Ο Ιούδας στην υμνογραφία των Παθών του Κυρίου -- του αείμνηστου Ιωάννου Κορναράκη, Καθηγητού Πανεπιστημίου Αθηνών.

Το πρόσωπο του Ιούδα, η πράξη της προδοσίας και ο τρόπος, κατά τον οποίον έγινε αυτή, αποτελούν θέμα πολλών τροπαρίων της υμνογραφίας της περιόδου των παθών του Κυρίου (Μ. Εβδομάδος), που ανήκει στο Τριώδιο. Μάλιστα η περί του Ιούδα υμνογραφική θεματολογία είναι τόσο πλούσια, κατά την περίοδο αυτή, ώστε να αντιλαμβάνεται κανείς εύκολα ότι ο Ιούδας αποτελεί, μετά τον πάσχοντα Ιησού, τον κατ’ εξοχήν κεντρικό «ήρωα» των διαδραματιζομένων γεγονότων. Η συχνότητα αυτή της υμνογραφικής εξάρσεως και προβολής του προδότη μαθητή εξηγείται, σύμφωνα με τα όσα είπαμε, όχι μόνον από το γεγονός, ότι η πράξη της προδοσίας είναι ίσως το πλέον θεμελιακό στοιχείο στην όλη δομή των παθών του Κυρίου, αλλά και εκ του ότι οι υμνογράφοι της Εκκλησίας, όπως ακριβώς και το εν γένει πλήρωμά της, αισθάνονται βαθειά την ανάγκη να υπογραμμίσουν και να στηλιτεύσουν, ακόμη και διά της υμνολογικής οδού, το πρόσωπο και την πράξη του Ιούδα.

Η παγκοσμιοποίηση είναι η άρνηση της Πεντηκοστής

http://agiooros.org/viewtopic.php?f=93&t=13116

Αγιοποιήσεις -- Του Αθανασίου Σακαρέλλου, θεολόγου

3. Η περίπτωση του π. Ιερώνυμου της Αίγινας και της Ταρσώ φαίνεται να ανατρέπει τον δεύτερο πιό πάνω λόγο. 

α. Οι οπαδοί του Νέου Ημερολογίου προβαίνουν σε αγιοποιήσεις μελών τους για να αποδείξουν ότι αυτοί είναι Εκκλησία. Αυτό είναι κατανοητό, να θέλουν να είναι η Εκκλησία, μετά το φράγκεμά τους το 1924! ΄Εχουν δικαίωμα να πλανώνται! Δεν έχουν όμως δικαίωμα να «αγιοποιούν» πρόσωπα που δεν ανήκουν στην Εκκλησία τους! Δεν μπορούν να αγιοποιούν μέλη από το χώρο του Παλαιού Ημερολογίου, όπως είναι ο π. Ιερώνυμος της Αίγινας, ή η Ταρσώ. Γιατί το κάνουν αυτό;
 
Εδώ κρύβεται μιά κατάκριτη σκοπιμότητα, που εξυπηρετεί τον νεοημερολογιτισμό τους! «Αγιοποιούν» οπαδούς του Παλαιού Ημερολογίου, τους οποίους εμφανίζουν να αμνηστεύουν τον νεοημερολογιτισμό τους! Έχει μεγάλη σημασία για τους οπαδούς του Νέου Ημερολογίου μια δήθεν μαρτυρία από ένα Παλαιοημερολογίτη άγιο, ότι είναι αδιάφορο για τη σωτηρία μας το αν κάποιος ακολουθεί το Παληό ή Νέο Ημερολόγιο!
 

β. Η Εκκλησία του Παλαιού Ημερολογίου, η οποία είχε κάθε λόγο να αγιοποιήσει τα πιό πάνω μέλη της, τον π. Ιερώνυμο της Αίγινας, ή την Ταρσώ, δεν προέβη στην αγιοποίησή τους, επειδή ο Θεός δεν φανέρωσε κάτι τέτοιο! Και εδώ έγκειται η διαφορά μεταξύ της Εκκλησίας του Χριστού, που είναι το Παλαιό Ημερολόγιο, και της λεγόμενης Νεοημερολογίτικης Εκκλησίας, που ενώθηκε ήδη με τον παπισμό.
 
Αλλά, ας δούμε τα συγκεκριμένα αυτά πρόσωπα του Παλαιού Ημερολογίου, που οι οπαδοί του Νέου Ημερολογίου αγιοποίησαν:
 

ΑΝΑΣΤΑΣΙΜΑ-Ο ΠΑΙΔΑΣ ΕΚ ΚΑΜΙΝΟΥ -- Orthodox Hymns


O Συναξαριστής της ημέρας.

Πέμπτη, 20 Απριλίου 2017

Θεοδώρου Τριχινά του οσίου, Αθανασίου του των Μετεώρων, Ιωάννου, Ιωάσαφ, Ζακχαίου αποστόλου.


Ὁ Ὅσιος Θεόδωρος καταγόταν ἀπὸ τὸ Βυζάντιο καὶ γεννήθηκε ἀπὸ πλούσιους καὶ εὐσεβεῖς γονεῖς. Ἀπὸ νεαρὴ ἡλικία ἀκολούθησε τὸ μοναχικὸ βίο γενόμενος μοναχὸς στὴ μονὴ ποὺ γι’ αὐτὸν ἐκαλεῖτο μονὴ τοῦ Τριχινᾶ. Ὁ Ὅσιος Θεόδωρος ὑπέβαλε τὸν ἑαυτό του σὲ κάθε κακουχία καὶ σκληραγωγία. Τὸ σῶμά του τὸ κάλυπτε μὲ λεπτὸ τρίχινο ἱμάτιο, γι’ αὐτὸ καὶ ἐπονομάσθηκε Τριχινᾶς. Μὲ τοὺς σκληροὺς ἀσκητικούς του ἀγῶνες ὁ Ὅσιος ἀπεκάλυπτε καὶ ἐξουδετέρωνε τὶς ἀπάτες τῶν δαιμόνων. Ὁ Ὅσιος Θεόδωρος κοιμήθηκε μὲ εἰρήνη καὶ ἔλαβε τὴ Χάρη ἀπὸ τὸν Θεό, ὁ τάφος του νὰ ἀναβλύζει μύρο ποὺ εὐωδίαζε. Ἔτσι, ὅσοι προσέτρεχαν ἐκεῖ μὲ πίστη καὶ εὐλάβεια, λάμβαναν τὴν ὑγεία τῆς ψυχῆς καὶ τοῦ σώματος.

Μέγας Αθανάσιος: "Πολλάκις γαρ ουχ η πολιτεία του θαυματουργούντους εστίν η την ίασιν εργαζομένη, αλλ' η προς Aυτόν πίστις του προσερχομένου ανθρώπου"

Ο Μέγας Αθανάσιος απαντά στην ερώτηση "Πως και τινές αιρετικοί ποιούσι πολλάκις σημεία": "Τούτο ημάς ουκ οφείλει ξενίζειν. Ηκούσαμεν γαρ του Κυρίου λέγοντος, ότι πολλοί εν εκείνη τη ημέρα ερούσι: "Κύριε, ουκ εν τω σω ονόματι δαιμόνια εξεβάλομεν, και δυνάμεις πολλάς εποιήσαμεν;" και ερεί αυτοίς: "Αμήν λέγω υμίν, ουδέποτε έγνων υμάς, αποχωρήται απ' εμού εργάται της ανομίας". Και πρόσεξε πως, συνεχίζει ο άγιος Πατήρ: "Πολλάκις γαρ ουχ η πολιτεία του θαυματουργούντους εστίν η την ίασιν εργαζομένη, αλλ' η προς Aυτόν πίστις του προσερχομένου ανθρώπου".

Εις τα ζητήματα της πίστεως δεν χωρούν ανθρώπινοι συναισθηματισμοί.

 Αείποτε η Εκκλησία του Χριστού «δια τους λόγους των χειλέων Του εφύλαξεν οδούς σκληράς». Μέσος όρος δεν υπάρχει. Ή πιστεύομεν ή δεν πιστεύομεν. Ή ο από δέκα αιώνων Καθολικισμός περιέπεσεν εις αιρέσεις, οπότε πρέπει να τας αποβάλη και κατόπιν να έλθη προς ένωσιν Δογματικήν και Εκκλησιαστικήν ή δεν έχει αιρέσεις οπότε η Εκκλησία μας πλανάται επί δέκα αιώνας. Και όχι μόνον δέκα αιώνας, αλλά πλανάται μεθ' όλων των Οικουμενικών Συνόδων και των αγίων Πατέρων, και τα πάντα γίνονται άνω κάτω. Και κατά συνέπειαν πρέπει να διορθώσωμεν Ιερούς Κανόνας, να συμπληρώσωμεν το Σύμβολον της Πίστεως, να διασκευάσωμεν τα λειτουργικά μας βιβλία, να χρίσωμεν με ασβέστη τους τοιχογραφημένους αγίους Πατέρας μας και να καύσωμεν τας φορητάς εικόνας των, αφού επλανήθησαν και πλανούν και ημάς τόσους αιώνας   Πρέπει να παύσωμεν του λοιπού να λέγωμεν εις τας προσευχάς  μας «δι' ευχών των αγίων Πατέρων ημών». Πρέπει να κλαύσωμεν δια τα πλήθη των Ομολογητών, που εμαρτύρησαν ματαίως και προ του σχίσματος και μετά το σχίσμα. Και πρέπει να σβήσωμεν πλέον και την ιεράν κανδήλαν, που καίει ακοίμητα εις την είσοδον του Ναού του Πρωτάτου, επάνω εις τα άγια λείψανα των Αγιορειτών Πατέρων, που εμαρτύρησαν από τους Ενωτικούς του 13ου αιώνος, διότι δεν εδέχθησαν το μνημόσυνον του Πάπα. Εάν δεν είναι αιρετική η παπική Εκκλησία, τότε τα θαύματα των αγίων Ομολογητών της Ορθοδοξίας είναι δαιμονικαί απάται. Εάν δεν είναι οι Λατίνοι αιρετικοί, πρέπει να καύσωμεν όλους τους αντιλατινικούς λόγους του Μ. Φωτίου, του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά, Καβάσιλα, Ιωσήφ Βρυεννίου, Αγίου Μάρκου του Ευγενικού, Γενναδίου του Σχολαρίου και τόσων ιερωτάτων θεολόγων μέχρι του Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου, ως και τας Συνοδικάς αποφάσεις. Τότε τι χρειάζονται το «Πηδάλιον», το «Ωρολόγιον», το «Τριώδιον»; Να τα ρίψωμεν εις το πυρ και να ομολογήσωμεν ότι επλανήθημεν! 

Στην Αίγυπτο 4 μέλη της Νέας "Εκκλησίας" Βαρθολομαίος, πάπας Φραγκίσκος, Κόπτης πατριάρχης Θεόδωρος Β΄ και ο Ιμάμης του Αλ Άζχαρ !

Υπάρχουν οι αφελείς αλλά και οι διαστροφείς των πιστών που περιμένουν το "κοινό ποτήριο" προκειμένου να ομολογήσουν τον ουνιτισμό των "Ορθοδόξων"....


Στην Αίγυπτο θα μεταβεί ο Oικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος μαζί με τον Πάπα Φραγκίσκο στις 28 και 29 Απριλίου μετά από πρόσκληση του Μεγάλου Ιμάμη του Αλ Άζχαρ σύμφωνα με τη διαδικτυακή έκδοση της ιταλικής εφημερίδας La Stampa.

«Πρόκειται για μια σημαντική παρουσία, για μια κοινή μαρτυρία ενότητας των χριστιανών, με ένα μήνυμα ειρήνης προς όλο τον κόσμο, σε αυτή την δύσκολη φάση, κατά την οποία πνέουν άνεμοι πολέμου», σύμφωνα με την ιταλική εφημερίδα.

«Ο Πάπας Φραγκίσκος και ο Οικουμενικός Πατριάρχης θα σταθούν δίπλα στον Πατριάρχη της Κοπτικής εκκλησίας, Πάπα Θεόδωρο τον Β', η χριστιανική κοινότητα του οποίου επλήγη θανάσιμα από τις τρομοκρατικές επιθέσεις» λέει η La Stampa.

Ο προκαθήμενος της Ορθοδοξίας προσκλήθηκε σύμφωνα με την ίδια πηγή, από τον Μεγάλο Ιμάμη του Αλ 'Αζχαρ ώσετ να συμμετάσχει στη διεθνή διάσκεψη για την ειρήνη, κατά την οποία θα πάρουν τον λόγο και ο Πάπας με τον ίδιο τον ιμάμη.

Πηγές που διατηρούν στενές σχέσεις με το φανάρι επιβεβαίωσαν στην εφημερίδα την είδηση της μετάβασης του Οικουμενικού Πατριάρχη στο Κάιρο.

«Το βδέλυγμα της ερημώσεως εστώς εν τόπω αγίω» (Ματθ. κδ: 15)

Με ανέκφραστη οδύνη διαβάσαμε στο επίσημο όργανο της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Θυατείρων και Μεγάλης Βρεταννίας «Ορθόδοξος Κήρυξ» κείμενο με τίτλο «Προσλαλιά γενομένη υπό του Πρωτοσυγκελλεύοντος Θεοφιλεστάτου Επισκόπου Τροπαίου κ. Αθανασίου», στο οποίο περιέχονται και τα εξής απίστευτα:
«Εν τω οίκω των Θυατείρων επραγματώθησαν ευάριθμοι τιμητικαί εκδηλώσεις, περιλαμβάνουσαι δεξιώσεις και φιλοξενίας. Εν τοις πλουσίοις τούτοις η Ιερά Αρχιεπισκοπή προσέφερε φιλοξενίαν τη Αυτού Χάριτι τω Αγγλικανώ Κυρίω Rowan Williams μετά της συμβίας αυτού, έτι δε και τω Αγγλικανώ Επισκόπω Dover  Κυρίω Stephen Venner μετά της ανδρίδος αυτού, αμφοτέρας τας φιλοξενίας ταύτας κατά μήνα Απρίλιον».
Διερωτώμεθα:
1. Κατ΄ αρχήν, πόσο συνάδει με την Ορθόδοξη Παράδοση και τη διδασκαλία των Αγίων Πατέρων η φιλοξενία «Αγγλικανού Αρχιεπισκόπου μετά της συμβίας αυτού». Αμνηστεύονται οι αιρετικοί; Τι είδους «συμβία επισκόπου» είναι η φιλοξενηθείσα;
2. Το τραγικότατον, όμως, είναι η φιλοξενία ετέρου «αγγλικανού επισκόπου» μετά της ( άκουσον, άκουσον!!!) ανδρίδος αυτού. Ακούγαμε κατά καιρούς το απερίγραπτο κατάντημα των αιρετικών, έως και αντιχρίστων, «χριστιανικών παραφυάδων», ότι μαζί με το υπόλοιπον πλήθος των αιρετικών τοποθετήσεών τους, αμνηστεύουν προσέτι και τη σοδομία, «παντρεύοντας» μάλιστα σοδομίτας και γομορίτας. Μήπως αγνοούν ότι ο Θεός μετά βδελυγμίας ετιμώρησε την «παρά φύσιν πράξιν» των Σοδομιτών με την «παρά φύσιν βροχήν» φωτιάς και θείου; Όμως, το να αμνηστεύωνται και να επιβραβεύωνται οι επαίσχυντες αυτές συμπεριφορές από ορθοδόξους Επισκόπους, ώστε να παρέχεται στους σοδομίτας και φιλοξενία εις τας Αρχιεπισκοπάς των και η συγκεκριμένη μάλιστα φιλοξενία να προβάλλεται με καμάρι μέσα από τις σελίδες του επισήμου εντύπου εκφραστικού οργάνου της Αρχιεπισκοπής Θυατείρων, αυτό ούτε στο εφιαλτικότερο όνειρό μας δεν θα μπορούσαμε να φανταστούμε!....  

Πρωτοπρ. Νικόλαος Μανώλης, Το αμάρτημα του ψεύδους κατά τον όσιο Ιωάννη της Κλίμακος


Toυ Μητρ. Ηλείας κ. Γερμανού : Τι συμβαίνει; τα τελευταία 30 χρόνια έχουν αγιοποιηθή τόσα πρόσωπα, όσα δεν αγιοποιήθηκαν αιώνες!

                                                                                                                                             
….Διότι πράγματι τα τελευταία 30 χρόνια έχουν αγιοποιηθή τόσα πρόσωπα, όσα δεν αγιοποιήθηκαν αιώνες!                                                                                                           
Δια τούτο διερωτάται κανείς· Τι συμβαίνει; Είναι μεγάλη η αγιότητα σήμερα  και τόσοι πολλοί στην εποχή μας ευηρέστησαν τω Θεώ, ώστε Εκείνος τους εθαυμάστωσε και αποδεδειγμένως δημοσίως τους ενεφάνισε ή εμείς έχομε χάσει τα αγιοπνευματικά κριτήρια αναγνωρίσεως ενός αγίου;                                                
Μήπως στην σημερινή απιστία και την αδιαφορία των ανθρώπων, ούτοι ζητούν «σημεία», ως ζητούσαν οι Ιουδαίοι και οι Έλληνες των χρόνων του Ιησού (Ίδε σχετικά περιστατικά: Ματθαίου ιβ΄ 38 – 45 , ιστ΄ 1 – 4, κζ΄ 42 – 44, Λουκά δ΄ 23 – 30, ια΄ 29, Ιωάννου στ΄ 30 – 41, Α΄ Κορινθίους 22 – 26), και η Εκκλησία, αντιθέτως απ΄ ό,τι έπραξεν ο Κύριος, προσπαθή να ικανοποιήση το αίτημα με την αγιοποίησι νέων προσώπων;                                                                                                                           
Μήπως η Εκκλησία μας επηρεασμένη από την μόδα του συγχρονισμού ή της νέας εποχής, αναζητεί να προβάλη στους χριστιανούς μας νέα άγια πρότυπα, εγκαταλείποντας τα υπάρχοντα σπουδαία και μεγάλα τοιαύτα;                                         
Μήπως είναι τούτο κάτι «που πουλάει» κατά την σημερινήν ορολογίαν, και κάποια μέλη της δεν θέλουν να στερηθούν των ωφελημάτων του;                                        
Πάντως ό,τι και αν συμβαίνη, έχω την αίσθησιν ότι ευρισκόμεθα εις λάθος δρόμο.