Αν θέλουμε να είμαστε συνεπείς στην απόδοση όσων διαβάζουμε, θα πρέπει να
είμαστε σε θέση να ξεχωρίζουμε τη γνώμη ενός φορέα του θεσμού της Εκκλησίας,
από την άποψη ενός μέλους της Εκκλησίας. Τα μέλη της Εκκλησίας, που ενδεχομένως
είναι ολιγομαθείς - και πάντως όχι αναλφάβητοι - δεν διατυπώνουν ασύστολα την
άποψή τους. Γράφουν, λένε ή ερωτούν, με βάση αυτά που έχουν μάθει κακήν -
κακώς, λόγω ενδιαφέροντος προς τα πνευματικά της Εκκλησίας. Και θα πρέπει, αν
μη τι άλλο, να τους αναγνωριστεί το γεγονός, ότι πέρα από τα οικειακά τους
καθήκοντα, τη λεξιπενία τους, τα επαγγελματικώς άσχετα με τη θεολογία καθήκοντά
τους και τα πυρηνικώς αδιάφορα της ψυχολογίας, έχουν το θάρρος είτε να θέτουν
ερωτήματα είτε να προσπαθούν να δώσουν απαντήσεις μερικώς τεκμηριωμένες και όχι
εντελώς αυθαίρετες. Το να συμπληρώσει κανείς τα κενά τους είναι το υπ΄ αυτών
ζητούμενο και όχι η επίδειξη των γνώσεών τους. Κατά συνέπεια, η άκρως
απαξιωτική αντιμετώπισή τους ζημιώνει τα ασθενή μέλη, παράλληλα δε, νοσεί και
την ψυχή τους.
1 σχόλιο:
Ευχαριστώ πολύ κε Χριστοδουλίδη για τον σχολιασμό σας. Περιττό να πώ ότι συμφωνώ με την άποψη σας, την οποία εκφράσατε με χριστιανικό ήθος και ευπρέπεια.
Επιμένω να λέω ότι πρέπει να δοξάζουμε τον Θεό που υπάρχει αυτό το ελεύθερο βήμα και μπορούμε να εκφραστούμε χωρίς λογοκρισία. Πιστεύω ακράδαντα ότι μέσα από αυτήν την διαδικασία κάποιες ψυχές ωφελούνται και αυτό είναι το ζητούμενο τελικά.
Παρακαλώ όλα τα αδέλφια μας που αγαπούν και στηρίζουν την "Ορθόδοξη Φωνή" να καταθέτουν τα ερωτήματα και τους προβληματισμούς τους χωρίς να αποθαρρύνονται από δηκτικά σχόλια όσων προφανώς βρίσκονται σε διατεταγμένη υπηρεσία.
Ευχαριστώ για την φιλοξενία, εγώ, η τελευταία νοικοκυρά.
Δημοσίευση σχολίου