα προβούν εις πραξικόπημα, επιτυγχάνοντες ώστε να καταλάβη τον Πατριαρχικόν θρόνον εις Καθολικός, όστις θα παρεχώρει εις όλους τους «μισσιοναρίους» της Ρωμαϊκής Εκκλησίας να διαδώσουν την Καθολικήν Πίστιν. –Εκ πείρας ούτοι γνωρίζουν ότι τούτο δεν είναι καθόλου δύσκολον, αρκεί να υπάρχη η υποστήριξις πρεσβευτού τινος μεγάλης Δυνάμεως εν Κων/πόλει, εφόσον είναι γνωστόν ότι ο Κύριλλος Λούκαρις, καίτοι ήτο μεστός σφαλμάτων και αιρεσιών, όχι μόνον εξελέγη, αλλά και παρέμεινε Πατριάρχης επί 27 σχεδόν έτη, μόνον καο μόνον χάρις εις την προστασίαν του Ολλανδού Πρέσβεως και δεν απεχώρησε του Πατριαρχείου, παρά μετά τον θάνατον του εν λόγω πρέσβεως. Και προ αυτού ακόμη, ο Πατριάρχης Νεόφυτος, παρέμεινεν επί 21 περίπου έτη, χάρις εις την προστασίαν του Άγγλου πρέσβεως και θα παρέμενε και περισσότερον χρόνον, αν ο ίδιος, λόγω γήρατος, δεν απεχώρει εις το Μοναστήριον της Αγίας Μονής εν Χίω, όπου και απέθανεν. Οι εν λόγω Μητροπολίται ανέφερον ότι δύναται δια πολύ μεγαλείτερον λόγον να εκλεγή και διατηρηθή εις Καθολικός Πατριάρχης, αν οι Καθολικοί πρεσβευταί και ιδία ο της Αυλής της Βιέννης, ο της Φαλλίας και ο της Γαληνοτάτης Αυθεντίας της Βενετίας, ήθελον τον προστατεύσει. Οι εν λόγω Μητροπολίται είνε: ο Ιγνάτιος της Χίου, ο Ιάκωβος της Άνδρου, ο Ιωσήφ επίσκοπος της Σάμου, ο Παρθένιος αρχιεπίσκοπος Μυτιλήνης, Παρθένιος μητροπολίτης Μεθύμνης, Ζαχαρίας μητροπολίτης Νάξου και Θεοφάνης. Οι Μητροπολίται ούτοι συνεννοήθησαν να επιτύχουν την εκλογήν ενός εξ αυτών, διότι άλλους Καθολικούς δεν γνωρίζουν, και αν η Αυτού Αγιότης ο Πάπας ή το Ιερόν Σωματείον της προπαγάνδας, έχουν γνώσιν περί υπάρξεως και άλλου τινός Καθολικού, θα ευχαριστηθούν να το μάθουν οι ειρημένοι, οι οποίοι δεν επιζητούν άλλο τι, παρά να περιέλθη το Πατριαρχείον εις χείρας ενός Καθολικού.                                                                                                                    
Οι εν λόγω Μητροπολίται απέστειλαν ένα εξ αυτών ήτοι τον Μητροπολίτην της Νάξου εις Ρώμην, ίνα ενεργήση παρά τη Αγία Έδρα και τω Ιερώ Σωματείω της Προπαγάνδας και διαβιβασθούν θερμαί συστάσεις προς τον εν Βιέννη Αυτοκράτορα, προς τον Βασιλέα της Γαλλίας  και την Δημοκρατίαν της Βενετίας, όπως υποστηριχθή το ιερόν τούτο σχέδιον και ασφαλώς θα επιτευχθή το ποθούμενον, αν δοθούν εις τους Πρεσβευτάς ωρισμέναι έγγραφοι διαταγαί.                                                                                                                                                   Ο κίνδυνος είναι μέγας, διότι, αν γνωσθή σχετικόν τι εις τους σχισματικούς, όχι μόνον θα ματαιωθή η εκλογή, αλλά διατρέχουν και κίνδυνον δια την ζωήν των οι ρηθέντες ιεράρχαι και δη κατά τρόπον ακατανόμαστον. Προ τοιούτου κινδύνου, είναι απαραίτητος η σιωπή η απόλυτος. Δια τούτο οι εν λόγω Ιεράρχαι δεν ηθέλησαν να διατυπώσουν εγγράφως τας προθέσεις των, ίνα μη τυχόν πέση το έγγραφον εις χείρας των Τούρκων ή των σχισματικών. Διότι εν τοιαύτη περιπτώσει η ζωή των θα διέτρεχεν άμεσον κίνδυνον. Το ίδιον συνέβη και με τον Γαβριήλ μητροπολίτην Γάνου και Χώρας, όστις απηγχονίσθη, διότι τω ευρέθη μία επιστολή σταλείσα εις Μόσχαν. Συκοφαντηθείς αδίκως, απηγχονίσθη δημοσία εις την πύλην του Πατριαρχείου. Ο Πατριάρχης Παρθενάκης απηγχονίσθη δια την αυτήν αιτίαν εκ μιάς επιστολής του, εις τρόπον ώστε οι εν λόγω Μητροπολίται έχοντες υπ΄ όψιν τα παραδείγματα ταύτα, έκριναν προτιμότερον και ασφαλέστερον να εμπιστευθούν το σπουδαίον μυστικόν εις την Ρώμην δι΄ απεσταλμένου παρά να διακινδυνεύσουν την έγγραφον διατύπωσίν του.

Οικουμενισμός.


Pascha , Anastasi Hymn - Ode 8 in Greek



Πρωτοπρ. Νικόλαος Μανώλης, Η Αγ. Ειρήνη μεγαλομάρτυς και συζήτηση.

Ο εξισλαμισμός της Χώρας - Muslim Demographics (Greek)

http://agiooros.org/viewtopic.php?f=24&t=9479



Ο/Η Kyprianos Christodoulides άφησε ένα νέο σχόλιο για την ανάρτησή σας "Πολιτική χρησιμοποιώντας τη Θεολογία ή Θεολογία χ...":

Ως κατακλείδα του κειμένου τούτου θα επαναλάβω τα λόγια του Γέροντος Παϊσίου, ότι «έτσι πρέπει να ψηφίζουμε το κόμμα με τις λιγότερο κακές συνέπειες…και φαίνεται ποιό είναι».

κχ
Ας μου επιτραπεί να γράψω το δικό μου επίλογο σ΄ αυτό το "ηπίων τόνων" άρθρο του θεολόγου κ. Βασιλείου Χαραλάμπους

Ἡ Φραγκογιαννοὺ ἔτρεξεν, ἔκαμε τὸν σταυρόν της, κ' ἐπάτησεν ἐπάνω εἰς τὸ πέραμα τῆς ἄμμου. Ἡ ἄμμος ἤτον ὀλισθηρά. Τὸ κύμα ἀνήρχετο, ἐφούσκωνε. Ἡ γυνὴ δὲν ὠπισθοδρόμησε. Δὲν εἶχεν ἄλλην σανίδα σωτηρίας. Οὔτε αὐτήν, τὴν παροῦσαν, μάλιστα δὲν εἶχε.

Τὸ κύμα ἀνέβαινεν, ἀνέβαινε. Ἡ Φραγκογιαννοὺ ἐπάτει. Ἡ ἄμμος ἐνέδιδε. Οἱ πόδες τῆς ἐγλιστρούσαν.

Ὁ βράχος τοῦ Ἁγίου Σώζοντος ἀπεῖχε περὶ τὰς δώδεκα ὀργυιὰς ἀπὸ τὴν ἀκτήν. Ὁ λαιμὸς τῆς ἄμμου, τὸ πέραμα, θὰ ἧτο πλέον ἢ πεντήκοντα βημάτων τὸ μῆκος.

Τὸ κύμα τὴν ἔφθασεν ἕως τὸ γόνυ, εἴτα ὡς τὴν μέσην. Ἡ ἄμμος ἐγλιστροῦσε. Ἐγίνετο βάλτος, λάκκος. Τὸ κύμα ἀνῆλθεν ἕως τὸ στέρνον της.

Οἱ δυὸ ἄνδρες, οἵτινες τὴν ἐκυνήγουν, ἔρριψαν μίαν τουφεκιᾶν διὰ νὰ τὴν πτοήσουν. Εἴτα ἠκούσθησαν αἱ φωναί των, φωναὶ ἀλαλαγμοῦ καὶ βεβαίας νίκης.

Ἡ Φραγκογιαννοὺ ἀπεῖχεν ἀκόμη ὡς δέκα βήματα ἀπὸ τὸν Ἀϊ-Σώστην.

Δὲν εἶχε πλέον ἔδαφος νὰ πατήση· ἐγονάτισεν. Εἰς τὸ στόμα τῆς εἰσήρχετο τὸ ἁλμυρὸν καὶ πικρὸν ὕδωρ.

Τὰ κύματα ἐφούσκωσαν ἀγρίως, ὡς νὰ εἶχον πάθος. Ἐκάλυψαν τοὺς μυκτήρας καὶ τὰ ὦτα της. Τὴν στιγμὴν ἐκείνην τὸ βλέμμα τὴ Φραγκογιαννοὺς ἀντίκρυσε τὸ Μποστάνι, τὴν ἔρημον βορειοδυτικὴν ἀκτήν, ὅπου τῆς εἶχον δώσει ὡς προίκα ἕνα ἀγρόν, ὅταν νεανίδα τὴν ὑπάνδρευσαν καὶ τὴν ἐκουκούλωσαν, καὶ τὴν ἔκαμαν νύφην οἱ γονεῖς της.

- Ὤ! νὰ τὸ προικιό μου! εἶπε.

Αὐταὶ ὑπῆρξαν αἱ τελευταῖαι λέξεις της. Ἡ γραία Χαδούλα εὗρε τὸν θάνατο εἰς τὸ πέραμα τοῦ Ἁγίου Σώστη, εἰς τὸν λαιμὸν τὸν ἐνώνοντα τὸν βράχον τοῦ ἐρημητηρίου μὲ τὴν ξηράν, εἰς τὸ ἥμισυ τοῦ δρόμου, μεταξὺ τῆς θείας καὶ τῆς ἀνθρωπίνης δικαιοσύνης. 

O Συναξαριστής της ημέρας.

Σάββατο, 10 Μαΐου 2014

Σίμωνος αποστόλου του ζηλωτού, Λαυρεντίου οσίου, διέλευσις Ι. λειψάνου Νικολάου Μύρων της Λυκίας.

Ὁ Ἀπόστολος Σίμων, ἕνας ἀπὸ τοὺς δώδεκα Μαθητὲς τοῦ Κυρίου, ἀδελφὸς τοῦ Ἰούδα τοῦ Λεββαίου, εἶχε τὴν ἐπωνυμία Καναναῖος ἢ Κανανίτης. Ἡ ἐπωνυμία αὐτὴ δὲν φανερώνει τὴν καταγωγὴ τοῦ Ἀποστόλου Σίμωνος ἀπὸ τὴ Χαναὰν ἢ τὴν Κανᾶ τῆς Γαλιλαίας. Ἡ λέξη «Καναναῖος» εἶναι Χαλδαϊκὴ καὶ σημαίνει «Ζηλωτής». Πράγματι ὁ Εὐαγγελιστὴς Λουκᾶς τὸν προσονομάζει ὡς «Ζηλωτή».

Μητρ. Πειραιώς κ. Σεραφείμ :

...Αποκαλεί ο Παναγιώτατος τους Παπικούς «τίμια Αντιπροσωπεία της Εκκλησίας της Ρώμης» και «τιμιώτατους εκπροσώπους της Αυτού Αγιότητος του αδελφού Πάπα Ρώμης Φραγκίσκου». Τον πάπα «πεφιλημένο αδελφό» και το Βατικανό «σεβασμία και προσφιλή Εκκλησία της Πρεσβυτέρας Ρώμης».Τους προσφωνεί, δηλαδή όπως θα προσφωνούσε την αντιπροσωπεία κάποιου Ορθοδόξου Πατριαρχείου, ωσάν ο Παπισμός να μην αποτελεί αίρεση, ωσὰν να ήσαν μέλη της Μιας, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Ορθοδόξου Εκκλησίας. Ουδόλως επισημαίνεται το γεγονός, ότι ευρίσκονται εν αιρέσει και πλάνη. Ουδεμία νύξις γίνεται πάνω στις χαώδεις δογματικὲς διαφορὲς πίστεως, οι οποίες μας χωρίζουν απὸ την Παπικὴ παρασυναγωγή, η οποία επιμένει να ονομάζει εαυτὴν ως «Καθολικὴ Εκκλησία» και μάλιστα ως «αυθεντική», ενώ την Ορθόδοξη θεωρεί ως «ελλειμματική»! Και ουδεμία προσπάθεια να τους πείσει, να εγκαταλείψουν την πλάνη του Παπισμού και να προσέλθουν στους κόλπους της Ορθοδοξίας. Το γεγονός δε ότι παρά κάτω κάνει λόγο «διά την από κοινού πορείαν των δύο Εκκλησιών» και ότι «η χάρις του πανοικτίρμονος Θεού», «κατέστησεν ημάς» «των Αγίων Αποστόλων διαδόχους», (αναγνωρίζει δηλαδή αποστολική διαδοχή στους Παπικούς), δεν αφήνει πλέον καμία αμφιβολία, ότι ο Παναγιώτατος δεν θεωρεί τον Παπισμό ως αίρεση αλλά ως πλήρη Ορθοδοξούσα Εκκλησία.

Δείτε πως διαφημίζουν ξεδιάντροπα οι οικουμενιστές την αντίχριστη συνάντηση Βαρθολομαίου - Φραγκίσκου.

Πολιτική χρησιμοποιώντας τη Θεολογία ή Θεολογία χρησιμοποιώντας τη πολιτική;


  Του θεολόγου Βασίλειου  Χαραλάμπους
                                                                                             ___________________
Επί των ημερών μας, επί των ημερών τούτων, που η γνώση αρκούντως πληθύνεται, επιχειρούν κάποιοι να αναπτύξουν τη δυτικού τύπου, λεγόμενη «πολιτική θεολογία» στην Ελλάδα. Καθοριστικά σημεία, οι κατά καιρούς προσπάθειες δημιουργίας, των λεγομένων Χριστιανικών κομμάτων στην Έλλάδα, καθώς και συνέδρια, όπως το πρόσφατο Συνέδριο στη Θεολογική Σχολή Θεσσαλονίκης «Εκκλησία και Αριστερά», με παρεπόμενον τη συνέχιση της απαράδεκτης στάσης απέναντι στη Εκκλησία, όσων «αριστερών» εκκλησιομαχούν.

Είναι γεγονός ότι κατακερματισμοί, όπως «Πολιτική Θεολογία», «Θεολογία και αριστερά», «Θεολογία της Απελευθέρωσης» κ.ά., που παραμπέμπουν σε «ριζοσπαστικές» και «απελευθερωτικές έννοιες»,   είναι πρακτικές και ενέργειες που έλκουν την καταγωγή τους σε λατινοαμερικάνικου τύπου θεωρήσεις της Θεολογίας, όπως των (Oscar Romero, Leonardo Boff, Gustavo Gutiérrer, Kamilo Torres κ.ά ) ή την καλούμενη «ενεργοποίηση» των «πολιτικών διατάξεων» του Ευαγγελίου με τους (Jügernn Mortmann, Dorothee Soelle, Johan Baptist Metz  κ.ά ).  Οι πύρινοι λόγοι των Πατέρων της Εκκλησίας, για τους πλουτούντες, την πλεονεξίαν, τη στήριξη χηρών και ορφανών κ.λ.π., ουδέ επ’ ελάχιστον μπορούν να εκληφθούν ως «Πολιτικής Θεολογίας» λόγοι. 

Ω καιροί, ω ήθη! ----Ἀπίστευτον: Θεολόγοι ἐψήφισαν διὰ «ἀκαδημαϊκὴν σπουδὴν τῆς μουσουλμανικῆς θρησκείας»!

Η ΘΕΟΛΟΓΙΑ τῶν Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας μας ἦταν τρόπος ζωῆς, προσευχή, ἄσκηση καὶ μελέτη τῆς θείας ἀποκαλύψεως. Ἦταν ὑψηλὴ διακονία στὸ σῶμα τῆς Ἐκκλησίας. Σήμερα ὅμως κατάντησε νὰ εἶναι στείρα νοησιαρχία καὶ χρησιμοθηρία καὶ ἐλάχιστα ἕως καθόλου θεραπαινίδα τῆς Ἐκκλησίας. Αὐτὸ φάνηκε καθαρὰ μὲ τὴν κατάπτυστη ἀπόφαση τῆς συντριπτικῆς πλειοψηφίας τῶν καθηγητῶν τοῦ τμήματος Θεολογίας στὸ Α.Π.Θ., οἱ ὁποῖοι ψήφισαν γιὰ τὴν ἵδρυση τμήματος μουσουλμανικῶν σπουδῶν στὴ Θεολογικὴ Σχολή! Σύμφωνα μὲ τὸ ἀνακοινωθέν τους: «Τὸ προτεινόμενο πρόγραμμα θὰ εἶναι αὐτόνομο καὶ αὐτοτελὲς καὶ θὰ παρέχει πτυχίο μὲ τὸν τίτλο τῆς «Εἰσαγωγικῆς Κατεύθυνσης Μουσουλμανικῶν Σπουδῶν». Ὁμοίως αὐτόνομο καὶ αὐτοτελὲς παραμένει τὸ ἤδη ὑπάρχον πρόγραμμα τῆς Θεολογίας, τὸ ὁποῖο παρέχει πτυχίο μὲ τὸν τίτλο τῆς “Θεολογίας”. Σκοπὸς τοῦ προγράμματος αὐτοῦ θὰ εἶναι ἡ ἀκαδημαϊκὴ σπουδὴ τῆς Μουσουλμανικῆς Θρησκείας καὶ τοῦ πολιτισμοῦ, ἡ προαγωγὴ τῶν διαθρησκειακῶν διαλόγων καὶ σχέσεων καταλλαγῆς, ἐντὸς τοῦ πλαισίου ποὺ ὁρίζουν τὰ εὐρωπαϊκὰ ἀκαδημαϊκὰ καὶ πολιτισμικὰ δεδομένα» (Ἱστολ. Ἀμήν)! Θαυμάστε «διδασκάλους τῆς Ἐκκλησίας», οἱ ὁποῖοι ἐπιδιώκουν «ἀκαδημαϊκὴ σπουδὴ τῆς μουσουλμανικῆς θρησκείας», ἡ ὁποία βλασφημεῖ κατάφορα ὅλα τὰ χριστιανικὰ δόγματα καὶ διατάζει τὴν ἐξολόθρευσή μας! Νὰ ἕνα δεῖγμα τῆς «μεταπατερικῆς θεολογίας». Ἰδοὺ ἡ «μοντέρνα θεολογία», ἡ ὁποία ἦρθε νὰ ἐκτοπίσει τὴ Θεολογία τῶν Πατέρων, ὡς ἀναχρονιστικὴ καὶ ξεπερασμένη!

"Oρθόδοξος Τύπος"

Τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου π. Θεοδώρου Ζήση, Ὁμοτ. Καθηγητοῦ Α.Π.Θ

ΠΡΩΤΟΦΑΝΗ καί πρωτάκουστα, «αἰσχύνης γέμοντα», ἀπό ὀρθοδόξου πλευρᾶς εἶναι ὅσα ἐτελέσθησαν κατά τήν ἐνθρόνιση τοῦ νέου πάπα Φραγκίσκου Α’, προεξάρχοντος δυστυχῶς τοῦ οἰκουμενικοῦ πατριάρχου Βαρθολομαίου Α’, μετά τῆς συνοδείας ἐκπροσώπων τῶν αὐτοκεφάλων Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν.
Ὄχι, δέν ἦταν ἐκεῖ παροῦσα ἡ Μία, Ἁγία, Καθολική καί Ἀποστολική Ἐκκλησία, ἡ Ἐκκλησία τῶν μεγάλων ὁμολογητῶν τῆς πίστεως ἐναντίον τῆς αἱρέσεως τοῦ Παπισμοῦ: Τοῦ Μ.Φωτίου, τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου Παλαμᾶ, τοῦ Ἁγίου Μάρκου τοῦ Εὐγενικοῦ, τοῦ Ἁγίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου, τοῦ Ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ, τοῦ Ἁγίου Ἰουστίνου Πόποβιτς, τῶν ἐπί τοῦ λατινόφρονος πατριάρχου Ἰωάννου Βέκκου μαρτυρησάντων Ἁγιορειτῶν Πατέρων, τῶν ὁσιομαρτύρων τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Καντάρας τῆς Κύπρου, τῶν ἐν τοῖς χρόνοις ἡμῶν σφαγιασθέντων Σέρβων Ὀρθοδόξων ἀπό τούς «Καθολικούς» Οὐστάσι τῇ ὑποκινήσει τοῦ καρδιναλίου, καί τώρα «ἁγίου» τῶν Παπικῶν, Στέπινατς.


Εἶναι δυνατόν οἱ σφαγιασθέντες «ὥσπερ ἄρνες» ἀπό τούς παπικούς νά ἔστειλαν ἐκπροσώπους, χαίροντες ἐπί τῇ ἐνθρονίσει τοῦ σφαγέως των; Εἶναι δυνατόν ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος πού προειδοποίησε τους Ἁγιορεῖτες Πατέρες ἐπί τῇ ἀφίξει τῶν παπικῶν και φιλοπαπικῶν ἐπί Βέκκου λέγοντας ὅτι «ἔρχονται οἱ ἐχθροί τοῦ Υἱοῦ μου», νά συμμετεῖχε ἐγκρίνοντας τήν ἐνθρόνιση τῶν ἐχθρῶν τοῦ Υἱοῦ Της, χωρίς μέχρι τώρα ἐπί χίλια ἔτη ἀπό τοῦ σχίσματος νά ὑπάρξη ἴχνος μετανοίας;

Ο Προφήτης Η σ α ΐ α ς γράφει :

Ἄκουε οὐρανὲ καὶ ἐνωτίζου γῆ, ὅτι Κύριος ἐλάλησεν· υἱοὺς ἐγέννησα καὶ ὕψωσα, αὐτοὶ δέ με ἠθέτησαν.

τὴν χώραν ὑμῶν ἐνώπιον ὑμῶν ἀλλότριοι κατεσθίουσι αὐτήν, καὶ ἠρήμωται κατεστραμμένη ὑπὸ λαῶν ἀλλοτρίων.
( Μνημόνια +3.000.000 λαθρο-μουσουλμάνοι)

 ὅταν ἐκτείνητε τὰς χεῖρας ὑμῶν πρός με, ἀποστρέψω τοὺς ὀφθαλμούς μου ἀφ᾿ ὑμῶν, καὶ ἐὰν πληθύνητε τὴν δέησιν, οὐκ εἰσακούσομαι ὑμῶν· αἱ γὰρ χεῖρες ὑμῶν αἵματος πλήρεις.
[350-450 χιλιάδες ελληνόπαιδα κατακρεουργούνται ετησίως (εκτρώσεις) ].

Του Οσίου Πατρός ημών Ισαάκ του Σύρου.

Κανείς δεν μπορεί να φτάσει σ' αυτά τα μέτρα της αγάπης, αν δε ζήσει κρυφά, μέσα του, την ελπίδα του Θεού. Και δεν μπορούν να αγαπήσουν αληθινά τους ανθρώπους όσοι δίνουν την καρδιά τους σ' αυτό τον εφήμερο κόσμο. 
Όταν ένας άνθρωπος αποκτήσει την αληθινή αγάπη, τον ίδιο το Θεό ντύνεται μαζί με αυτήν. Είναι ανάγκη λοιπόν αυτός πού απέκτησε το Θεό να πεισθεί ότι δεν μπορεί ν' αποκτήσει, μαζί με το Θεό, τίποτε πού να μην είναι αναγκαίο, αλλά να αποδυθεί και το ίδιο το σώμα του, δηλ. και αυτές τις μη αναγκαίες σωματικές αναπαύσεις.
Ένας άνθρωπος, πού είναι ντυμένος, στο σώμα και στην ψυχή, με την κοσμική ματαιοδοξία και πού ποθεί να απολαύσει τα αγαθά του κόσμου, δεν μπορεί να φορέσει το Θεό -να γίνει θεοφόρος- μέχρι να τα αφήσει. Γιατί ό ίδιος ό Κύριος είπε ότι «οποίος δεν εγκαταλείψει όλα τα κοσμικά και δε μισήσει την κοσμική ζωή του, δεν μπορεί να γίνει μαθητής μου» (Λουκ. 14, 26). Όχι μόνο να τα αφήσει, αλλά και να τα μισήσει.
 
Αν λοιπόν δεν μπορεί να γίνει μαθητής του, πώς ό Κύριος θα κατοικήσει μέσα του; Δε θα αμελήσω να αναφέρω τι έκαμε ό άγιος Μακάριος ό Μεγάλος, για να ελέγξει εκείνους πού καταφρονούν τους αδελφούς τους. Βγήκε λοιπόν κάποτε να επισκεφθεί έναν άρρωστο αδελφό και ρώτησε τον άρρωστο αν ήθελε τίποτε. Εκείνος αποκρίθηκε πώς θα 'θελε λίγο φρέσκο ψωμί.
 

Και επειδή όλοι οι μοναχοί εκείνο τον καιρό όλη τη χρονιά συνήθιζαν και έφτιαχναν το ψωμί παξιμάδια, σηκώθηκε αμέσως εκείνος ό αξιομακάριστος άνθρωπος και, μ' όλα τα ενενήντα του χρόνια, βάδισε από τη σκήτη του στην Αλεξάνδρεια και αντάλλαξε τα ξερά ψωμιά, πού πήρε από το κελί του με φρέσκα και τα πήγε στον αδελφό.

(Ένα κομμάτι από το : The Meaning of the Russian Diaspora).


Και τι δε θα έπρεπε να λεχθεί για τη πατρίδα [μας] Ρωσία;
Ευλογημένη είσαι εσύ, Ω, ρωσική γη που εξαγνίστηκες με το πυρ των παθών.
Εν πρώτoις, βαπτίστηκες με ύδωρ, τώρα υποφέρεις τα πυρά των παθών - ανάπαυση και γαλήνη σε περιμένουν.
Κάποτε οι χριστιανοί μάζευαν με ευλάβεια από το Κολοσσαίο άμμο που είχε ποτιστεί με το αίμα των μαρτύρων. 
Ο τόπος του μαρτυρίου και του θανάτου των μαρτύρων θεωρείτο ιερός και ευλαβής. 
Τώρα ολόκληρη η Ρωσία είναι μία παλαίστρα κομιστών των παθών. Η γη της έχει αγιαστεί από το αίμα τους και ο αέρας της από την άνοδο των ψυχών τους στους Ουρανούς. 
Ιερή είσαι ‘συ, Ω, Ρωσία.
Ο αρχαίος συγγραφέας ήταν σωστός όταν είπε πως εσύ είσαι η Τρίτη Ρώμη και ότι τέταρτη δεν θα υπάρξει.
Ξεπέρασες την αρχαία Ρώμη με το πλήθος των άθλων  των μαρτύρων σου. Ξεπέρασες και τη Ρώμη που σε βάπτισε [Κωνσταντινούπολη] με την στάση σου έναντι της Ορθοδοξίας και θα παραμείνεις αξεπέραστη μέχρι την συντέλεια του κόσμου. 
Μόνο η γη που αγιάστηκε από τα Πάθη και το γήινο βίο του Θεανθρώπου είναι αγιότερη από εσένα στα μάτια των Ορθοδόξων Χριστιανών.


And what of the Russian fatherland? Blessed are you, O Russian land, being purified by the fire of suffering. You have gone through the water of baptism, and now you are going through the fire of suffering, and you will yet enter into your repose. At one time Christians gathered with reverence sand from the Colosseum which was drenched with the blood of martyrs. The place of the sufferings and death of the martyrs became sacred and especially revered. And now the whole of Russia is an arena of passion-bearers. Her earth has been sanctified by their blood, her air by the ascent of their souls to heaven. Yea, sacred are you, O Russia. The ancient writer was correct who said that you are the Third Rome, and there will be no fourth. You have surpassed the ancient Rome by the multitude of exploits of your martyrs, you have surpassed also the Rome which baptized you [Constantinople] by your standing in Orthodoxy, and you will remain unsurpassed to the end of the world. Only the land which was sanctified by the sufferings and the earthly life of the God-man is holier than you in the eyes of Orthodox Christians.

Στρατηγός Μακρυγιάννης : Όταν μου πειράζουν την πατρίδα μου και την θρησκείαν μου, θα μιλήσω, θα ενεργήσω κι ό,τι θέλουν ας μου κάμουν.

Μάθαινα από ανθρώπους τίμιους ότι η κατήχηση των ξένων εναντίον της θρησκείας μας προοδεύει. Τότε κάπνισαν τα μάτια μου. Πάγω εις τον Κωλέτη και του λέγω: Δεν μας αφήνεις πλέον ησύχους να ζήσουμεν εδώ εις την ματοκυλισμένην μας πατρίδα με την θρησκεία μας, αλλά μας τζαλαπατάς και μας διαιρείς. Γνωρίζομεν τις ενέργειες τις μυστικές των ξένων όπου εργάζονται δια την θρησκείαν μας, θρησκείαν δεν αλλάζομεν εμείς, ούτε την πουλούμεν. Τώρα θα γένης κομμάτια απ’ αυτά που εργάζεσαι εσύ με τους όμοιούς σου κι αφήνεις και τους ξένους κι εργάζονται δια την θρησκείαν μας. Μου λέγει : Η Κυβέρνηση πρέπει να λάβη μέτρα δια σένα. Του είπα, κουσούρι να μην κάμης εσύ και η κυβέρνησή σου! Σηκώθηκα κι έφυγα. Τότε έστειλε στρατιώτες, την νύκτα, μου τριγύριζαν το σπίτι. Έρχονταν πάντοτε άνθρωποι και μόλεγαν να φυλαχτώ, ότι θα με σκοτώσουνε, ότι έχω πολλούς οχτρούς. Τους λέγω : οχτρούς αν τους έκαμα, δε λυπώμαι, ότι κακό κανενού δεν έκαμα δια το νιτερέσιόν μου. Όταν μου πειράζουν την πατρίδα μου και την θρησκείαν μου, θα μιλήσω, θα ενεργήσω κι ό,τι θέλουν ας μου κάμουν.


Βλαντίμιρ Πούτιν : Η Ημέρα της Νίκης, η 9η Μαΐου, είναι η γιορτή του θριάμβου της παντοδύναμης ισχύος του πατριωτισμού, κατά τη διάρκεια της οποίας αισθανόμαστε με έναν ιδιαίτερο τρόπο τι σημαίνει να είσαι πιστός στην Πατρίδα και πόσο σημαντική είναι η υπεράσπιση των συμφερόντων της.

Military units take part in Red Square parade, 9 May

Η κατάσταση αυτή, αν την συνειδητοποιήσει κανείς είναι τρομακτική, καθώς αφ’ ενός κινδυνεύει πλέον άμεσα η κοινωνική και εθνοφυλετική ακεραιότητα της χώρας μας καθώς η συντριπτική πλειοψηφία όλων αυτών είναι φανατικοί μουσουλμάνοι

ΣΕ ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΜΗΝΕΣ 7.300.000 ΕΥΡΩ Ο ΤΟΥΡΚΙΚΟΣ ΤΖΙΡΟΣ ΤΩΝ ΛΑΘΡΟΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ

Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης

Ενώ στο ανατολικό Αιγαίο εκτυλίσσονται καθημερινά απίστευτες ιστορίες με απεγνωσμένους εκατοντάδες λαθρομετανάστες να προσπαθούν με κάθε μέσο να περάσουν στην ελληνική επικράτεια η τουρκική εφημερίδα, Zaman, κάνει την εντυπωσιακή αποκάλυψη ότι μόνο μέσα στους τέσσερις τελευταίους μήνες ο τουρκικός τζίρος της λαθρομετανάστευσης, δηλαδή της γιγάντιας επιχείρησης προώθησης των λαθρομεταναστών στην χώρα μας, στην ευρύτερη περιοχή της Σμύρνης ανήλθε στα 7.260.000 ευρώ, δηλαδή 21 εκατομμύρια τουρκικές λίρες και πιο αναλυτικά, 5,5 εκατομμύρια ευρώ και 2,3 εκατομμύρια δολάρια Αμερικής.  Τα πράγματι καταπληκτικά αυτά ποσά αποκαλυφτήκαν μετά από μια επιχείρηση σύλληψης στις 16 Απριλίου στην Σμύρνη τεσσάρων κορυφαίων Τούρκων δουλεμπόρων που κρατούσαν «τεφτέρια», (αναλυτικά στοιχεία), από τα έσοδα της τεράστιας αυτής επιχείρησης προώθησης των λαθρομεταναστών στην Ελλάδα.

Πρωτοπρ. Νικόλαος Μανώλης, Ποιες ήταν οι Μυροφόρες και πως έζησαν την Ανάσταση του Κυρίου.