ΣΗΜΕΡΟΝ ΤΗΣ ΣΩΤΗΡΙΑΣ ΗΜΩΝ ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ....--- Orthodox Hymns


Αναγκαίες διευκρινήσεις για θέματα εκκλησιαστικής κοινωνίας με αιρετικούς

Ευχαριστούμε τον αδελφό μας Ιωάννη Κ. για το παρόν άρθρο!


Τοῦ Ἱερομονάχου π. Εὐθυμίου Τρικαμηνᾶ

Δημοσιεύουμε ἄρθρο τοῦ π. Εὐθυμίου Τρικαμηνᾶ, ποὺ δίδει ἱκανοποιητικὲς ἀπαντήσεις σὲ ἀπορίες κληρικοῦ (μετὰ τοῦ ὁποίου εἴχαμε σχετικὴ συζήτηση πρόσφατα), ἀλλὰ καὶ μετὰ τὴν χθεσινὴ Ἡμερίδα στὸν Πειραιᾶ γιὰ τὴν Πανορθόδοξη Σύνοδο.

Μέσα στό κοσκίνισμα πού γίνεται ἀπό κάποιους ἀδελφούς καί σεβαστούς πατέρες (σύμφωνα μέ τήν λαϊκή ρῆσι, ὅποιος δέν θέλει νά ζυμώση δέκα μέρες κοσκινίζει), σχετικά μέ τήν κατοχύρωσι τῆς νεόκοπης θεωρίας τοῦ βολέματος (δυνητική ἑρμηνεία τοῦ Κανόνος περί ἀποτειχίσεως ἀπό τούς αἱρετικούς Ἐπισκόπους), ἀναφέρονται κάποιες θεωρίες γιά τίς ὁποῖες ἐθεώρησα ἀναγκαῖο νά καταθέσω αὐτές τίς σκέψεις προκειμένου νά διασφαλισθῆ ὁ κάθε καλοπροαίρετος ἀναγνώστης ὡς πρός τό δέον γενέσθαι εἰς τήν παροῦσα αἱρετική περίοδο τῆς Ἐκκλησίας. Διότι εἶναι διαφορετικό πρᾶγμα τό νά μήν γνωρίζη κάποιος καί νά πλανηθῆ ἀπό ἄγνοια καί τελείως διαφορετικό τό νά κατασκευάζωμε θεωρίες, προκειμένου νά καθησυχάσωμε τούς ἑαυτούς μας καί νά πλανήσωμε καί τούς ἄλλους.

O Συναξαριστής της ημέρας.

Παρασκευή, 25 Μαρτίου 2016

Β Χαιρετισμοί. Ευαγγελισμός της Υπεραγίας Δεσποίνης ημών Θεοτόκου και αειπαρθένου Μαρίας.

Ἡ λειτουργικὴ παράδοση καὶ ἡ Ὀρθόδοξη πνευματικότητα τοποθετοῦν σὲ ἰδιαίτερη θέση τὴν σημερινὴ ἑορτὴ τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου. Καὶ εἶναι ἀλήθεια ὅτι οἱ θεομητορικὲς ἑορτὲς πλουτίζουν τὴν λειτουργική μας ζωή, γιατί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ πάντοτε ἀτενίζει μὲ ἰδιαίτερη ἀγάπη καὶ σεβασμὸ τὴν μεσίτρια τοῦ οὐρανοῦ. Οἱ θεολογικοὶ λόγοι καὶ ὕμνοι στὴν Κυρία Θεοτόκο εἶναι σὲ τελευταία ἀνάλυση δοξολογία στὸν Λόγο τοῦ Θεοῦ, ποὺ ἔγινε ἄνθρωπος γιὰ τὴν σωτηρία τοῦ ἀνθρώπινου γένους.
Τὸ μόνο ὄνομα τῆς Θεοτόκου, Μητέρα τοῦ Θεοῦ, περιέχει ὅλο τὸ μυστήριο τῆς οἰκονομίας τῆς σωτηρίας, λέγει ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνός. Ἀποδεικνύεται ἔτσι ὅτι ἡ Μητέρα τοῦ Χριστοῦ ἀποκαλύπτεται στοὺς πιστοὺς ὡς ἡ κατ’ ἐξοχὴν μάρτυς τοῦ γεγονότος, πὼς ὁ Θεὸς προσέλαβε πραγματικὰ τὴν ἀνθρώπινη φύση, στὴν ὁποία ἄνοιξε τὸν δρόμο τῆς σωτηρίας. Σωτηρία ποὺ ἀποβαίνει πραγματικότητα καὶ γεγονὸς ποὺ σημαίνει τὴν ἔλευση τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ. Σὲ μία ὁμιλία του ὁ Βασίλειος Σελευκείας σημειώνει χαρακτηριστικά: «Θεοτόκος ἐστί τε καὶ λέγεται. Ἄρα τίς ἐστι ταύτης ὑψηλοτέρα ὑπόθεσης;… ὡς γὰρ οὐκ ἔστιν εὔκολον νοεῖν τε καὶ φράζειν Θεόν, μᾶλλον δὲ καθάπαξ ἀδύνατον, οὕτως τὸ μέγα τῆς Θεοτόκου μυστήριον, καὶ διανοίας καὶ γλώττης ἐστὶν ἀνώτερον. Ἐπεὶ οὖν Θεὸν σαρκωθέντα τεκοῦσα Θεοτόκος ὀνομάζεται».

ΛΟΓΟΣ Γ΄ ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΟΣ ΕΙΣ ΤΟΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΝ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ. -- Υπό Μακαρίου Σκορδίλη ή Κοφού.

«Ιδού η δούλη Κυρίου, γένοιτό μοι κατά το ρήμα σου» (Λουκ. 1:38).


Δεν είναι νομίζω η ταπεινωφροσύνη περισσότερον από όλας τας άλλας αρετάς περιφρονημένη από τον άνθρωπον, όχι δι΄ άλλην αιτίαν, αλλά διότι ούτος δεν κατώρθωσεν ακόμη να αποκαλύψη τον πολύτιμον εκείνον θησαυρόν, τον οποίον περιλαμβάνει αύτη η αρετή εντός των μακαρίων κόλπων της. Έλα εδώ εις το μέσον, συ τρισάθλιε Εωσφόρε, μαύρον και σκοτεινόν νέφος του Άδου και της κολάσεως, εγέρθητι από την άσβεστον ταύτην κάμινον όπου κατακαίεσαι, συ ο οποίος δεν ήθελες να ταπεινώσης την πονηράν σου καρδίαν, όταν είχες πλουτισμένον τον νουν με υπερβάλλουσαν γνώσιν, να μαρτυρήσης αν εγώ δεν λέγω την αλήθειαν. Ποία είναι εκείνη η αιτία, η οποία σε εξώρισεν από τον ουρανόν, σε εγύμνωσεν από τας ακτίνας και τας λάμψεις των αγγελικών ουσιών και σε ημαύρωσε με όλα τα σκότη του Άδου; Τι είναι εκείνο το οποίον σε κατεβίβασεν από την υπερουράνιον δόξαν και σε εκρήμνισε κάτω εις μίαν φοβεράν ατιμίαν και σε εσφράγισε μέσα εις την αιώνιον κόλασιν ως κατάδικον; Ειπέ μας΄ ήτο άλλη αιτία, ει μη διότι υπερηφανεύθης και ηθέλησες να αναβής υπεράνω του Θεού σου και Πλάστου; Βεβαίως η υπερηφάνεια σε εκρήμνισεν, άθλιε, από την προτέραν σου δόξαν και αγγελικήν φύσιν. Αλλά αν συ δια τον εαυτόν σου εντρέπεσαι να μας φανερώσης την αλήθειαν, ειπέ μας τουλάχιστον δια τον προπάτορα Αδάμ, διότι συ ήσο ο διδάσκαλός του, τις ήτο εκείνη η αιτία η οποία τον εξώρισεν από τον Παράδεισον και τον έφερεν εις ταύτην την κατηραμένην γην; Δεν του επότισες συ την καρδίαν από έπαρσιν και υπερηφάνειαν, δια να μη ταπεινωθή εις τον Θεόν, όταν τον ηρώτα, και του είπη ότι έσφαλεν; Α! Εκ τούτου δεν έχασεν ευθύς όλην την δόξαν και την μακαριότητα των Αγίων Αγγέλων και εστερήθη της ανεκλαλήτου χαράς και ευφροσύνης του Παραδείσου; Εκ τούτου δεν εκληρονόμησεν ακάνθας και τριβόλους εδώ εις την γην, πάθη, ασθενείας, φόβους, κινδύνους και τελευταίον την κατάραν του Θεού ειπόντος «γη ει και εις γην απελεύσει;»(Γεν. Γ΄ 19). Ταύτα πάντα έπαθεν ο Εωσφόρος, ευσεβέστατοί μου ακροαταί, καθώς και ο προπάτωρ Αδάμ, από την υπερηφάνειάν των, διότι δεν ηγάπησαν τον πολύτιμον θησαυρόν της ταπεινώσεως. Αν λοιπόν η κατηραμένη υπερηφάνεια προξενή τόσα μεγάλα κακά εις τον άνθρωπον, καθώς ηκούσατε, η ευλογημένη ταπείνωσις είναι αρετή, όχι καταφρονητέα, καθώς την νομίζουν οι πεπλανημένοι άνθρωποι, αλλά μάλιστα πρόξενος παντός μεγάλου κατορθώματος και δόξης, εις εκείνον όστις την κατέχει. Αυτόν τον πολύτιμον θησαυρόν της ταπεινωφροσύνης αποκαλύπτει σήμερον εις ημάς η άσπιλος νύμφη και Παρθένος Μαρία.

Κυριακή 27 Μαρτίου 2016 6μμ ΟΛΟΙ στον Λευκό Πύργο (άγαλμα Βότση) -- Η Ελλάδα ανήκει στους Ελληνες !

Νεότερη Ενημέρωση 24/3/2016:


ΑΙΣΧΟΣ:

ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΑΝ 
ΤΗΝ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ 
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΙΣΛΑΜΟΠΟΙΗΣΗ

ΑΛΛΑ ΕΠΕΤΡΕΨΑΝ 
ΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΛΑΘΡΟΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ
ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΚΗΝΩΣΗ ΤΟΥΣ ΣΤΗΝ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ!!!

Δείτε:


ΟΛΟΙ ΣΤΟΝ ΛΕΥΚΟ ΠΥΡΓΟ

ΚΥΡΙΑΚΗ 27/3/2016, 6ΜΜ

Η ΕΛΛΑΔΑ ΑΝΗΚΕΙ ΣΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ!

ΑΠΑΝΤΕΣ ΠΑΡΟΝΤΕΣ

ὦ γένος τῶν Ἑλλήνων, φυλὴ Ἑλληνική

Φωτογραφία της Ελισσαβετ Μαναζη.

"...ὦ γένος τῶν Ἑλλήνων, φυλὴ Ἑλληνική, δύο φορὲς δοξασμένοι ἀπὸ τοὺς Πατέρες σας, ὁπλισθῆτε μὲ τὸν ζῆλον τοῦ Θεοῦ, ἕκαστος ἐξ ὑμῶν ἂς ζωσθῇ τὴν ῥομφαῖαν του, διότι εἶναι προτιμώτερον νὰ ἀποθάνῃ τις μὲ τὰ ὅπλα ἀνὰ χεῖρας, παρὰ νὰ καταισχύνῃ τὰ ἱερὰ τῆς Πίστεώς του καὶ τὴν Πατρίδα του.."

Παλαιών Πατρών Γερμανός 

Από την ημερίδα της Ι.Μητρ. Πειραιώς για τη Μεγάλη Σύνοδο 23-3-16 πατήρ ΜΑΤΘΑΙΟΣ ΒΟΥΛΚΑΝΕΣΚΟΥ-ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΛΟΒΕΤΣ ΓΑΒΡΙΗΛ


Που είσαι ταλαίπωρε Μακρυγιάννη....

Φωτογραφία της Αφροδίτη Λεωνίδας Νέμεσις.

Εισήγηση Αρχιμ Αθανάσιου Αναστασίου Προηγούμενου Μεγάλου Μετεώρου στην ημερίδα για τη Μεγάλη Σύνοδο (23-03-2016)

Η μέλ­λου­σα νά συ­νέλ­θει Ἁ­γί­α καί Με­γά­λη Σύ­νο­δος τῆς Ὀρ­θο­δό­ξου Ἐκ­κλη­σί­ας, δέν ὁ­ρι­ο­θε­τεῖ τήν πί­στη ἔ­ναν­τι τῆς αἱ­ρέ­σε­ως. Ἀν­τί­θε­τα, μά­λι­στα, ἀμ­φι­σβη­τεῖ τήν αὐ­το­συ­νει­δη­σί­α τῆς Ὀρ­θο­δό­ξου Ἐκ­κλη­σί­ας, ὡς Μί­ας, Ἁ­γί­ας, Κα­θο­λι­κῆς καί Ἀ­πο­στο­λι­κῆς Ἐκ­κλη­σί­ας, κα­θώς ἀ­να­γνω­ρί­ζει ὡς «Ἐκ­κλη­σί­ες» καί τούς αἱ­ρε­τι­κούς, πα­πι­κούς καί προ­τε­στάν­τες. Νο­μι­μο­ποι­εῖ, δη­λα­δή, καί ἀ­να­γνω­ρί­ζει θε­σμι­κά τήν αἵ­ρε­ση.

ΛΟΓΟΣ ΕΙΣ ΤΟΝ ΘΕΙΟΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΝ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ -- Δαμασκηνού του Υποδιακόνου και Στουδίτου.

Ιστορικός τε άμα και διηγηματικός εις τον Θείον Ευαγγελισμόν της Υπερευλογημένης Δεσποίνης ημών Θεοτόκου και Αειπαρθένου Μαρίας, συλλεχθείς εκ διαφόρων αντιγράφων, άμα δε και μεταφρασθείς εις την κοινήν γλώσσαν παρά του εν Μοναχοίς ελαχίστου Δαμασκηνού του Υποδιακόνου και Στουδίτου.


Συνήθειαν έχουσιν οι βασιλείς, όταν μέλλωσι να μεταβώσιν εις τόπον τινά, τον οποίον επιθυμούσι, πρώτον να στέλλωσι τους υπηρέτας των να ευτρεπίσωσι τον τόπον εκείνον. Είτε δε εις ανάκτορα μεταβαίνουσιν, είτε εις εξοχήν, το αυτό κάμνουσι. Διότι, ως βασιλείς όπου είναι, δεν αναπαύονται εις πάντα τόπον, όπως ο καθείς άνθρωπος. Αν δε ο βασιλεύς μέλλη να υπάγη εις πόλεμον, στέλλει προ αυτού όλον το στράτευμα και κατόπιν ακολουθεί και αυτός. Τοιουτοτρόπως λοιπόν εποίησε και ο μέγας Βασιλεύς των βασιλέων, επειδή έμελλε να έλθη εις πόλεμον κατά του ανθρωποκτόνου διαβόλου. Έστειλε, δηλαδή, πρώτον τους θείους και ιερούς Προφήτας, οι οποίοι προεκήρυξαν, προεσήμαναν και προανήγγειλαν την έλευσιν του Χριστού, προφητεύσαντες ότι μέλλει να έλθη ο Βασιλεύς, ο μέγας και ισχυρός. Αλλ΄ οι πεπλανημένοι άνθρωποι ούτε επίστευσαν εις τους λόγους των, ούτε δια τας αμαρτίας των τας πολλάς μετενόησαν, μάλιστα δε όλον και προς το χειρότερον εσύροντο. Σημεία πολλά εγίνοντο τον καιρόν εκείνον, πόλεις κατεκαίοντο μετά των ανθρώπων των, τείχη πόλεων έπιπτον, κατακλυσμός έγινεν εις όλον τον κόσμον, τα Σόδομα και τα Γόμορα κατεκάησαν και άλλα φοβερά σημεία εκ Θεού εγένοντο, αλλ΄ ουδέ τότε επέστρεψαν οι άνθρωποι από τας αμαρτίας των. Και πάλιν Νόμον έδωκεν ο Θεός, Προφήτας απέστειλε, Δικαίους εφανέρωσεν, Αγίους ανέδειξεν, αλλ΄ ουδέ εις εκείνων τους λόγους μετεστράφησαν. Πορνείας και ασωτίας, φόνους και μνησικακίας και όσα κακά υπάρχουν εις τον κόσμον διέπραττον και ούτω κακώς επολιτεύοντο. Το δε χείριστον όλων των κακών, επεδίδοντο εις την θεομισή ειδωλολατρίαν, λατρεύοντες ως θεούς τα κωφά και αναίσθητα είδωλα και ονομάζοντες ο καθείς θεόν εκείνον, ο οποίος εφαίνετο ικανοποιών τα πάθη του. Και οι μεν γεωργοί ωνόμαζον θεόν την Δήμητραν, δηλαδή την γην, οι αλιείς και ναύται τον Ποσειδώνα, ήτοι την θάλασσαν· οι πόρνοι και ασελγείς την Αφροδίτην· οι φρόνιμοι την Αθηνάν, οι κλέπται και οι ανδρείοι την Ήραν· οι μέθυσοι τον Διόνυσον· οι ψεύσται τον Ερμήν· οι λοίδοροι την Έριν· οι θερμοί, οι λαμπροί και οι βασιλείς τον Απόλλωνα· οι κυνηγοί την Άρτεμιν και γενικώς, πας άνθρωπος είχε και τον θεόν του, λαμβάνων τούτον όχι μόνον από τα μεγάλα του Θεού ποιήματα, αλλά και από τα ατιμότερα. Επειδή λοιπόν τοσούτον είχον πλανηθή οι άνθρωποι και ουδείς ευρίσκετο άξιος δια την Βασιλείαν των ουρανών, δια την οποίαν ούτε και οδός υπήρχε, δια τούτο ο Θεός ηθέλησε να έλθη να σαρκωθή και να φανή εις τον κόσμον. Πλην έπραξε τούτο ο Κύριος όχι με την δόξαν, με την οποίαν ευρίσκεται εις τους ουρανούς, διότι οι οφθαλμοί των ανθρώπων δεν δύνανται να ίδωσι λαμπρότητα Θεού, αλλά περιβληθείς σάρκα ανθρωπίνην, δια να νικήση τον άσαρκον δαίμονα. Εσαρκώθη δια να δελεάση τον διάβολον.

ΟΧΙ στην Ισλαμοποίηση ΟΧΙ στον αφανισμό των ΕΛΛΗΝΩΝ !!!


Από την Εισήγηση Καθηγητή κ. Δημ. Τσελεγγίδη στην ημερίδα για τη Μεγάλη Σύνοδο (23-03-2016)

Tό συγ­κε­κρι­μέ­νο Ἄρ­θρο 6 -τοῦ ὑ­πο­βαλ­λο­μέ­νου Κει­μέ­νου πρός ἔγ­κρι­ση ἀ­πό τήν μέλ­λου­σα καί Με­γά­λη Σύ­νο­δο- ἐμ­φα­νί­ζει κα­τά ἀν­τι­φα­τι­κό καί ἐν­τε­λῶς ἀ­θε­ο­λό­γη­το τρό­πο τήν  Ὀρ­θό­δο­ξη Ἐκ­κλη­σί­α, ἀ­φ’ ἑ­νός ὡς τήν Μί­αν Ἐκ­κλη­σί­αν, καί ἀ­φ’ ἑ­τέ­ρου τήν ἐκ­πε­φρα­σμέ­νη διά τῶν ἀν­τι­προ­σώ­πων της –καί ὄ­χι μό­νο- ἄ­πο­ψη, ὅ­τι ὑ­πάρ­χουν καί ἄλ­λες Ἐκ­κλη­σί­ες –σα­φῶς ἑ­τε­ρό­δο­ξες-, τήν ἱ­στο­ρι­κή πα­ρου­σί­α τῶν ὁ­ποί­ων ἀ­να­γνω­ρί­ζει καί στο­χεύ­ει στήν ἑ­νό­τη­τα μέ αὐ­τές. Οἱ Ὀρ­θό­δο­ξοι Οἰ­κου­με­νι­στές, δη­λα­δή, θε­ω­ροῦν τίς ἑ­τε­ρό­δο­ξες Θρη­σκευ­τι­κές Κοι­νό­τη­τες ὡς τμή­μα­τα τῆς δῆ­θεν δι­η­ρη­μέ­νης Ἐκ­κλη­σί­ας καί ἐ­πι­δι­ώ­κουν τήν δῆ­θεν ἐ­πα­νέ­νω­ση τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας, ἀν­τί νά ἐρ­γά­ζον­ται γιά τήν ἐ­πι­στρο­φή τους. Ἐ­πι­δι­ώ­κουν τήν ἑ­νό­τη­τα μέ αὐ­τές, πα­ρά τό γε­γο­νός, ὅ­τι αὐ­τές δέν δη­λώ­νουν ἕ­ως καί σή­με­ρα κα­μί­α δι­ά­θε­ση ἀρ­νή­σε­ως τῶν δογ­μα­τι­κῶν ἀ­πο­κλί­σε­ών τους ἀ­πό τήν Μί­α καί μό­νη Ἐκ­κλη­σί­α. Αὐ­τό ὅ­μως εἶ­ναι στήν πρά­ξη ὁ πα­ναι­ρε­τι­κός -πνευ­μα­τι­κῶς δυ­σώ­δης- καί πο­νη­ρό­τα­τος Συγ­κρη­τι­στι­κός Οἰ­κου­με­νι­σμός. Γι’ αὐ­τό καί ἀ­κρι­βο­λο­γοῦ­με θε­ο­λο­γι­κά, ὅ­ταν μι­λοῦ­με γιά Οἰ­κου­με­νι­στι­κή κα­κο­δο­ξί­α, ἡ ὁ­ποί­α πρέ­πει καί συ­νο­δι­κά νά κα­τα­δι­κα­στεῖ.

Το Τίμιο Ξύλο από το Άγιο Όρος στη Μητρόπολη Νέας Ιωνίας

Η Μητρόπολη Νέας Ιωνίας θα υποδεχθεί την Παρασκευή 25 Μαρτίου και ώρα 18.00 επί των οδών Βυζαντίου και Ζωοδόχου Πηγής στην Καλογρέζα Ν. Ιωνίας το Τίμιο και Ζωοποιό Ξύλο από τον Σταυρό του Κυρίου.
Το Τίμιο Ξύλο, θα κομίσουν στη Μητρόπολη Νέας Ιωνίας οι Πατέρες από την Ιερά Μονή Κουτλουμουσίου Αγίου Όρους.
Η Υποδοχή του Τιμίου Ξύλου θα γίνει από τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Νέας Ιωνίας και Φιλαδελφείας κ. Γαβριήλ με τη συμμετοχή του ιερού κλήρου, των τοπικών αρχών και τους ευσεβούς λαού.
Ακολούθως, θα μεταφερθεί στον Ιερό Ναό Ζωοδόχου Πηγής Καλογρέζας.
Το Ιερό Προσκύνημα θα παραμείνει στον Ι.Ν. Ζωοδόχου Πηγής Καλογρέζαςμέχρι τις 4 Απριλίου, όπου καθημερινά θα τελούνται Ιερές Ακολουθίες.

Ἐπίλογος --- από την Εισήγηση Πρωτοπρ. Θεοδώρου Ζήση, στην Ημερίδα για τη Μεγάλη Σύνοδο

Ἡ ἀλλαγὴ τοῦ Ἡμερολογίου τὸ 1924 ἀπὸ τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο  καὶ τὴν Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος ἦταν μονομερὴς καὶ πραξικοπηματικὴ ἐνέργεια, γιατὶ δὲν ἔγινε μὲ πανορθόδοξη ἀπόφαση. Διέσπασε τὴν λειτουργικὴ ἑνότητα μεταξὺ τῶν Ὀρθοδόξων τοπικῶν Ἐκκλησιῶν καὶ προκάλεσε σχίσματα καὶ διαιρέσεις μεταξὺ τῶν πιστῶν. Πολλοὶ δέχθηκαν τὴν ἀλλαγὴ ὡς προσωρινὴ «κατ᾽ οἰκονομίαν» λύση, μέχρις ὅτου μία Πανορθόδοξη Σύνοδος ἐπιληφθεῖ τοῦ θέματος καὶ ἐπαναφέρει τὴν ἑορτολογικὴ ἑνότητα, ποὺ ἦταν ἀδιατάρακτη στὴν Ἐκκλησία ἐπὶ 1600 χρόνια, ἀπὸ τὴν Α´ Οἰκουμενικὴ Σύνοδο μέχρι τὸ 1924. Στὴν ἀλλαγὴ συνήργησαν καὶ ὤθησαν ἀλλόδοξες «ἐκκλησίες» καὶ μυστικὲς ἑταιρεῖες, μέσῳ τοῦ μασόνου πατριάρχου Μελετίου Μεταξάκη. Ἦταν προσμονὴ ὅλων καὶ δέσμευση τῶν ἐκκλησιαστικῶν ἡγετῶν ἡ μέλλουσα νὰ συνέλθει «Ἁγία καὶ Μεγάλη Σύνοδος» νὰ συζητήσει καὶ νὰ ἐπιλύσει τὸ θέμα. Δυστυχῶς κατὰ τὴν μακρὰ προσυνοδικὴ διαδικασία Παπικοὶ καὶ Προτεστάντες ἔθεσαν στοὺς Ὀρθοδόξους νέο θέμα, τὸν «κοινὸ ἑορτασμὸ τοῦ Πάσχα», μὲ συνέπεια νὰ στραφεῖ πρὸς τὰ ἐκεῖ τὸ ἐνδιαφέρον καὶ νὰ ἀτονήσει ἡ συζήτηση γιὰ τὴν θεραπεία τοῦ τραύματος τῆς λειτουργικῆς ἑνότητος στὸν ἑορτασμὸ τῶν ἀκινήτων ἑορτῶν, ποὺ προκλήθηκε χωρὶς λόγο καὶ ποιμαντικὴ ἀνάγκη. Στὴν τελικὴ φάση τῆς Συνόδου καὶ χωρὶς συνοδικὲς ἀποφάσεις τῶν τοπικῶν Ἐκκλησιῶν τὸ θέμα τοῦ Ἡμερολογίου ἀποσύρθηκε ἀπὸ τὸν κατάλογο τῶν θεμάτων, ἐνῶ ἦταν τὸ κατ᾽ ἐξοχὴν ἐπεῖγον καὶ φλέγον θέμα. Καὶ ἀποσύρθηκε, διότι ἡ μὲν Μόσχα, ἀκολουθοῦσα πάντοτε τὸ Πάτριο Ἰουλιανὸ Ἡμερολόγιο, δὲν ἤθελε νομιμοποίηση τῆς ἡμερολογιακῆς μεταρρύθμισης τοῦ Μεταξάκη καὶ μεταφορὰ τῶν διαιρέσεων καὶ στὸ δικό της ποίμνιο, ἡ δὲ Κωνσταντινούπολη, ἀδιαφοροῦσα γιὰ τὸ τραῦμα τῆς ἑνότητος ποὺ ἡ ἴδια προκάλεσε, ἐξακολουθεῖ νὰ ὑποστηρίζει τὸ Νέο Ἡμερολόγιο καὶ νὰ συμφωνεῖ μὲ τὴν πρόταση γιὰ κοινὸ ἑορτασμὸ τοῦ Πάσχα. Καὶ ἐπειδὴ ἀμφότερες οἱ ἡγεσίες συμφωνοῦν στὴν νομιμοποίηση τῆς παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ποὺ εἶναι πολὺ βαρύτερο θέμα ἀπὸ τὸ Ἡμερολόγιο καὶ τὸ Πασχάλιο, ἔβγαλαν ἀπὸ τὴ μέση τὰ «χωρίζοντα» γιὰ νὰ προχωρήσουν μὲ τά «ἑνοῦντα», ὅπως θέλουν πάλι ἐξωεκκλησιαστικὰ κέντρα καὶ μυστικὲς ἑταιρεῖες, γιὰ νὰ προκαλέσουν καὶ νέα σχίσματα.

Εις τον Θείον Ευαγγελισμόν της Υπεραγίας Δεσποίνης ημών Θετόκου και Αειπαρθένου ΜΑΡΙΑΣ. -- του Ηλία Μηνιάτου Επισκόπου Κερνίκης και Καλαβρύτων

«Ιδού συλλήψη εν γαστρί, και τέξη υιόν» (Λουκ. 1: 31).

Προβαίνει από την λαμπράν πύλην της ωραιοτάτης ανατολής εκείνη η λευκόμορφος μηνύτρια του Ηλίου, η ροδοδάκτυλος και φωσφόρος αυγή. Και ευθύς, όταν αρχίση εις το αργυροχρυσοσύνθετον πρόσωπον του ουρανού να ζωγραφίζεται η έλευσις του παμφαούς φωστήρος της ημέρας, τότε ο πολύμορφος χορός των αστέρων βιάζεται να φύγη το ταχύτερον, μετ΄ αυτών δε ολοσχερώς αφανίζεται το ζοφερώτατον σκότος της σκοτεινής νυκτός. Εναρμόνιος μουσική, με τα μελωδικά όργανα των πτηνών συντεθειμένη, αντηχεί εις τα χρυσοπράσινα δάση΄ οι άνθρωποι, βυθισμένοι εις βαθύτατον ύπνον, εγείρονται δια τας ποικίλας των ασχολίας. Και ήδη, ως χαριέστατος μηνυτής, εις όλον τον απέραντον Κόσμον ευαγγελίζεται΄ «Ιδού ημέρα ήγγικεν, ιδού εξέλαμψεν». Ομοίως κατά την σημερινήν ημέραν προβαίνει από εκείνην την ηλιοστάλακτον πύλην του ουρανού ο αγλαοπυρσόμορφος του Θεού Αρχάγγελος, ο λαμπρός και καθαρός Γαβριήλ. Και ευθύς ως με τον χαιρετισμόν «Χαίρε, Κεχαριτωμένη, ο Κύριος μετά Σου» (Λουκ. 1: 28), ζωγραφίζει εις την άμωμον γαστέρα της Θεομήτορος Μαριάμ την έλευσιν του αδύτου της δικαιοσύνης Ηλίου, τότε αρχίζει το ταχύτερον να φεύγη η αντίθετος πολυθεϊα των δολίων ειδώλων. Αφανίζονται ολοσχερώς τα σκοτεινότατα σύμβολα του παλαιού νόμου. Η ασύστατος χορεία των απίστων, μη υποφέρουσα το τηλαυγέστατον της αληθείας φως, κρύπτει με την σιωπήν το ασεβέστατον πρόσωπον. Τα στόματα των ιερών Διδασκάλων δεν παύουσι να ψάλλωσι μίαν ακατάπαυστον δοξολογίαν. Το ανθρώπινον γένος, βυθισμένον εις τον ύπνον της αγνωσίας, εγείρεται προς την χριστώνυμον πολιτείαν της Ορθοδόξου Πίστεως΄ και ήδη, με την θεόπνευστον σάλπιγγα ενός χαριεστάτου Ευαγγελισμού του θείου τούτου Αρχαγγέλου προς τον Κόσμον όλον, ευαγγελίζεται προς την Παρθένον΄ «Ιδού συλλήψη εν γαστρί και τέξη υιόν (αυτόθι 31). Ω χαρά ανεκδιήγητος! Ω άφρατον θαύμα! Χαρά, επειδή σήμερον ο προαιώνιος Πατήρ ανοίγει τα σπλάγχνα Του και μας χαρίζει τον μονογενή του Υιόν΄ ο Υιός σαρκούται τη συνεργεία του Παναγίου Πνεύματος΄ το Πνεύμα εισέρχεται εις την Παρθένον και η Παρθένος συλλαμβάνει δι΄ ασπόρου συλλήψεως. Θαύμα, επειδή το αθάνατον ενούται με το θνητόν΄ το δεύτερον πρόσωπον της Αγίας Τριάδος παραλαμβάνει την ανθρώπινον φύσιν και όχι η φύσις το πρόσωπον΄ το αϊδιον και το προσωρινόν εις την αυτήν υπόστασιν διαμένει. Χαρά, επειδή λύεται το κατάκριμα του πρωτοπλάστου Αδάμ και μας χαρίζεται η χάρις, δια την απόκτησιν εκείνου του Παραδείσου, από τον οποίον η παρακοή μας εξώρισε.

Orban's historic speech puts Hungary on war footing


Πρωτοπρ. Νικόλαος Μανώλης, Η λατρευτική ανάγκη και η Προηγιασμένη Θ. Λειτουργία [mp3 - 2016]