ΕΟΡΤΟΔΡΟΜΙΟΝ

Ωδή  ζ΄.  Ο Ειρμός.
Οι Παίδες ευσεβεία συντραφέντες, δυσσεβούς προστάγματος καταφρονήσαντες, πυρός απειλήν ουκ επτοήθησαν, αλλ΄ εν μέσω της φλογός εστώτες έψαλλον· ο των Πατέρων Θεός ευλογητός ει.

Ερμηνεία.

Περί των τριών Παίδων είπεν ο θεσπέσιος Κοσμάς εις τον προλαβόντα Κανόνα της Υψώσεως του Σταυρού, και ημείς εξηγήσαμεν τα εν εκείνω περί τούτων ειρημένα. Αλλά και εν τω παρόντι Κανόνι κατά την εβδόμην ταύτην Ωδήν λέγει περί των αυτών ο αυτός Ασματογράφος ταύτα, ότι οι τρείς εκείνοι άγιοι Παίδες, επειδή ανετράφησαν με την εις Θεόν ευσέβειαν, ήτις είναι η δια γνώσεως και θεωρίας υψηλοτέρας εξαπλουμένη και πλατυνομένη των θείων πραγμάτων κατάληψις, την οποίαν ο Σολομών οριζόμενος είπεν: «Ευσέβεια εις Θεόν αρχή αισθήσεως» (Παρ. α: 7)· επειδή, λέγω, ανετράφησαν ευσεβώς, δια τούτο εκαταφρόνησαν την δυσσεβή και βλάσφημον προσταγήν του Βασιλέως Ναβουχοδονόσορ, όστις ήθελε να προσκυνηθή ως Θεός δια της εικόνος όπου έστησεν εις την πεδιάδα την καλουμένην Δεηρά. Όχι μόνον δε εκαταφρόνησαν την προσταγήν του Βασιλέως, αλλά και τον φοβερισμόν όπου έκαμεν εις αυτούς ο αυτός Βασιλεύς, ότι έχει να τους βάλη εις την κάμινον του πυρός, τελείως δεν εφοβήθησαν. Με το «Πυρός απειλήν» ημπορεί να νοηθή και ο καταπληκτικός ήχος του πυρός, ο φόβον προξενών εις τους ακούοντας δια το επταπλάσιον της εκκαύσεως. Όθεν στεκόμενοι εις το μέσον της φλόγας (ακολουθεί ο Μελωδός) όχι μόνον δεν ελυπούντο, αλλά και τόσην υπερβολικήν χαράν εδοκίμαζον, ώστε εκ της πολλής χαράς των έψαλλον λέγοντες: «Συ, ο Θεός των Πατέρων ημών, του Αβραάμ και Ισαάκ και Ιακώβ, συ είσαι ευλογητός και δεδοξασμένος εις τους αιώνας». Το λόγιον δε τούτο είναι χαρακτηριστικόν της εβδόμης Ωδής.

Δεν υπάρχουν σχόλια: