Ἡ θεραπεία τῆς ὑπερηφάνειας Ἁγίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου. Ἀρχ. Σάββας Αγιορείτης.

Τάδε έφη Κοσμάς

Η περίπτωση του «αγίου Εδουάρδου» βασιλιά Αγγλίας

Ο αδελφός 
Sotirio σε δημοσίευσή του στο Φόρουμ αυτό αναφέρθηκε σε κάποιο «άγιο Εδουάρδο, βασιλιά της Αγγλίας», τον
οποίο η Αποστολική Διακονία πρόσθεσε στο ηλεκτρονικό εορτολόγιό της (
http://www.apostoliki-diakonia.gr/gr_main/eortologio/eortologio.asp?main=month&file=mar.htm).

1. Ποιός είναι αυτός ο «νεοφανής» «άγιος Εδουάρδος, ο βασιλιάς της Αγγλίας», που τώρα τελευταία παρεισέφρησε στο Ορθόδοξο αγιολόγιο από την Αποστολική Διακονία, χωρίς καν να το πάρουμε χαμπάρι;

α. Ο 
Sotirio αναφέρει δύο πρόσωπα. Για το ένα, τον Edward the Martyr (975-978) παραθέτει μόνο τη βυζαντινή εικόνα του.


Για το άλλο, αναφέρει:
Παράθεση:


«Ο επομενος κοινος Αγιος
Εδουάρδος ο Εξομολογητής (1042 – 1066)
Το 1054 τι έγινε ιστορικά;
Πως ενας παπικος .... Ορθοδοξος Αγιος ?
Και καλα τοσους αιωνες δεν τον ξεραμε πως και τον μαθαμε ΤΩΡΑ?
Σε αυτά θα κολάμε ....»


β. Απαντών στο 
Sotirio, ο αδελφός Misha, του έγραψε στις 29.10.2007:
Παράθεση:
πως σ αρεσει να μπερδεύεσαι και να προσπαθεις να μπερδέψεις και άλλους;;; O αγιος Εδουαρδος που γιορταζεται στις 18 Μαρτιου ειναι μεγάλος θαυματουργος ορθοδοξος άγιος της Αγγλίας,που εκοιμήθη μαρτυρικώς το 979.
με φαντασίες,εικασίες και νομίσματα θεολογία δε γινεται....
το μόνο που γινεται είναι μια μεγαλη αλληλουχία πλανών που οδηγουν ασφαλώς στην ταγκαλο Τ
V, στην αγιομαχία και την βλασφημια κατα του Αγ.Πνευματος...
κι ολα αυτά με την ασυναρτητη επίκληση των Ιερων Κανονων,οραματων,ναυτιων κλπ.....
οπως ελεγε ο Κυριος¨ερχεται ωρα που οσοι σας σκοτώνουν θα νομιζουν πως προσφερουν λατρεια στο Θεό!

2. Είναι προφανές ότι ο αναφερόμενος στο εορτολόγιο της Αποστολικής Διακονίας «άγιος Εδουάρδος, βασιλεύς της Αγγλίας», μάλλον είναι ο πιό πάνω πρώτος, ο «
Edward the Martyr (975-978)», γιατί ο δεύτερος πέθανε μετά το σχίσμα των Εκκλησιών (1009μ.Χ.).
Τι ήταν όμως αυτός ο «άγιος Εδουάρδος, βασιλεύς της Αγγλίας»; Η Αποστολική Διακονία της Εκκλησίας της Ελλάδος, δεν προσκομίζει κανένα ιστορικό, ή αγιολογικό στοιχείο. Ο αδελφός 
Sotirio από την ηλεκτρονική έρευνά του αναφέρει ότι ήταν μάρτυρας και βασίλευσε τρία χρόνια, από το 975 έως το 978.
Ο αδελφός 
Misha προσθέτει ότι «ο άγιος Εδουάρδος που γιορτάζεται στις 18 Μαρτίου είναι μεγάλος θαυματουργός ορθόδοξος άγιος της Αγγλίας, που εκοιμήθη μαρτυρικώς το 979»! Δεν μας παραπέμπει όμως ο καλός αδελφός Misha, σε κανένα από τα θαύματά του, αφού τον αποκαλεί «θαυματουργό», ούτε μας δίνει κανένα ιστορικό, ή αγιολογικό στοιχείο για το μαρτύριό του.

3. Αναγκαστήκαμε να ψάξουμε εμείς για την ανίχνευση τέτοιων στοιχείων, προκειμένου να εξετάσουμε πώς έγινε η κατάταξή του στο εορτολόγιο από την Αποστολική Διακονία της Εκκλησίας της Ελλάδος και αν έπρεπε να γίνει. Διαπιστώσαμε τα εξής:

α. Ο Εδουάρδος ήταν γιος του Αγγλοσάξονα βασιλιά της Αγγλίας 
Edgar, από την πρώτη σύζυγό του Ελφρίδα. Σε ηλικία μόλις 13 ετών διαδέχθηκε τον πατέρα του στο θρόνο. Μετά τρία χρόνια, η μητρυιά του Ελφρίδα τον δολοφόνησε, προκειμένου να τον διαδεχθεί στο θρόνο ο ετεροθαλής αδελφός του και γιος της, ο Εθελρέδος. Ετάφη βιαστικά και σε άγνωστο μέρος.

β. Σύμφωνα με πληροφορίες, που δημοσίευσε στον «Ορθόδοξο Τύπο»( 22.2.1985) ο βυζαντινολόγος Μάριος Πηλαβάκης, το 1101 ο ετεροθαλής αδελφός του Εθελρέδος, τον ανακήρυξε «μάρτυρα» και «άγιο», χωρίς τη συναίνεση της Εκκλησίας. Οι ίδιοι οι Αγγλικανοί παραδέχονται ότι ο Εδουάρδος αποτελεί μοναδική περίπτωση»αγίου» και «μάρτυρα» του οποίου θάνατος ή το «μαρτύριο» δεν σχετίζεται με την Πίστη, ή έστω εκκλησιαστικά ζητήματα

γ. Το 1931 ανακαλύφθηκαν κάτι οστά στο Αββαείο του Σιέφσμπουρυ. Ειδικός οστεολόγος το 1970 τα χρονολόγησε γύρω στην εποχή που έζησε ο Εδουάρδος και αποφάνθηκε ότι ανήκουν στον Εδουάρδο. Δύο άλλοι όμως επιστήμονες, ο δρ. Β. 
Mitford του Μεσαιωνικού τμήματος του Βρετανικού Μουσείου και ο δρ. RBrothwell του Ανθρωπολογικού τμήματος του ιδίου Μουσείου εξέφρασαν σοβαρές αμφιβολίες για την αυθεντικότητα των οστών του Εδουάρδου, τα οποία θεωρούν ότι ανήκουν σε άνδρα ηλικίας 30 – 40 ετών, καί όχι σε νεαρό έφηβο, ηλικίας 16 χρόνων, που ήταν ο Εδουάρδος, όταν δολοφονήθηκε.
Ένας εκ των ιδιοκτητών του χώρου που βρέθηκαν τα οστά αναζητούσε κάποια Εκκλησία να της τα δωρίσει. ΄Ομως τόσο η παπική, όσο και η αγγλικανική Εκκλησία αρνήθηκαν να τα δεχτούν, γιατί δεν ανεγνώριζαν, ούτε αναγνωρίζουν μέχρι σήμερα, οποιαδήποτε σχέση των οστών με τον Εδουάρδο.

δ. Τελικά, ο ιδιοκτήτης των οστών ανακάλυψε ότι κάποιος Άγγλος ιερεύς που ανήκε στη Σύνοδο των Ρώσων της Διασποράς του Μητροπολίτη Φιλαρέτου, ο αρχιμ. Αλέξιος Πόπτζοϊ, ενδιαφέρονταν για την απόκτησή τους, λόγω της βασιλικής προέλευσής τους. Τα οστά αυτά τελικά δόθηκαν στον κληρικό αυτό, ο οποίος ίδρυσε μοναστική αδελφότητα, με δύο μέλη. Την Αδελφότητα αυτή η Σύνοδος του Φιλαρέτου την ανακήρυξε Σταυροπηγιακή Μονή. Σήμερα, η Μονή αυτή ανήκει στη Παλαιοημερολογίτικη Παράταξη των Ενισταμένων του Μητροπολίτη Κυπριανού. Εν τω μεταξύ η Σύνοδος αυτή εξέδωσε Εγκύκλιο, στην οποία υποστηρίζονται πρωτοφανείς απόψεις, που συνιστούν αιρέσεις! Τέτοιες κακόδοξες απόψεις δεν εξεστόμισε ούτε ο Αθηναγόρας! Την αγιότητα του Εδουάρδου υποστήριξε παραδόξως ο επίσκοπος Διοκλείας Κάλλιστος, του Οικουμενικού Πατριαρχείου!

4. Στην Εγκύκλιο αυτή, που υπογράφει ο ίδιος ο Μητροπολίτης Φιλάρετος, υποστηρίζεται μεταξύ άλλων, ότι το Φιλιόκβε, που τότε είχαν δεχθεί οι Αγγλοσάξονες της Αγγλίας, μεταξύ των οποίων και ο Εδουάρδος, δεν αποτελεί κώλυμα ανακηρύξεώς του ως αγίου, ούτε εμπόδιο σωτηρίας κανενός! Κύριε ελέησον!

Η Εγκύκλιος της Ρωσικής Συνόδου της Διασποράς έχει ως εξής:
Παράθεση:


20 Ιουλίου / 2 Αυγούστου 1984

Προς όσους ενδιαφέρονται
Την προσοχήν του Προέδρου και των μελών της Συνόδου των επισκόπων επέσυρε το γεγονός ότι γίνονται ακόμη ανακοινώσεις υπό μεμονωμένων κληρικών και λαϊκών της Εκκλησίας ημών, εις βάρος της αυθεντίας της Συνόδου των Επισκόπων, αποσκοπούσαι να αποδείξουν ότι ο φορεύς του θείου Πάθους άγιος Εδουάρδος, ο μάρτυς, ο βασιλεύς της Αγγλίας, δεν είναι άγιος της Παγκοσμίου Ορθοδόξου Εκκλησίας του Χριστού και ότι τα λείψανα του Αγίου Εδουάρδου, τα οποία πρόκειται μεγαλοπρεπώς να αποδοθούν εις την Εκκλησίαν ημών, είναι νόθα και ανάξια τιμητικής προσκυνήσεως υπό των πιστών.
Γνωστόν έστω τοις πάσι, ότι τοιούτοι μεμονωμένοι κληρικοί και λαϊκοί, οίτινες διασπείρουν τοιαύτας συκοφαντίας κατά ενός αγίου του Θεού δεν ομιλούν με την αυθεντικήν φωνήν της Ορθοδόξου Εκκλησίας, αλλά απλώς εκφράζουν προσωπικάς των γνώμας, αίτινες είμεθα πεπεισμένοι, ότι δεν θεμελιούνται επί των γεγονότων αυτού του ζητήματος, αλλά μάλλον επί προσωπικής προκαταλήψεως και νοσηρής βουλήσεως.
Η Σύνοδος των επισκόπων έχουσα εξετάσει τα εις την διάθεσίν της τεκμήρια του ζητήματος μετά προσοχής, ιδιαζόντως την ιατροδικαστικήν Έκθεσιν επί των λειψάνων, πραγματοποιηθείσαν το 1970, υπό του διακεκριμένου Δρ. Τόμας Στώουελ, παγκοσμίου φήμης ειδικού οστεολόγου, κατέληξεν επισήμως να αναγνωρίση ότι η ως άνω οστεολογική εξέτασις συνιστά αναμφισβήτητον επιβεβαίωσιν της ταυτότητος και αυθεντικότητος των λειψάνων, τα οποία παραδίδονται εις την Εκκλησίαν ημών.
Η απόφασις αύτη επανεξετάσθη επισήμως και επεκυρώθη υπό της Συνόδου των Επισκόπων της Ρωσικής Ορθοδόξου Εκκλησίας εκτός Ρωσίας, υψίστης διοικητικής αυθεντίας της Εκκλησίας ημών.
Εσχάτως υπεβλήθησαν ωρισμέναι επιστολαί εις την Σύνοδον υπό προσώπων ελπισάντων να πείσουν την Σύνοδον να ανακαλέση την απόφασίν της, την αναγνωρίζουσαν την αγιότητα του αγίου Εδουάρδου και την αυθεντικότητα των λειψάνων αυτού και να ματαιώση την οσονούπω μετακομιδήν των.
Γνωστόν έστω ότι εξετάσασα τας υποβληθείσας αυτή επιστολάς, η Σύνοδος ουδέν εύρεν το ουσιώδες, ώστε να δικαιολογείται η ματαίωσις της παραδόσεως των αγίων λειψάνων του Αγίου Εδουάρδου εις αυτήν, ουδέν το δυνάμενον να υποχρεώση αυτήν να επανεκτιμήση την αγιότητα του Αγίου Εδουάρδου.
Διετυπώθη η άποψις ότι ο Άγιος Εδουάρδος δεν δύναται να θεωρηθή άγιος ένεκα του ότι η προσθήκη του Φιλιόκβε είχεν ήδη εισαχθή εις το Σύμβολον της Πίστεως εν Αγγλία κατά την εποχήν του. Το να υποστηρίζη τις τοιαύτην άποψιν είναι αντίθετον προς τας εκπεφρασμένας γνώμας των μεγάλων Πατέρων της Εκκλησίας, οι οποίοι ανήρεσαν το Φιλιόκβε, δηλονότι του σεπτού Μαξίμου του Ομολογητού και του αγίου Ιεράρχου Φωτίου Πατριάρχου ΚΠόλεως. Προσέτι η δικαιοσύνη απαιτεί, όπως και πολλοί άλλοι άγιοι, οίτινες επρέσβευον ανεπιγνώστως την αυτήν προσθήκην εις το Σύμβολο της Πίστεως, να απαλειφθούν επίσης εκ του Αγιολογίου ημών, ώς π.χ. οι άγιοι Βιασεσλαύος και Λουντμίλλα της Τσεχίας, ο άγιος Μαρτίνος ο Ομολογητής, Πάπας Ρώμης κλπ.
Αμφότερα τα σώματα, η Σύνοδος και το Συμβούλιον των επισκόπων εξήτασαν το θέμα του Φιλιόκβε μετά προσοχής εν σχέσει προς την περίπτωσιν του Αγίου Εδουάρδου, και εν όψει των εκπεφρασμένων γνωμών των Πατέρων της Εκκλησίας, κατέληξαν ότι αυτό (το Φιλιόκβε) δεν αποτελεί εμπόδιον κατά την εποχήν του Αγίου Εδουάρδου, δια να επιτύχη εις χριστιανός την αγιότητα.
Όσοι αντιτίθενται εις την υποδοχήν των αγίων λειψάνων του Αγίου Εδουάρδου και εις αυτήν ταύτην την αγιότητα του Αγίου, καλώς θα πράξουν αν αναλογισθούν ότι αντιτίθενται εις αυτήν ταύτην την χάριν του ιδίου του Θεού, αμάρτημα δια το οποίον αναμφιβόλως η πνευματική ποινή δεν θα είναι αμελητέα.
Έκκλησιν ποιούμεθα προς άπαντα τα πιστά τέκνα της Ρωσικής Ορθοδόξου Εκκλησίας εκτός Ρωσίας να έχουν εμπιστοσύνην εις την απόφασιν του Συμβουλίου και της Συνόδου των επισκόπων, εις την αρμοδιότητα της οποίας έγκεινται τοιαύτα σοβαρά εκκλησιαστικά ζητήματα και ουχί εις την αρμοδιότητα απληροφορήτων κληρικών και λαϊκών.

Μητροπολίτης ΦΙΛΑΡΕΤΟΣ
Πρόεδρος

Επίσκοπος ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ
Γραμματεύς

-----------------
Εδημοσιεύθη στο υπ’ αριθμ 645/ 22.3.1985 φύλλο του ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ. 
ΤΥΠΟΥ




5. Ύστερα από τα παραπάνω καταλήγουμε στα εξής συμπεράσματα:

α. Ούτε κατά διάνοια μπορεί ένας Ορθόδοξος να θεωρήσει ότι
ο Αγγλοσάξονας βασιλιάς της Αγγλίας είναι άγιος της Ορθόδοξης Εκκλησίας! Ο λόγος είναι απλούς: ΄Ηταν μέλος αιρετικής Εκκλησίας, της Αγγλοσαξονικής, που την εποχή εκείνη είχε αποδεχθεί την αίρεση του Φιλιόκβε, που δίδασκαν οι Φράγκοι επηρεασμένοι από τον Αυγουστίνο. Ηταν δηλαδή ΑΙΡΕΤΙΚΟΣ!
Ούτε μάρτυρας μπορεί να είναι γιατί δεν μαρτύρησε για την Πίστη του Χριστού.

β. Το πρόβλημα όμως που δημιουργείται περαιτέρω είναι η επονείδιστη και κακόδοξη αυτή Εγκύκλιος της Ρωσικής Συνόδου της Διασποράς, την οποία υπόγραψε δυστυχώς ο τότε Μητροπολίτης Φιλάρετος.
Στην Εγκύκλιο αυτή ο Φιλάρετος υποστηρίζει ότι το Φιλιόκβε δεν αποτελεί εμπόδιο για τη σωτηρία του ανθρώπου, άποψη σαφώς αντίθετη προς τα όσα διδάσκουν οι Πατέρες! Και το ακόμη χειρότερο, ο Φιλάρετος με τη Σύνοδό του, συκοφαντούν τους Πατέρες, τους οποίους εμφανίζουν ότι δήθεν συμφωνούν μαζί τους!
Οι απόψεις αυτές της Ρωσικής Συνόδου της Διασποράς καθιστούν τη Σύνοδο ΑΙΡΕΤΙΚΗ, τα μέλη της Εκκλησίας αυτής ΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ, οι οποίοι δεν είναι δυνατόν ποτέ, όχι μόνον να είναι
άγιοι της Εκκλησίας, αλλά ούτε να σωθούν. Ως εκ τούτου, η άποψη του αδελφού 
Misha ο Μητροπολίτης Φιλάρετος υπήρξε θεούμενος και άγιος δεν ευσταθεί!

γ. Περαιτέρω, δημιουργείται πρόβλημα για την Εκκλησία της Ελλάδος, η Αποστολική Διακονία της οποίας στο ηλεκτρονικό εορτολόγιό της τοποθέτησε έναν ψευτο-άγιο, τον Εδουάρδο, βασιλιά της Αγγλίας! Υπάρχει κάποιος να αναζητήσει ευθύνες;


Αγνή Παρθένε


O Συναξαριστής της ημέρας.

Τρίτη, 1 Σεπτεμβρίου 2015

Αρχή της Ινδίκτου. Σύναξις της Θεοτόκου των Μιασηνών, και μνήμη του γενομένου εμπρησμού. Μνήμη Συμεών του Στυλίτου, αγίων 40 μαρτύρων παρθένων γυναικών και ασκητριών και Αμμούν του διακόνου και διδασκάλου αυτών, οσίου Μελετίου του εν όρει της Μυϊοπόλεως ασκήσαντος, Αγγελή νεομάρτυρος. Μνήμη της οσ. Μάρθας, μητρός του Αγίου Συμεών, και της οσίας Ευανθίας, και η Κοίμησις του Ιησού του Ναυή.




Ἡ θαυματουργὴ εἰκόνα τῆς Παναγίας τῆς Μονῆς τῶν Μιασηνῶν, ρίχτηκε στὴ λίμνη Ζαγουροῦ γιὰ νὰ μὴ τὴν σπιλώσουν οἱ Εἰκονομάχοι. Μετὰ ἀπὸ πολλὰ χρόνια, ἀνεφάνη ἄσπιλη ἀπὸ τὰ νερὰ τῆς λίμνης μὲ θαυματουργικὸ τρόπο.

Ο αείμνηστος Ιωάννης Κορναράκης προς τον κ. Βαρθολομαίον:

 …Επιλέξατε να επαναλάβετε το ιστορικό λάθος του παρελθόντος, της καταφυγής στη σκέπη και προστασία του Ρωμαίου Ποντίφικα! Και το έγκλημα έγινε! Καταφύγατε στη σαρκωμένη αίρεση! Ζητήσατε τη βοήθεια του Πάπα! «Πέσατε στην αγκαλιά του Πάπα»! Συλλειτουργήσατε, συμπροσευχηθήκατε, ανταλλάξατε λειτουργικό ασπασμό αγάπης και υποσχεθήκατε αμοιβαία δέσμευση, για «πλήρη και τελική ένωση»! Ενεργήσατε ως κάτοχος κύρους Οικουμενικής Συνόδου, ως μονοκράτωρ Πάπας του ορθοδόξου χώρου! Η τραγική αυτή επιλογή σας, να προσφύγετε στην προστασία του Ρωμαίου Ποντίφικα έχει εντούτοις το νοηματικό βάρος, αλλά και τις συνέπειες του αμαρτητικού παραπτώματος της αδαμικής παραβάσεως. Επαναλάβατε, με την τραγική σας επιλογή, το αξιολογικό έγκλημα της αρχεγόνου αυτής πράξεως. Μεταξύ του θελήματος του Θεού και του δικού σας, του καταπτοημένου από το αδιέξοδό σας, θελήματος, προτιμήσατε την αθέτηση του πρώτου! Μεταξύ της αμωμήτου Ορθοδοξίας, της κιβωτού της αποκεκαλυμμένης αληθείας και της παπικής αιρετικής κακοδοξίας, προτιμήσατε την τελευταία! Επιλέξατε την εμπλοκή σας στην αίρεση, ως σωτήρια λύση της στηρίξεως του εγκοσμίου οικουμενικού σας κύρους! Σας εγοήτευσε η υποβολή του όφεως! Στρέψατε την πλάτη σας στην αγιοπνευματική πατερική παράδοση της Μίας, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας του Χριστού και αδιαφορήσατε για τις ανυπολόγιστες ευθύνες σας, τις οποίες έχουν ήδη καταγράψει οι αθετηθέντες, από την επιλογή σας, Ιεροί Κανόνες, στη χρεωστική, εις βάρος σας, μερίδα του βιβλίου του ουρανού!

 ***

Ο  Kyprianos Christodoulides άφησε ένα σχόλιο για την ανάρτησή σας "Ο αείμνηστος Ιωάννης Κορναράκης προς τον κ. Βαρθολ...":

Κατά τα άλλα : "... τὸ Οἰκουμενικὸν Πατριαρχεῖον καλλιεργεῖ τὰς ἀγαθὰς σχέσεις αὐτοῦ μετὰ τῶν λοιπῶν χριστιανῶν εἰς πάντα τὰ ἐπίπεδα ἀπὸ τῆς μικροτέρας ἐνορίας καὶ ἐπισκοπῆς μέχρι καὶ τῆς ἀνωτάτης ἡγεσίας αὐτοῦ. (...) Τοῦτο ἰσχύει ὅλως ἰδιαιτέρως εἰς τὴν περίπτωσιν τῆς Ρωμαιοκαθολικῆς Ἐκκλησίας, ἥτις ἀποτελεῖ τὴν μεγαλυτέραν χριστιανικὴν κοινότητα καὶ οἱ μετὰ τῆς ὁποίας ἱστορικοὶ δεσμοὶ πλήρους κοινωνίας ἐν τῇ πίστει καὶ τοῖς Μυστηρίοις ἐπὶ μίαν ὅλην χιλιετίαν δὲν παύουν νὰ ἀποτελοῦν κοινὸν κτῆμα, ἐπὶ τῇ βάσει τοῦ ὁποίου ὀφείλομεν νὰ ἐπανεύρωμεν καὶ ἀνοικοδομήσωμεν τήν, ὡς μὴ ὤφελεν, ἀπολεσθεῖσαν πλήρη κοινωνίαν."
Απόσπασμα της Εἰσηγήσεως τῆς Α.Θ.Παναγιότητος τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου πρός τήν Σύναξιν τῶν Ἱεραρχῶν τοῦ Θρόνου (29 Αὐγούστου 2015)

O Αββάς Χομαί, λίγο πριν κοιμηθή εν Κυρίω, άφησε στα πνευματικά του τέκνα τις ακόλουθες συμβουλές:

  "Μη κατοικήσετε ποτέ μαζί με αιρετικούς, μήτε να συνάψετε σχέσεις με άρχοντες, μήτε να είναι τα χέρια σας απλωμένα στο να συνάζετε, αλλά μάλλον απλωμένα στο να δίνετε". 

«Ορθόδοξος Τύπος» : Ὁ φόβος καί ἡ δειλία τῶν Μητροπολιτῶν δέν ἔχουν ἐξήγηση. Γιατί φοβοῦνται;

…Τήν ἴδια τακτική τηροῦν καί οἱ Μητροπολίτες, παρόλο πού ἡ μεγάλη τους ἐπιθυμία ἔχει ἐκπληρωθεῖ. Τό ὄνειρό τους νά γίνουν δεσποτάδες πραγματοποιήθηκε καί τό ἀπολαμβάνουν καθημερινά μέσα στίς πολυτελέστατες ἀρχιερατικές τους στολές, κάτω ἀπό τίς χρυσίζουσες μίτρες καί τή λάμψη τῶν ποιμαντορικῶν ράβδων καί τῶν βαρύτιμων σταυρῶν καί ἐγκολπίων. Αὐτή εἶναι ἡ ἀρχιερωσύνη γι᾿ αὐτούς. Τίποτα ἄλλο. Ὅλα ὅσα περιμένει ὁ λαός ἀπό αὐτούς, δέν τούς ἀφοροῦν. Δέν εὐκαιροῦν γιά δευτερεύοντα καί ἐπουσιώδη πράγματα. Δικαιολογημένα κιόλας, γιατί τρέχουν ἀπό μητρόπολη σέ μητρόπολη γιά γιορτές καί πανηγύρια, γιά ἐκδηλώσεις κενές πνευματικοῦ περιεχομένου καί γιά ἀπόλαυση ἀβραμιαίων τραπεζῶν. Αὐτό θά πεῖ ἀρχιερωσύνη! Αὐτό θά πεῖ ποιμαντική! Αὐτή εἶναι ἡ Ὀρθοδοξία! Καί ἄν τούς ζητήσεις νά ποῦν τή γνώμη τους γιά τόν οἰκουμενισμό καί τήν προδοσία τῆς Ὀρθοδοξίας, τήν ὁποία διαπράττουν οἱ μεγαλόσχημοι τοῦ Φαναρίου καί ὄχι μόνο, θά σηκώσουν τή ράβδο! Δέν πρέπει νά εἴμαστε ἀσεβεῖς, θά μᾶς συμβουλέψουν. Δέν πρέπει νά λέμε τίποτα γιά τό σεπτό Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖο, δέν πρέπει νά ἐπικρίνουμε τίς συμπροσευχές μέ τούς αἱρετικούς καί ἀλλόθρησκους κ.λ.π. Ὁ φόβος καί ἡ δειλία τῶν Μητροπολιτῶν δέν ἔχουν ἐξήγηση. Γιατί φοβοῦνται; Ποιός μπορεῖ νά τούς κάνει τό παραμικρό; Τί θά στερηθοῦν, ἄν ἀποκτήσουν φωνή; Γιατί δέν ἔχουν ἀνάλογο φόβο καί ἀπέναντι στό Θεό, καθώς δέν ὁμολογοῦν τήν πίστη τους καί δέν ἐλέγχουν ἐκείνους πού τήν περιφρονοῦν; Γιατί εἶναι ψοφοδεεῖς, παρόλο πού στίς βάσεις τῶν ἀρχιερατικῶν τους θρόνων ὑπάρχουν λέοντες, οἱ ὁποῖοι συμβολίζουν τό θάρρος καί τή γενναιότητα πού πρέπει νά τούς διακρίνουν;

Aνυπακοή στους πλανεμένους Επισκόπους

Υπάρχουν χριστιανοί, καλοπροαίρετοι κατά τα άλλα, οι οποίοι υποστηρίζουν ότι έχουν εμπιστοσύνη στους επισκόπους και θεωρούν αμαρτία κάθε διαφωνία και αντίδραση σ΄ αυτούς. Μια εσφαλμένη αντίληψη, η οποία έχει αιχμαλωτίσει πολλούς στις μέρες μας, όπου επικρατεί ποικίλη σύγχυση. Χρειάζεται, ωστόσο, στο θέμα αυτό να έχουμε όλοι ξεκαθαρισμένη άποψη. «Η υπακοή στους επισκόπους δεν είναι αδιάκριτη και απροϋπόθετη. Δεν πρέπει να υπακούουμε αδιάκριτα σε ό,τι λέγουν και ό,τι αποφασίζουν οι επίσκοποι. Αν αυτό ίσχυε, θα είχε καταλυθή η Ορθόδοξος  πίστις, δεν θα είχαμε αγωνιστάς και ομολογητάς Αγίους. Πόσοι επίσκοποι και πατριάρχες υιοθέτησαν και δίδαξαν αιρέσεις και πόσες σύνοδοι στην ιστορία της Εκκλησίας δεν συνήλθαν, για να υποστηρίξουν πλάνες και παρεκκλίσεις από την υγιαίνουσα διδασκαλία; Έπρεπε το πλήρωμα της Εκκλησίας να κάνει υπακοή και να ακολουθήσει την πλάνη; Δεν θα υπήρχαν τότε τα υγιή δόγματα, όλα θα τα κατέλυον οι αιρετικοί».

 «Εν συνειδήσει»  π. Θεόδωρος Ζήσης σελ. 75. (Ορθ.Τύπος αρ. 1675).

O MΥΘΟΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΜΑΡΤΥΡΙΑΣ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΔΙΑΛΟΓΟΥΣ ΜΕ ΑΛΛΟΔΟΞΟΥΣ -- του αειμνήστου Ιωάννου Κορναράκη, Ομ. Καθηγητού Παν. Αθηνών

Στο φύλλο του «Ο.Τ.» της 17-11-06 δημοσιεύθηκε κείμενο με τίτλο: "Η επικοινωνία με τους αλλόδοξους δυνατότητα ορθοδόξου μαρτυρίας".                                                                                             
Το εν λόγω κείμενο στηρίζει και προβάλλει τη συμμετοχή των ορθοδόξων στους διαχριστιανικούς διαλόγους με το γνωστό επιχείρημα ότι η επικοινωνία μας με τους αλλοδόξους αποτελεί μοναδική ευκαιρία προσφοράς, εκ μέρους μας, της μαρτυρίας της ορθοδόξου αληθείας, την οποία η Εκκλησία μας κατέχει!                                                                              
Πρόκειται, σήμερα, για έναν ισχυρισμό, ο οποίος στηρίζεται στην κοινή λογική, σύμφωνα με την οποία η επικοινωνία μας αυτή επιβάλλεται ως μονόδρομος μιας τέτοιας προσφοράς, εφόσον είναι λογικό να δεχθούμε ότι, εάν δεν συναντηθούμε εν διαλόγω με τους αλλοδόξους αδελφούς μας, δεν μπορούμε να τους πληροφορήσουμε πειστικά για τον πλούτο των αληθειών της πατερικής μας παραδόσεως και γενικά για την ορθοδοξία της πίστεώς μας!                                     
Αλλά ένας τέτοιος ισχυρισμός θα ήταν πράγματι, σήμερα, ένα πειστικό επιχείρημα για τη συμμετοχή της Εκκλησίας μας σε τέτοιους διαλόγους, εάν υπήρχαν όντως οι όροι και οι προϋποθέσεις και οι συνθήκες εκείνες, οι οποίες θα καθιστούσαν πραγματοποιήσιμο ένα τέτοιο έργο μαρτυρίας της ορθοδόξου πατερικής διδασκαλίας στους πλανεμένους αλλοδόξους αδελφούς μας! Εντούτοις, σήμερα, πολλοί παράγοντες, ποικίλης φύσεως, αποδεικνύουν ουτοπικό έναν τέτοιο ισχυρισμό ή μέθοδο επικοινωνίας μας με τους αλλοδόξους, με στόχο την ανάπτυξη της ιεραποστολικότητας της Εκκλησίας σε χώρους διαχριστιανικών διαλόγων, στους οποίους κυριαρχεί το οικουμενιστικό πνεύμα, της αλλοτριώσεως της χριστιανικής πίστεως από τα στοιχεία της αγιοπνευματικής-χαρισματικής της δυναμικής! Έτσι κάτω από τις προϋποθέσεις και τους όρους, υπό τους οποίους οι διάλογοι αυτοί πραγματοποιούνται σήμερα, το επιχείρημα της αναγκαιότητος αναπτύξεως ιεραποστολικότητος της Εκκλησίας στους εν λόγω χώρους, ως ουτοπικό, αποτελεί μύθο!  

Η Μικρασιατική καταστροφή


Ο ΘΕΙΟΣ ΕΡΩΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΣΥΜΕΩΝ ΤΟΥ Ν. ΘΕΟΛΟΓΟΥ -- Αθωνικά άνθη

Καιρός όμως να ασχοληθώμεν με το πρόσωπον και το έργον του αγίου Συμεών του Νέου Θεολόγου. Ο Πατήρ εις τα γραπτά του προσπαθεί να εκφράση την δια πλουσίου θείου έρωτος φορτισμένην καρδίαν του και όλην την βιωματικήν πείραν του εμμέτρως. Καταφεύγει εις την ποίησιν, εις τον χώρον της οποίας δύναται να δρα και να κινήται ελευθέρως. Εις τους στίχους του ας μη αναζητήσωμεν ούτε τον ρεμβώδη και μυστικοπαθή ρωμαντισμόν ούτε τον ταυτιζόμενον με την φύσιν ρεαλισμόν. Ο ποιητής εκφράζει μεν χαρακτηριστικάς ερωτικάς του καταστάσεις, αλλά αύται είναι απηλλαγμέναι, ως αγιοπνευματικαί, συναισθηματικών εξάρσεων, ως το τοιούτον παρατηρείται εις τον λυρισμόν. Εννοείται δε ότι μία τοιαύτη ποίησις ευρισκομένη πέραν των κοινών ανθρωπίνων εμπειριών δεν έχει τίποτε το τεχνικόν. Διο και η υπερκοσμία ποίησις του Πατρός καθώς και κάθε άλλο ορθόδοξον και πυρετώδες μυστικόν κείμενον στερείται ύφους. Δικαίως λοιπόν δυνάμεθα να καυχηθώμεν δια τον άγιον Πατέρα ότι αποτελεί δια την Εκκλησίαν μας σημαντικώτατον κεφάλαιον.

Ακόμη ένας κρυπτοοικουμενιστής εκδηλώθηκε. Είναι ο «Μητροπολίτης» Λεμεσού Αθανάσιος! Θαυμάστε το… Ορθόδοξο κήρυγμά του:

«Νὰ εἶστε ἥσυχοι, Χριστὸς φυλάγει τὴν Ἐκκλησία γιὰ τὴν ὁποία ὑποσχέθηκε πὼς  «πύλαι ἅδου οὐ κατισχύσουσιν αὐτῆς». Ὅσα λάθη καὶ νὰ κάνουν οἱ κληρικοί, ἐπίσκοποι, Πατριάρχες, δὲ βλάπτουν τὴν Ἐκκλησία, ἀλλὰ τὸν ἴδιο μόνον ποὺ ἔκανε τὸ λάθος. Ὅποιος λέγει διαφορετικὰ ἀπὸ ὅτι εἶπε ὁ Χριστός, οἱ Ἀπόστολοι, οἱ ἅγιοι Πατέρες, αὐτὸς δυστυχῶς ζημιώνει τὸν ἑαυτό του καὶ μόνον αὐτόν. Ἡ Ἐκκλησία δὲν παθαίνει κάτι γιατί τὴν φυλάγει ὁ Κύριος. Ἔχουμε ὅλοι οἱ χριστιανοὶ τὴ δυνατότητα νὰ μὴ συμφωνήσουμε μὲ ὅλες τὶς πράξεις τῶν ἐπισκόπων καί Πατριαρχῶν. Μπορεῖ ο καθένας νὰ ἔχει τὶς ἀπόψεις του. Ἀλλὰ προσοχὴ νὰ μὴ χωριστοῦμε ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία, νὰ μὴ κάνουμε σχίσμα. Ἂν κάποιοι ἐπίσκοποι συλλειτουργήσουν μὲ αἱρετικοὺς ἢ κοινωνήσουν αἱρετικούς, δὲν βλάπτουν τὴν Ἐκκλησία ἀλλὰ μόνον τὸν ἑαυτό τους. Οἱ χριστιανοὶ πρέπει νὰ κάνουν ὑπακοὴ στὴν Ἐκκλησία καὶ νὰ μὴν ἀντιδροῦν. Ἡ ἀντίδραση ὁδηγεῖ στὸ σχίσμα καὶ στὴν καταστροφή. Ὅσοι κατακρίνουν τὶς πράξεις τῶν πατριαρχῶν καὶ ἐπισκόπων, ὅσοι στηλιτεύουν καὶ καταδικάζουν τὶς πράξεις τους, αὐτοὶ δὲν ἀγαποῦν τὴν Ἐκκλησία. Τὸ ζητούμενο εἶναι νὰ στηρίζεις τοὺς ἐπισκόπους, ἀσχέτως μὲ τὸ τί θὰ κάνουν αὐτοί. Ἀλλιῶς θὰ καταντήσεις σχισματικός. Στηρίξτε τὴν Ἐκκλησία καὶ μὴ φοβᾶστε»!

Muslim Student Challenges Jewish Professor, He Shuts Her Up On The Spot


Πάλι με χρόνια με καιρούς, πάλι δικά μας θα ‘ναι…


Simonopetra - Logon Agathon / Σιμωνόπετρα - Λογον αγαθον


Τάδε έφη Κοσμάς

1. Λέγεις:
misha έγραψε:

εάν οι Ρομανώφ θεωρούνται αιμοσταγείς τοτε πώς πρέπει
να χαρακτηριστεί ο πρωτεργάτης της σφαγής της στάσεως του Νίκα;


Εγώ, όμως δεν είπα τέτοιο πράγμα. Έγραψα το τι έλεγε τότε ο Ρωσικός λαός! Έγραψα:

«Ο ρωσικός λαός χαρακτήριζε τον τελευταίο Τσάρο ως “αιματοβαμμένο Νικόλαο”»!

Ο ρωσικός λαός χαρακτήριζε τον τσάρο «αιματοβαμμένο»!
Εγώ δεν πήρα θέση. Θα μου ειπείς, τότε γιατί το έγραψα; Το έγραψα
για να δείξω ότι η θανάτωση των Ρομανώφ, οφείλονταν σε λόγους καθεστωτικούς και αντεκδίκησης. Για το λόγο αυτό ανέφερα ακόμα τη θανάτωση από τους τσαρικούς του αδελφού του Λένιν, ο οποίος τώρα με τη σειρά του έδωσε τη διαταγή εκτέλεσης της οικογένειας των Ρομανώφ!

2. Ως άλλοθι επικαλείσαι τη στάση του Νίκα στην Κπολη, που ο στρατηγός του Ιουστινιανού Βελισάριος την κατέστειλε, με τριάντα χιλιάδες νεκρούς!
Εδώ, είχαμε μιά επανάσταση! Πυρπολήθηκε η Πόλη. Ακόμα και η Αγία Σοφία! Ο Ιουστινιανός ήθελε να παραιτηθεί και να φύγει. Τον συγκράτησε η σύζυγός του Θεοδώρα! Οι στρατηγοί του, Βελισάριος και Μούνδος, με σχέδιο που κατάστρωσαν μπόρεσαν να πατάξουν τους επαναστάτες. δεν μπόρεσαν όμως να αποφύγουν την αιματοχυσία. Οι νεκροί υπολογίζονται σε τριάντα χιλιάδες! Διερωτώμαι όμως, αν σε ένα πόλεμο με βαρβάρους οι στρατηγοί του αυτοκράτορα φονεύσουν μερικές χιλιάδες από αυτούς, είναι κατάκριτος ο αυτοκράτορας;
Οι Ρομανώφ ξεπάστρευαν όποιον έβαζε στο μάτι ο Ρασπούτιν!

2. Προσθέτεις ακόμα, αγαπητέ
Misha:
misha έγραψε:

και μήπως έχει ακουστεί κατι για την νυμφομανή αυτοκρατειρα Θεοδώρα,συζυγο του Ιουστινιανού;



Απαντώ: Ναι, έχει ακουστεί αυτά που γράφει σε βάρος της Θεοδώρας στην «Απόκρυφη Ιστορία» του ο ιστοριογράφος Προκόπιος. Όλοι οι επιστήμονες σήμερα θεωρούν, ότι τα όσα έγραψε ο Προκόπιος για τον Ιουστινιανό και τη Θεοδώρα, είναι υποκριτικά και εμπαθή και εν πολλοίς δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα.
΄Εγώ, όμως είμαι διατεθειμένος να δεχθώ, ότι η Θεοδώρα προτού παντρευτεί τον Ιουστινιανό, ήταν κωμική ηθοποιός, με όχι τόσο σεμνό βίο! Τι σημαίνει αυτό; Μιά γυναίκα, αν είναι ακόμα και πόρνη, δεν σώζεται; Και η οσία Μαρία η Αιγύπτια, δεν σώθηκε; Δεν κατέστη αγία της Εκκλησίας μας; Ο καθένας μας, δεν ταπεινώνει τον εαυτό του στις προσευχές του προς το Θεό, λέγοντας ότι «ημάρτησε υπέρ την πόρνην»; Αν δεν ταπεινώσουμε έτσι τον εαυτό μας, έχουμε ελπίδα σωτηρίας; Μάλλον όχι! Γιατί τότε, κατακρίνουμε τη Θεοδώρα, η οποία, τουλάχιστον ως βασίλισσα έζησε ζωή αγνείας;
Και η Εκκλησία μας την έχει αγία!

3. Γράφεις ακόμα:
misha έγραψε:


οι διωγμοί του Θεοδοσίου προς όσους δεν συμφωνούσαν
μαζί του υπήρξαν απηνείς και σκληρότατοι, αποδεικνυονται δε από την νομοθεσία που θεσπισε



Πράγματι, ο Μέγας Θεοδόσιος θέσπισε αυστηρή νομοθεσία, με την οποία κήρυξε την ειδωλολατρία εκτός νόμου! Οι ειδωλολάτρες επί αιώνες καταδίωξαν το χριστιανισμό, με σκληρούς διωγμούς. Δεν έπρεπε κάποια στιγμή, να αφαιρεθεί από αυτούς τους ανθρώπους κάθε δυνατότητα να επανέλθουν στην εξουσία να συνεχίσουν το έργο τους; Αυτό έκανε ο Θεοδόσιος! Πρέπει να τον μεμφθούμε για το έργο του αυτό;
Δεν νομίζω, αδελφέ μου!

4. Γράφεις ακόμα:
misha έγραψε:


Η πλειονοτητα των Πατριαρχών Κων-πόλεως ΅εξελέγη΅ μετά από αυτοκρατορικές παρεμβάσει
s



Ε, και; Για αυτό, περισσότεροι από τους μισούς Πατριάρχες μέχρι την άλωση, είναι άγιοι της Εκκλησίας;

5. Συνεχίζεις ακόμα:
misha έγραψε:


σε κάθε περίπτωση στην οικογένεια Ρομανώφ υπήρχαν
και τα σφαγιασθέντα παιδακια που ήταν αθώα και αμέτοχα της τσαρικής πολιτικής δράσεως



Βεβαίως, τα «παιδάκια» των Ρομανώφ, δεν έφταιγαν σε τίποτα. ΄Ομως η θανάτωσή τους, όπως είπαμε οφείλετο και σε λόγους καθεστωτικούς! Θανατώθηκαν, με διαταγή του Λένιν για να μή υπάρξει παλινόρθωση της δυναστείας από κάποιο διάδοχο των Ρομανώφ! Δεν δικαιώνω τους Μπολσεβίκους με αυτά που γράφω. Απλά ερμηνεύω τη στάση τους!

6. Και καταλήγεις:
misha έγραψε:


στη σύνοδο που τους ανακήρυξε (= τους Ρομανώφ) ως αγίους υπήρξε τουλάχιστον ένας θεούμενος, ο μητρ.
Φιλαρετος του οποιου τα λείψανα ευωδιάζουν




Ομολογώ, ότι δεν ξέρω αν «ευωδιάζουν» τα οστά του! Πιστεύω όμως ότι "τρίζουν τα κόκκαλά» του, με αυτά που βλέπει από ψηλά να κάνουν οι διάδοχοί του, που ενώθηκαν με τους Οικουμενιστές Μοσχοβίτες, που είχε προηγουμένως αφορίσει!
Απο εκεί και πέρα, δεν ξέρω αν μπορεί να είναι κάποιος θεούμενος και να ευωδιάζουν τα κόκκαλά του, όταν δεν θεωρεί το Φιλιόκβε, ως εμπόδιο σωτηρίας μας! Δεν είναι έτσι αδελφέ μου;

Και τώρα, τελειώνοντας, αν θέλεις  απάντησέ μου, αν θεωρείς τον Ιουστινιανό, τη Θεοδώρα και το Θεοδόσιο, που επικρίνεις, αγίους;Εγώ, με την Εκκλησία, τους θεωρώ!
Συγχώρεσέ με, αν σε λυπώ. Και τις ο ευφραίνων σε, ο λέγων όχι την αλήθεια;

Οικουμενισμός


O Συναξαριστής της ημέρας.

Δευτέρα, 31 Αυγούστου 2015

Κατάθεσις της Αγίας Ζώνης Θεοτόκου.

Σήμερα ἡ Ἐκκλησία μας γιορτάζει τὴν ἀνακομιδὴ τῆς τιμίας Ζώνης τῆς Θεοτόκου. Οἱ γνῶμες γιὰ ποὶος αὐτοκράτορας τὴν ἔκανε διίστανται, ἄλλοι λένε ὅτι ἔγινε ἀπὸ τὸ βασιλιὰ Ἀρκάδιο καὶ ἄλλοι ἀπὸ τὸ γιό του, Θεοδόσιο τὸν Β’.
Ἡ τιμία Ζώνη μεταφέρθηκε ἀπὸ τὴν Ἱερουσαλὴμ στὴν Κωνσταντινούπολη καὶ τοποθετήθηκε σὲ μία χρυσὴ θήκη. Ἡ θήκη αὐτή, ὀνομάστηκε Ἁγία Σωρός. Ὁ βασιλιὰς Λέων ὁ Σοφός, ἄνοιξε τὴν Ἁγία Σωρό, μετὰ ἀπὸ 410 χρόνια γιὰ νὰ ἐπικαλεσθεῖ τὴν Θεία Χάρη της, ἐπειδὴ ἡ σύζυγός του διακατείχετο ἀπὸ ἕναν δαίμονα.
Ἀφοῦ λοιπὸν τὴν προσκύνησαν, ὁ Πατριάρχης ἅπλωσε τὴν τίμια Ζώνη ἐπάνω στὴ βασίλισσα καὶ ἀμέσως ἐλευθερώθηκε ἀπὸ τὸ δαιμόνιο.

Ο Kyprianos Christodoulides άφησε ένα σχόλιο για την ανάρτησή σας "Τάδε έφη Κοσμάς":

«ὁ Υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου οὐκ ἦλθεν διακονηθῆναι, ἀλλὰ διακονῆσαι καὶ δοῦναι τὴν ψυχὴν αὐτοῦ λύτρον ἀντὶ πολλῶν»

Υπάρχει μια ακόμη παράμετρος, που χρειάζεται διάκριση, για να καταλάβουμε τι ήταν εκείνο που οδήγησε την ρωσική Εκκλησία στην αγιοκατάταξη των Ρομανώφ. Και αυτή είναι η εξής. Σημειώνω, καταθέτω απλά τη γνώμη μου :

Τα θύματα του μπολσεβικισμού ήταν αμέτρητα. Άλλα ήταν μάρτυρες και ομολογητές της Ορθόδοξης Πίστης, αλλά ήταν πραγματικοί ή υποθετικοί αντίπαλοι του καθεστώτος. Ο μπολσεβικισμός ταυτίστηκε με τον θρησκευτικοπολιτικό ολοκληρωτισμό, δηλαδή την απολυταρχία, η δε αγιοκατάταξη των Ρομανώφ, κατά τη γνώμη μου, έγινε προκειμένου να τιμώνται συλλήβδην όλα τα θύματα του άθεου σοβιετικού καθεστώτος. Παράλληλα, όμως, με την μνήμη αυτών των αγίων επτά φονευθέντων Ρομανώφ (παρενθετικά, δεν ήταν απλοί και ασήμαντοι πολίτες) και ό,τι στη συνέχεια ακολούθησε, καταδικάστηκε ανεπιστρεπτί η μισαλλοδοξία, είτε αυτή είναι πολιτικής φύσεως είτε έχει σαφώς αντιχριστιανικό κίνητρο.

Η αγικατάταξη των Ρομανώφ είναι η περιεκτική πράξη καταδίκης κάθε αίρεσης εκ μέρους της Ορθόδοξης Ρωσικής Εκκλησίας, ιδιαίτερα μάλιστα, όταν η αίρεση αναγορεύει την πολιτική σε θρησκεία (κομμουνισμός) ή, το χειρότερο, την χρησιμοποιεί, για να επιτύχει τους στόχους της. Η θρησκεία πλάθει χαρακτήρες άξιους να διαχειριστούν τα κοινά και όχι η πολιτική : "ὁ Υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου οὐκ ἦλθεν διακονηθῆναι, ἀλλὰ διακονῆσαι καὶ δοῦναι τὴν ψυχὴν αὐτοῦ λύτρον ἀντὶ πολλῶν".

Διαβάστε τον διάλογο μεταξύ Μακρυγιάννη και Όθωνος

https://drive.google.com/file/d/1670KGJ2vCk_ev3xB1CHaiJzCB8cAurL7AH5FfzWWuNqWIAkusuO0MVEpAFKI/view?usp=sharing

https://drive.google.com/file/d/1kqKH19avbJuWePCfe1WE971brUunMtwCRo7cbBpnFmvrpOQ2kf9tqhhpkwPe/view?usp=sharing

(Μακρυγιάννης : Του λέγω, εγώ έχω δυο τζέπες, μια με ψέματα, την άλλη μ΄ αλήθειες. Τώρα τί αγαπάς η Μεγαλειότης σου ; - Αλήθεια, μου λέγει).
Η πολιτική είναι η τέχνη του ψεύδεσθαι

π.Νικόλαος Μανώλης, Ο Πειραιώς κ. Σεραφείμ & ο Κοσμήτορας κ. Μιλτ. Κωνσταντίνου

Πρωτοπρ. Θεόδωρος Ζήσης, Ο Άγιος Νικόδημος για την Κοίμηση της Θεοτόκου (Ε)

Τάδε έφη Κοσμάς

Ο αγαπητός φίλος Misha έγραψε στην καταχώρησή του στις 15.11.2007:


φίλε Κοσμά, η αγιοκαταταξη των Ρομανωφ έγινε με αναλογο τροπο με αυτη του Θεοδοσιου του Μεγαλου,του Θεοδοσίου του μικρου ,του Ιουστινιανού και αρκετών ακόμα επι Ρωμανίας.....
ουτε θεοσημειες των συγκεκριμένων εχουν αναφερθει ,ουτε ευλογημένα αγια λείψανα έχουμε.....
τουλάχιστον οι Ρομανώφ πέθαναν βιαιως από τους μπολσεβίκους......



Θα μου επιτραπεί, με όλη την αγάπη και την εκτίμηση στον εκλεκτό φίλο, να πω τα εξής:

1. Τους τρεις αυτοκράτορές μας, τον Μεγάλο Θεοδόσιο Α΄, τον Θεοδόσιο Β΄ και τον Ιουστινιανό, η Εκκλησία τιμά ως αγίους της. Συγκάλεσαν Ορθόδοξες Οικουμενικές Συνόδους και συμφώνησαν με τις αποφάσεις τους σε θέματα Πίστεως. Εξηγήσαμε σε προηγούμενη δημοσίευσή μας στις 30.11.2007, ότι η Εκκλησία κατά τεκμήριο θεωρεί αγίους της, όσους Πατέρες έλαβαν μέρος σε τέτοιες Οικουμενικές Συνόδους. Το ίδιο ισχύει αλλά και όσους αυτοκράτορες συγκάλεσαν τις Οικουμενικές αυτές Συνόδους, συνήθως μετείχαν σε αυτές και κύρωσαν τις αποφάσεις τους. Εξηγήσαμε ακόμα, πως η δικαιολογία αυτής της αγιοποίησης των προσώπων αυτών είναι η κατά τεκμήριο απόκτηση από αυτούς της εμπειρίας του θείου δοξασμού, που αποδεικνύεται με την Ορθή Πίστη που εξέφρασαν και αγωνίστηκαν για αυτή. Συγκεκριμένα:

Eνώπιον του Θεού ράκη άχρηστα και θυσία απρόσδεκτος!

Αποροφημένοι οι μεν Ποιμένες από την αίγλην του αξιώματος και την κοινωνικήν δράσι, το πλήθος των ανυπόπτων προβάτων που τους ακολουθούν και τον οικοδομικόν οργασμόν των παιδικών κατασκηνώσεων και γηροκομείων, τους κύκλους Γραφής και τις σελίδες των εκδόσεών τους, οι δε Μοναχοί από την αίγλην της περικυκλούσης αυτούς φήμης δια την … νηπτικήν θεολογίαν και το … άκτιστον φως της νοεράς προσευχής τους, αδιαφορούν αν στο ένα και κύριο, την ομολογία της πίστεως, απέτυχαν, με αποτέλεσμα όλα τα λοιπά να είναι ενώπιον του Θεού ράκη άχρηστα και θυσία απρόσδεκτος! Η Εκκλησία, τους έκανε επισκόπους για να διδάσκουν και φυλάττουν τον λόγον της Αληθείας Της ακέραιον και ανόθευτον, κρατώντας συγχρόνως τα πρόβατά Της μακρυά από τα λειβάδια των αιρετικών, και όχι να τα εγκαταλείπουν απροστάτευτα μέχρι το στόμα του λύκου με την πρόφασι ότι μόλις θα τα καταπιή, τότε θα δείξουν την ποιμενική τους ικανότητα! Πότε θ΄ αντιληφθούν ότι ένα ΟΧΙ στην αίρεσι του παποοικουμενισμού αξίζει πολύ περισσότερο από κάθε προσευχή και ιεραποστολική δράσι, και ότι, γι΄ αυτό το ΟΧΙ έχουν ταχθή από την Εκκλησία «εις τόπον Χριστού» και των Αποστόλων Του;

Βούλγαρος καθηγητής "ξεμπροστιάζει" τους Σκοπιανούς

Διαβάστε παρακάτω μερικές από αυτές, όπως τις παρουσιάζει το βουλγαρικό πρακτορείο Focus.
Ερώτηση: Κάθε δημόσια εμφάνισή σας σχετικά με τα Σκόπια προκαλεί σάλο. Γιατί προκαλείτε το 'μακεδονικό έθνος';
Ντιμίτροφ: Ποτέ δεν αποκάλεσα 'μακεδονικό έθνος', ούτε σε πολιτικούς, ούτε σε «ιστορικούς» και σε δημοσιογράφους. Είναι διασκεδαστικό να αντικρούω αυτές τις ανοησίες.
Ερώτηση: Πως μπορείτε να καθορίσετε το «μακεδονικό έθνος» και τον «μακεδονικό λαό»;
Ντιμίτροφ: Η απόφαση της Κομιντέρν το 1934 αναφέρει ότι ο βουλγαρικός λαός ζούσε στο βασίλειο της Γιουγκοσλαβίας και συνέχιζε να ζει στην κομμουνιστική Γιουγκοσλαβία μετά το 1944. Η ιδέα του 'Μακεδονισμού' ήταν του Σέρβου πολιτικού Στ. Νοβάκοβιτς από το 1889 που κυνικά έγραψε: «Κάθε προσπάθεια των Βουλγάρων της Μακεδονίας να ενωθούν με τη Βουλγαρία έχει αποτύχει. Έτσι, αφήστε τους να δημιουργήσουν την αίσθηση ότι ανήκουν σε ένα άλλο έθνος εκτός της Βουλγαρίας και της Σερβίας. Έτσι θα αποκοπούν από το βουλγαρικό έθνος και θα δημιουργήσουν ένα άλλο, μικρότερο και αδύναμο, εύκολο στην υποδούλωση».

Η «Εκκλησία» της Σερβίας εμφανίζει πλέον την πλήρη παράδοσή της στην αίρεση του Οικουμενισμού.

Οι οικουμενιστές της Σερβίας, ακολουθώντας τις μεθόδους παλαιών αιρετικών, συνεργάζονται και με τις πολιτικές εξουσίες για την επίτευξη του κοινού στόχου τής εξουδετέρωσης των αγωνιστών Ορθοδόξων κληρικών. Θύματα τού ανηλεούς διωγμού των Σέρβων οικουμενιστών είναι πάλι ο Επίσκοπος Ράσκας, Πριζρένης, Κοσσόβου και Μετοχίων Αρτέμιος τον οποίον καθαίρεσαν, καθώς και κληρικοί και μοναχοί που παραμένουν στο πλευρό του. Αυτή ήταν επί πολλά έτη η επιθυμία των Αλβανών του Κοσσόβου αλλά και των Σέρβων οικουμενιστών.

ΚΥΡΙΑΚΗ 30 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2015 – ΙΓ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ -- «Άνθρωπός τις ην οικοδεσπότης, όστις εφύτευσεν αμπελώναν και φραγμόν αυτώ περιέθηκε»

Αμπελώνας ουράνιας ακτινοβολίας

Φύτεψε ένα αμπέλι ο οικοδεσπότης και γύρω του τοποθέτησε ένα φράκτη. Όταν ήλθε ο καιρός της συγκομιδής, οι γεωργοί κακοποίησαν τους απεσταλμένους του οικοδεσπότη και μάλιστα δεν δίστασαν να φονεύσουν ακόμα και τον υιό του. Αυτή είναι η εικόνα που ξεδιπλώνει σήμερα μπροστά μας η Εκκλησία με την παραβολή του Ευαγγελίου. Πραγματικά, μέσα από το βαθυστόχαστο περιεχόμενό της, φαίνεται η χωρίς όρια αχαριστία και η σκληροκαρδία που εκδηλώνεται από τους ανθρώπους, αλλά συνάμα και η απέραντη αγάπη του Θεού, στον ωκεανό της οποίας μπορεί να κολυμπά η κάθε ανθρώπινη ύπαρξη.

Η πατερική ερμηνεία
Ο ιερός Χρυσόστομος αναλύοντας τη συγκεκριμένη παραβολή σημειώνει ότι μετά την έξοδο από την Αίγυπτο ο Θεός έδωσε νόμο στους Ισραηλίτες.

O Άγιος Εφραίμ ο Σύρος στα «Ασκητικά» «ΟΡΕΓΕΣΑΙ ΟΡΘΟΝ ΒΙΟΝ;»

«Ορέγεσαι ορθόν βίον; Επιμελού την ταπεινοφροσύνην, χωρίς αυτήν ορθός βίος δεν δύναται να υπάρξη.
Αγάπα την ταπεινοφροσύνην και δεν θέλεις συλληφθή ποτέ υπό διαβολικής παγίδος. Διότι θέλεις γίνει ανώτερος των παγίδων του διαβόλου, επειδή ανακουφίζεσαι πάντοτε από το οξύτατον πτερόν της ταπεινοφροσύνης».

Ο Άγιος Θεόδωρος : ΚΑΜΜΙΑ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ.

Ο Άγιος Θεόδωρος ο Στουδίτης (Πατρολογία 99, ΙΙ76)  λέγει: «Το κοινωνείν μετά των αιρετικών δεν είναι αρετή, αλλά βαρειά αμαρτία, ίση προς μοιχείαν. Γι᾽ αυτό και αν όλα τα χρήματα του κόσμου προσφέρει εκείνος, που επικοινωνεί με την αίρεσιν, ούτε τότε γίνεται φίλος του Θεού, αλλά εχθρός του. Γι᾽ αυτό πρέπει να επιμένουμε σε ακοινωνησία προς τους αιρετικούς μέχρι θανάτου, καν εξορία πρόκειται, καν ξίφος στιλβούται, καν πυρ ανάπτεται».
Ο Ευαγγελιστής Ιωάννης, ο κορυφαίος θεολόγος της Εκκλησίας, λέγει καθαρά για τους αιρετικούς: «Μη λαμβάνεται αυτόν εις οικίαν, και χαίρειν αυτώ μη λέγετε» (Β/ Ἰω. 10). Ούτε καλημέρα να μη τους λέμε.


Η ΚΟΡΗ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ --- του αειμνήστου Ανδρέου Θεοδώρου Καθ. Πανεπιστημίου Αθηνών

Το μεγαλείον της Παρθένου είναι αρρήκτως συνδεδεμένον προς το άρρητον μεγαλείον του θείου Χριστολογικού μυστηρίου. Το θαύμα της συνέχεται στενώτατα προς το άπειρον θαύμα της επί γης αρρήτου επιδημίας του Λόγου του Θεού. Εκτός του μυστηρίου του Υιού της, το μυστήριον της Παρθένου μένει μετέωρον, ουδέν απολύτως ουσιαστικόν νόημα ενέχον. Εν τω Υιώ καταξιούται η Μήτηρ. Η θεία αυτής Μητρότης συνέχεται αδιαστάτως μετά του μυστηρίου του απειράνδρου Τόκου της. Το αξίωμα της Θεοτόκου αποκενούται, αν και προς ώραν έστω αποχωρισθή του μυστηρίου της εν Χριστώ οικονομίας. Το δόγμα της Θεοτόκου εισάγει την Χριστολογίαν, συμπλέκεται και συνυφαίνεται μετά της Χριστολογίας. Τας δύο ταύτας αλληλενδέτους του δόγματος στιγμάς ουδείς δύναται ν΄ αποχωρίση, άνευ ουσιαστικής ρήξεως συνόλου του χριστολογικού θαύματος. Η ορθόδοξος θεολογία το αξίωμα της Παρθένου βλέπει πάντοτε εκ της οπτικής γωνίας του Χριστολογικού δόγματος. Βλέπει την Θεοτόκον ως την εισιτήριον θύραν την εισάγουσαν εις το πεδίον της εν μυστηρίω αφράστου οικονομίας του Λόγου.

«του προσκυνητού ημών Αυθέντου»!...

Του  θεολόγου Νικολάου Πανταζή


…Και δεν είναι μία αλλά ΠΟΛΛΕΣ οι αιρέσεις που γυμνή τη κεφαλή κηρύσσει ο Αιρεσιάρχης πατριάρχης Βαρθολομαίος και πάσα η πομπή αυτού!
Είναι καιρός πλέον να αποτινάξουμε τα δεσμά της δειλίας και να θυσιάσουμε με οποιοδήποτε ΚΟΣΤΟΣ οτιδήποτε μας κρατά δούλους σε αυτήν την Αντίθεη, Αντίχριστη, Αντιευαγγελική, Αντορθόδοξη, Αντιπατερική και κατά πάντα ένοχη κοινωνία.

σ.σ. ο τίτλος του κειμένου είναι της "Ο.Φ" από: αριθ. Πρωτ. 827 Οικουμ. Πατριαρχ....

Πρωτ. Θεόδωρος Ζήσης, Ο Άγιος Νικόδημος για την Κοίμηση της Θεοτόκου

http://agiooros.org/viewtopic.php?f=69&t=11342


Αυτά μάς γράφει ο αδελφός μας Ιουστίνος τον οποίο ευχαριστούμε

Γράφω , αγαπητέ Silver, μερικές σκέψεις μου πάνω στην αποτομή της ιεράς κεφαλής του Τιμίου Προδρόμου και Βαπτιστού Ιωάννου και παρακαλώ την αγάπη σας να με συγχωρέση , αν σας στενοχωρήσω ή σκανδαλίσω με τα λεγόμενά μου.

Όλοι μας βέβαια ξέρουμε, ότι της φρικτής αποτομής της ιεράς κεφαλής του Τιμίου Προδρόμου προηγήθηκε ένας πορνικός χορός της Σαλώμης, κόρης της φονικής Ηρωδιάδας και μοιχαλίδας του Ηρώδου.