Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ, ΟΙ ΠΑΤΕΡΕΣ ΚΑΙ ΗΜΕΙΣ -- Αθωνικά άνθη.

«Όλην εισδεξάμενοι, την νοητήν λαμπηδόνα, του αγίου Πνεύματος, το υπερφυέστατον, χρησμολόγημα, τω βραχεί ρήματι, και πολλή συνέσει, θεοπνεύστως απεφθέγξαντο… άνωθεν λαβόντες, την τούτων αποκάλυψιν…»

Ευαγγέλιον και Πατέρες είναι η αδιάστατος πνευματική συζυγία, η οποία συνιστά και θεμελιοί την αγίαν και Ορθόδοξον ημών Εκκλησίαν επί την αρραγή πέτραν της αληθείας. Είναι τόσον στενώς ηνωμέναι αι δύο αυταί έννοιαι, ώστε να μη δύναται να νοηθή το εν άνευ του άλλου, το Ευαγγέλιον δίχως Πατέρας της Εκκλησίας και Πατέρες άνευ Ευαγγελίου. Εντεύθεν, η Εκκλησία του Χριστού θα ηδύνατο προσφυώς να καλήται και Εκκλησία των Πατέρων. Διότι την υπερφυά παρουσίαν του Αγίου Πνεύματος εντός της Εκκλησίας, δια των Πατέρων εμάθομεν. Την ερμηνείαν του Ευαγγελίου της Χάριτος του Χριστού οι Πατέρες έδωκαν εις τον κόσμον. Τι θα ήτο η Εκκλησία δίχως «τα πάγχρυσα στόματα του Λόγου», τους «οπλίτας παρατάξεως Κυρίου», τα «όργανα του Αγίου Πνεύματος»; Ίδετε τον κονιορτοποιήσαντα την Εκκλησίαν Προτεσταντισμόν. Καταμάθετε τας αντορθοδόξους καινοτομίας, τας αιρέσεις, τας υπερβολάς, την εγκοσμιότητα της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας, υποκαταστησάσης την δι’ Αγίου Πνεύματος ποριζομένην ακράδαντον αυθεντίαν των Πατέρων, δια των εξ υψηλοφροσύνης επισφαλών ανθρωπίνων συλλογισμών. Φοβήθητε την επιφαινομένην νόθευσιν του Ευαγγελίου εν τη Εκκλησία.   

Ο ΑΚΑΘΙΣΤΟΣ ΥΜΝΟΣ - ΠΡΩΤΗ ΣΤΑΣΙΣ -- Orthodox Hymns


O Συναξαριστής της ημέρας.

Πέμπτη, 30 Νοεμβρίου 2017

Ανδρέου του Πρωτοκλήτου αποστόλου.

Μορφὴ βιβλική. Φυσιογνωμία προνομιοῦχος καὶ διαλεχτή. Πρῶτος ἀπ’ ὅλους τοὺς ἀποστόλους γνώρισε τὸν Ἰησοῦ, ἀλλὰ καὶ πρῶτος κλήθηκε νὰ τὸν ἀκολουθήσει, γι’ αὐτὸ καὶ Πρωτόκλητος. Τὸ ὄνομά του τὸ ἱερὸ κατέχει ἰδιαίτερη θέση στὴν ψυχὴ τῶν Ἑλλήνων. Αὐτὸς εἶναι ὁ Ἀνδρέας ὁ Πρωτόκλητος μαθητὴς τοῦ Χριστοῦ καὶ ὁ ἕνας ἀπὸ τοὺς Ἀποστόλους τοῦ Ἔθνους μας.
 Ὁ Ἀνδρέας καταγόταν ἀπὸ τὴν Βηθσαϊδᾶ τῆς Γαλιλαῖας καὶ ἦταν γιὸς τοῦ Ἰωνᾶ καὶ ἀδελφὸς τοῦ πρωτοκορυφαίου Ἀποστόλου Πέτρου. Τὸ ἐπάγγελμά του ἦταν ψαράς.
Ἦταν ὅμως ἀπὸ τὶς εὐγενικὲς ἐκεῖνες ψυχές, ποὺ μελετοῦσαν τοὺς προφῆτες καὶ περίμεναν μὲ λαχτάρα τὴν ἐκπλήρωση τῶν ὑποσχέσεων τοῦ Θεοῦ γιὰ τὴν σωτηρία τοῦ κόσμου.

Πρωτοπρεσβύτερος π. Θεόδωρος Ζήσης : Μνημονεύοντας τους πατριάρχες, αρχιεπισκόπους και επισκόπους στις ιερές ακολουθίες, συμμετέχουμε στην οικουμενιστική αποστασία.

Το θέμα της κοινωνίας με τους αιρετικούς, ως και της εν συνεχεία κοινωνίας με τους κοινωνούντες, οι οποίοι με την πράξη τους αυτή αποβαίνουν ακοινώνητοι, είναι το μείζον και επείγον θέμα στην σημερινή εκκλησιαστική ζωή. Το εκκλησιαστικό σώμα νοσεί επικίνδυνα· υπεύθυνοι για την νόσο είμαστε όλοι, όχι μόνον οι κοινωνούντες με τους ετεροδόξους, αλλά και όσοι κοινωνούμε με τους κοινωνούντες· η εκτροπή και η παράβαση μοιάζει με τα συγκοινωνούντα δοχεία, με την μόλυνση του περιβάλλοντος, η οποία δεν περιορίζεται στον προκαλούντα την μόλυνση. Μνημονεύοντας τους πατριάρχες, αρχιεπισκόπους και επισκόπους στις ιερές ακολουθίες, συμμετέχουμε στην οικουμενιστική αποστασία.

Ένας αδερφός ρώτησε τον αββά Ποιμένα:

“Τι να κάνω;”
Ο Γέροντας του απαντά: “Την ώρα που ο Θεός θα μας επισκεφθεί, για ποιο πράγμα θα ανησυχήσουμε; ”
Του λέει ο αδελφός: “Για τις αμαρτίες μας”.
Λέει λοιπόν ο Γέροντας:
“Ας μπούμε επομένως στο κελί μας και μένοντας εκεί ας θυμόμαστε τις αμαρτίες μας και τότε ο Κύριος θα μας βοηθάει σε όλα”.

Εάν οι ορθόδοξοι χριστιανοί ηκολούθουν επισκόπους φρονούντας τα των ετεροδόξων, που τότε Ορθοδοξία;

Εάν όμως αυτήν την γνώμην ( του Αγίου Ιγνατίου) ηκολούθουν πάντες οι χριστιανοί κατά γράμμα, να ακολουθούν δηλαδή τους επισκόπους εις πάντα, αλλοίμονον τότε, ούτε Ορθοδοξία, ούτε Εκκλησία, ούτε Ορθόδοξος χριστιανός θα υπήρχε σήμερον. Εάν οι ορθόδοξοι χριστιανοί ηκολούθουν τους πατριάρχας και επισκόπους, Απολιναρίους, Μακεδονίους, Ευτυχέας, Διοσκόρους, Σαββελιο-Σεβήρους, Ευσεβίους, Αθηναγόρους, Βαρθολομαίους και μυρίους άλλους, και εδέχοντο και ησπάζοντο τα φρονήματά των, που τότε Ορθοδοξία; Που χριστιανός ευσεβής και ορθόδοξος; Και τι λέγω ανθρώπους πατριάρχας και μητροπολίτας, και δεν λέγω Συνόδους;

ΤΑ ΤΖΑΜΙΑ

Η προστασία της Θράκης μας οφείλει να είναι εθνική υποχρέωση
Από τον
Μανώλη Κοττάκη


Το θέμα της πώλησης των πυρομαχικών στη Σαουδική Αραβία κυριάρχησε χθες στην ατζέντα της επικαιρότητας. Ωστόσο, παρά ταύτα, θα μου επιτρέψετε στο σημερινό σημείωμα να έχω επικεντρωμένη την προσοχή μου αλλού: στη Θράκη. Βλέπετε, εκεί, με αφορμή την επικείμενη επίσκεψη του προέδρου της Τουρκίας Ταγίπ Ερντογάν, συμβαίνουν πολύ περίεργα πράγματα, που στο δικό μου το μυαλό αποτελούν σκάνδαλο μεγαλύτερο και από αυτό της Σαουδικής Αραβίας. Και, μάλιστα, με μόνιμες συνέπειες.

Γιατί αποτελεί εθνικό σκάνδαλο; Εξηγούμαι:

Οι εν Κωνσταντινουπόλει Αρχιερείς και Ηγούμενοι καταδικάζουν εγγράφως τον όρον της εν Φλωρεντία Συνόδου. -- από τα πρακτικά της ψευδοσυνόδου Φερράρας-Φλωρεντίας

Ερωτηθέντες οι εν Κωνσταντινουπόλει Αρχιερείς και Ηγούμενοι από τον βασιλέα Ιωάννην διατί δεν δέχονται τα εν Φλωρεντία αποφασισθέντα, ούτοι έδωκαν εις αυτόν έγγραφον απολογίαν διαλαμβάνουσαν εν συντομία τα εξής: Εν πρώτοις ανέφεραν ότι όσα και προφορικώς εξέθεσαν αποτελούν πίστιν αυτών, την οποίαν έτοιμοι είναι να βεβαιώσουν αντί πάσης θυσίας και ότι επιθυμία των είναι να ίδωσι την Εκκλησίαν ειρηνεύουσαν. Εκείνο όμως το οποίον απομακρύνει τούτους από τον όρον της εν Φλωρεντία Συνόδου είναι, εκτός των άλλων, η προσθήκη εις το Άγιον Σύμβολον του «και εκ του Υιού», όπερ αποτελεί ψευδή διδασκαλίαν. Αν δε μερικοί εξαναγκασθέντες υπέγραψαν τον όρον εκείνον, τούτο δεν σημαίνει ότι το ψευδές και κακόδοξον έγινεν αληθές και ορθόδοξον.

π. Ν. Μανώλης, Η Χούφτα... Αφιερωμένο στον μητρ. Φθιώτιδος κ. Νικόλαο