ΕΟΡΤΟΔΡΟΜΙΟΝ

Τροπάριον.

 

Ρυπτόμενον ήλιον τις είδεν, ο Κήρυξ βοά, τον έκλαμπρον τη φύσει; Ίνα σε ύδασιν απαύγασμα της δόξης, Πατρός χαρακτήρ αϊδίου εκπλύνω, και χόρτος ων, πυρί ψαύσω της σης Θεότητος; Συ γαρ Χριστός, Θεού σοφία και δύναμις.

 

Ερμηνεία.

 


Εκ μέρους του Βαπτιστού Ιωάννου προσφέρει ο Μελωδός το παρόν Τροπάριον, και λέγει ούτω: ο Κήρυξ και Πρόδρομός σου, Σώτερ, αποφεύγων την βίαν όπου έκαμνες εις αυτόν δια να σε βαπτίση, ταύτα έλεγε δικαιολογούμενος· ποίος άνθρωπος είδε ποτέ τον αισθητόν τούτον και φύσει λαμπρότατον Ήλιον να καθαρίζεται; Βέβαια ουδείς. Αν δε τον αισθητόν τούτον Ήλιον, όστις είναι κτίσμα και ποίημα, κανείς δεν επιχειρίζεται να πλύνη και να καθαρίση καμμίαν φοράν, πως εγώ τολμώ να πλύνω και να καθαρίσω εσέ τον αληθή και καθαρώτατον Ήλιον της δικαιοσύνης, τον Κτίστην και Ποιητήν του Ηλίου; Πως δύναμαι να βαπτίσω εσέ όπου είσαι το απαύγασμα της δόξης του Πατρός, και ο χαρακτήρ της αϊδιότητος αυτού; και εκείνος μεν όπου ήθελεν επιχειρισθή να καθαρίση τον Ήλιον, βέβαια μέλλει να περιγελάται από όλους τους ανθρώπους και να περιπαίζεται ως ανόητος, επειδή επεχείρησε να κάμη ένα πράγμα αδύνατον· εγώ δε, αν βαπτίσω εσέ, όχι μόνον έχω να περιγελώμαι από όλους ως άφρων, αλλά προς τούτοις θέλω κατακαύσει τας χείρας μου· επειδή χορτάρι ξηρόν ων: ήτοι φθαρτός κατά την φύσιν του σώματος, απετόλμησα να εγγίσω εις το φύσει άϋλον πυρ της ιδικής σου Θεότητος. Επιφέρει δε ακολούθως ο Μελωδός Συ γαρ το, είσαι ο Χριστός η ενυπόστατος του Θεού σοφία και δύναμις· το οποίον είπε και ανωτέρω· συνήθειαν γαρ έχει ούτος εξαίρετον παρά τους άλλους Μελωδούς να τελειώνη πολλάς Ωδάς των Κανόνων του με το ίδιον τέλος, ως είπομεν ερμηνεύοντες τον Κανόνα της Υψώσεως του Σταυρού.

Δεν υπάρχουν σχόλια: